محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در امریکا در این مطالعه داده‌های «بانک زیستی انگلیس» را که شامل اطلاعات ژنتیکی و عمومی ۴۵۲ هزار و ۶۳۳ نفر و نیز اطلاعاتی در مورد چرت زدن روزانه و دفعات چرت زدن آنها می‌شد، بررسی کردند.

این پژوهشگران متوجه شدند که ۱۲۳ ناحیه در ژنوم انسان وجود دارد که با چرت زدن روزانه مرتبط است. آنها می‌گویند، این موضوع نشان می‌دهد که نیاز به چرت زدن یک مسئله «زیست شناختی و نه محیط زیستی» است.

این پژوهشگران امریکایی متوجه شدند که این نواحی ژنتیکی مرتبط با چرت زدن در آن دسته از داوطلبانی که ادعا می‌کنند به طور مرتب در طول روز چرت می‌زنند، مشهودتر است.

«لیاز داگلاس» نویسنده مطالعه می‌گوید: شناخت نشانگرهای ژنتیکی چرت زدن روزانه می‌تواند به پزشکان کمک کند تا به افراد توصیه‌های شخصی‌سازی شده برای خوابیدن ارائه دهند.

«حسن سعید دشتی» یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: چرت زدن تا حدودی بحث برانگیز است. در برخی از کشورها مانند اسپانیا که چرت‌ زدن‌‌های روزانه از مدت‌‌ها پیش بخشی از فرهنگ آنها بوده است اکنون این عادت کم کم از بین رفته است. در همین حال برخی از شرکت‌ها در امریکا اکنون چرت زدن را به عنوان روشی برای افزایش بهره‌وری تبلیغ می‌کنند. با توجه به این نکته بررسی و درک مسیرهای بیولوژیکی که در چرت زدن نقش دارند، مهم است.

یافته‌های این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.