به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِلْمُؤْمِنِینَ
خدا آسمان‌ها و زمین را به حق (و در کمال حکمت) آفریده (نه بر باطل و لغو و عبث) و در این خلقت آسمان و زمین آیت و نشانه‌ای (از ربوبیت) برای اهل ایمان کاملا پدیدار است.
فایل صوتی تلاوت آیه ۴۴ سوره عنکبوت
مراد از حق بودن خلقت آسمان‌ها و زمین این است که: بفهماند در خلقت آن‌ها بازیچه در کار نیست، همچنان که جاى دیگر این معنا را صریحا اعلام نموده و فرموده: (و ما خلقنا السموات و الارض و ما بینهما لا عبین ما خلقناهما الا بالحق و لکن اکثرهم لا یعلمون.)
پس خلقت آسمان‌ها و زمین بر اساس نظامى ثابت و تغییر ناپذیر است، و سنت الهى نه اختلاف مى پذیرد و نه تخلف، تدبیر هم خود از خلقت است، و این دو با یکدیگر اختلاف ندارند و هیچ کس از دیگرى تخلف نمى کند.
بیشتر بخوانید
براى اینکه تدبیر حوادث جاریه در عالم، معنایش این است که: یک حادثى را دنبال حادثى دیگر به وجود بیاورد، حادثى باشد که وقتى دنبال حادث اول پدید آورد، نظامى اتم به وجود آید و آن چنان حوادث را ترتیب دهد که به غایت‌ها و نتایجى منتهى شود که حق و حقیقت باشد، پس در حقیقت تدبیر عبارت شد از خلقت بعد از خلقت، اما خلقت هر چیزى با رعایت خلقت هاى قبل و بعد، که، چون تک تک هر ایجادى در نظر گرفته شود خلقت است و، چون رابطه و اتصال بین همه خلق‌ها در نظر گرفته شود تدبیر است، پس تدبیر، چیزى سواى خلقت نیست.
غیر از خدا، هر کس و هر چیز مانند خانه عنکبوت، سست، ناپایدار و فانی است؛ امّا خداوند: هم عالم است. «یَعْلَمُ ما یَدْعُونَ»؛ هم عزیز و حکیم است. «وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»؛ هم آفریدگار هستی است. «خَلَقَ اللّهُ»
۱- آفرینش جهان، هدفدار است؛ «بِالْحَقِّ» نگاه ما به جهان نیز باید هدفدار باشد. «لَآیَهً»
۲- مادّیون در پدیده‌ها متوقّف می‌شوند، ولی خداپرستان از پدیده‌ها عبور می‌کنند و به شناخت خدا می‌رسند. «لَآیَهً»
۳- ایمان، از شرایط درک حقایق هستی است. «إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَهً لِلْمُؤْمِنِینَ»
انتهای پیام/
