لحن داستانها سهل و روان است و احمد محمود با اینکه قصههای بومی و همچنین ایدئولوژیک را به نگارش درمیآورد، اما نویسندهای است که این کار را به دور از تعصب انجام میدهد. به عبارتی او صرفا به روایت داستان میپردازد و امر قضاوت درباره شخصیتهای داستانهایش را به عهده مخاطب میگذارد. همانطور که اشاره شد این کتاب ترکیبی از دو مجموعه است و مجموعه نخست تحت عنوان «غریبهها» دارای داستانی به همین نام و همچنین دو داستان دیگر با عنوانهای «آسمان آبی دز» و «با هم» هستند. در داستان «غریبهها» با سرزمینی مواجه هستیم که بیآبی و قحطی آن را به فلاکت انداخته است. این بارش کم و خشکسالی، کاری با زمینها کرده که نمیشود محصولی از آن انتظار داشت و همین اتفاق، محلیها و مردان دلیر آنجا را واداشته که به کار کردن برای «غریبهها» روی بیاورند. مجموعه دوم هم که «پسرک بومی» نام دارد شامل داستانهایی با عناوین «شهر کوچک ما»، «چشمانداز»، «خانهای بر آب»، «در راه»، «اجاره نشینان»، «وقتی تنها هستم، نه» و داستان «پسرک بومی» است.
چاپ دوازدهم کتاب «غریبه ها و پسرک بومی» نوشته احمد محمود با ۲۰۸صفحه توسط انتشارات معین عرضه شده است.
