به گزارش خبرگزاری صدا و سیما  ، شبکه سه سیما در برنامه  میزگرد سیاسی میزبان آقای محمدباقر قالیباف – نامزد ریاست جمهوری دوره چهاردهم
و دو تن از مشاوران وی ، آقایان کاظم غریب آبادی و فکری بود .

 فواد ایزدی، محمدکاظم سجادپور و ابراهیم متقی به ترتیب به عنوان کارشناس مطالعات آمریکا،  روابط بین الملل و علوم سیاسی  در این نشست حضور  داشتند .
مشروح نشست به شرح زیر است :

عابدینی: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نسبت به سایر کشور‌ها از ویژگی‌های خاصی برخوردار است که این ریشه در ماهیت انقلاب اسلامی دارد. به گونه‌ای که در اصل ۱۵۴ قانون اساسی به صراحت می‌گوید که جمهوری اسلامی ایران سعادت انسان در کل جامعه بشری را آرمان خود می‌داند و استقلال و آزادی و حکومت حق و عدل را حق همه مردم جهان می‌شناسد؛ بنابراین در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی سایر کشور‌ها از مبارزه بر حق مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت می‌کند، رهبر معظم انقلاب اسلامی هم در سه کلید واژه اساسی عزت، حکمت و مصلحت در سیاست خارجی را تبیین کردند که عزت به معنای نفی و پرهیز از دیپلماسی التماسی، حکمت به مفهوم تعاملات و فعالیت‌های خردمندانه و محاسبه شده و البته انعطاف در برابر زدودن موانع سخت هم از موضوعاتی است که در مصلحت گنجانده شده است، نقشه راه دولت جدید هم البته در حوزه سیاست خارجی در دو تکلیف برای دولت و رئیس جمهور جدید در نظر گرفته شده است، نخست کنشگری فعال در دیپلماسی رسمی و عمومی و دوم هم تقویت رویکرد اقتصاد محور در سیاست خارجی و روابط منطقه‌ای و جهانی و تقویت پیوند‌های اقتصادی با اولویت همسایگان که بایستی برای آن برنامه ریزی لازم صورت بگیرد.

آقای دکتر قالیباف، شما ۲۰ تا ۲۵ دقیقه فرصت دارید تا برنامه خودتان را ارائه کنید در این فرصت زمانی مشاورین هم می‌توانند از بخشی از وقت شما استفاده کنند. بفرمایید: 
قالیباف: فرصتی است که بعد از میزگرد فرهنگی و حوزه مربوط به اقتصاد، امروز در یکی از مهم‌ترین موضوعات در حوزه سیاست خارجی در خدمت مردم عزیزمان باشم. اولین نکته‌ای که خدمت عزیزان عرض می‌کنم این است که دولت چهاردهم اگر مورد اعتماد قرار بگیرد و در آنجا مسئولیتی بر دوش من از طرف شما مردم عزیز گذاشته بشود، این جا عرض می‌کنم که سیاست خارجی و دستگاه دیپلماسی در دولت چهاردهم برای بنده بسیار با اهمیت و رکن رکین دولت چهاردهم خواهد بود، یعنی همه دستگاه‌های دولتی در دولت چهاردهم در یک طرف، بحث مربوط به سیاست خارجی و دستگاه دیپلماسی هم در یک طرف. چون بخش قابل توجهی از موضوعات مان در کشور چه در حوزه مسائل امنیت ملی مان، چه در حوزه مسائل مشکلات اقتصادمان در یک کلام و منافع ملی مان ریشه در عملکرد ما در اجرای سیاست‌های خارجی و سیاست‌های مصوب و دستگاه دیپلماسی که قدرت اجرای این سیاست‌ها را داشته باشد هست.

نکته دوم؛ بنده معتقدم که حکمرانی در سیاست خارجی یعنی تنظیم روابط، فارغ از این که ارتقاء پیدا بکند یا کاهش، مهم این است که حداکثر منافع و حداقل هزینه را برای کشور عزیزمان ایران داشته باشیم. سوم این که آرمان گرایی واقع بینانه در سیاست خارجی، بهترین روش و رویکرد برای منافع ملی کشور عزیزمان است، یعنی باور‌های ما، ایمان ما به سنت‌های الهی، می‌تواند در قاب منافع ملی ما بدرخشد و باعث عزت و اقتدار و منزلت ملت عزیزمان باشد، مصداق روشن آن دوران دفاع مقدس که شما در تاریخ فراز و نشیب ایران عزیزمان که در سده‌های گذشته نگاه می‌کنیم که هر موقع مورد تهاجم بودیم، آسیب دیدیم و بخشی از کشور جدا شد؛ این ایمان، این باور، این نگاه و این باور قلبی و دینی به سنت‌های الهی اقتدار ما را، عزت ما را، افتخار ما را، دیدیم، وعده صادق این افتخار را به ما نشان داد که حتی آنهایی که در خارج از کشور بودند و ایرانیان ما که شاید به باور‌های انقلاب نزدیک نبودند، ولی به ایرانی بودن خودشان افتخار کردند و

عزت و مصلحت و حکمت سه رکن مهم در حوزه سیاست خارجی

چهارمین نکته، همین طور که جناب آقای عابدینی اشاره کردند به هر حال عزت و مصلحت و حکمت سه رکن مهم در حوزه سیاست خارجی برای دولت چهاردهم که بنده اگر توفیق خدمت داشته باشم اینگونه است و نکته پنجم که بسیار مهم و اساسی است می‌خواهم روی آن تاکید بکنم، این است که ما در عرصه‌های بین المللی، بنده معتقد هستم که آن نکته برای ما این است که موضوع ما موضوع ایران و جانمایی ایران در روابط بین الملل است، مخصوصا در ۵ استراتژی‌های بخشی، یعنی استراتژی‌های بخشی پنجگانه در همه این پنج بخش برای ما مهم است که ایران کجا جانمایی شده، چرا این را می‌گویم؟ چون موقعیت جغرافیایی ایران و جغرافیای سیاسی ایران از بعد ژئوکونومیکی، از بعد ژئواستراتژی، از بعد ژئواستراتژیک، همه این‌ها یک ظرفیت و قدرت بزرگ خدادادی است که این نصیب ما ایرانیان شده که باید به آن توجه کنیم و یکی از مهم‌ترین وظایف خودمان را در دولت چهاردهم این می‌دانم، بنده حتما در حوزه اقتصاد آگاهی به اقتصاد دارم، ولی تخصص در آن ندارم. در حوزه‌های فرهنگی، در حوزه‌های اجتماعی بهرحال. ولی در این موضوع مسائل راهبردی و بین المللی و ظرفیت‌های ژئوپلوتیکی، ژئوکونومیکی توفیق داشتم، ۳۵ سال بیش از یک دهه شاگردی کردم در نزد استادان بزرگی در دانشگاه و بیش از دو دهه هم معلمی کردم، یعنی در حوزه حکمرانی، در حوزه کشورداری و در حوزه درک مفهوم این ظرفیت موقعیت جغرافیایی را هم تجربه کردم در میدان و هم مطالعه کردم در حوزه آشنایی در حوزه نظری و علمی این. من بر این باورم که اگر خدا به ما نفت و گاز نداده بود که داده، یعنی ۱۹ و نیم درصد ذخیره‌های نفت و گاز دنیا که رتبه اول می‌شود خدا نصیب ما کرده است، اگر معادن به ما نداده بود که خداوند داده، وقتی نگاه می‌کنیم جدول مندلیف را در سرزمین ایران داریم، هر کدام از عناصر را نگاه می‌کنیم اینجا وجود دارد و از ظرفیت‌های بزرگی است که هست، من معتقدم اگر این‌ها هم نبود به تنهایی موقعیت ژئوپلوتیکی ما قادر بود که ما را هم از جهت اقتصادی، هم از جهت امنیت ملی این ظرفیت را داشت که ما کشور را اداره کنیم ولی متاسفانه ما آنطور که باید و شاید از این ظرفیت استفاده نکردیم، حالا اگر فرصت شد دلایل این را من عرض خواهم کرد. ولی به نظر من مهم‌ترین نکته باور من این است که مدیریت قوی و مدیر قوی و آگاه که هم کارنامه داشته باشد و هم برنامه داشته باشد و شجاعت تصمیم گیری و تنظیم روابط و تصمیم نهایی و نهایی کردن موضوعات را اقدام بکند و این کار را پیش ببرد؛ که من باید بگویم ما متاسفانه در دستگاه دیپلماسی مان در این بخش آن طور که باید و شاید این اتفاق نیفتد، بعد توضیح می‌دهم که ببینید ما چقدر پرونده‌های باز در این زمینه داریم، چقدر پرونده‌های بسته‌ای داریم که رفتیم و گفتگو‌ها را تبدیل به قرارداد کردیم، ولی توان اجرای آن قرارداد را نداشتیم که اجرا کنیم،

راهبرد‌ ما در سیاست خارجی اقتدار منطقه‌ای است

بهرحال ما در حوزه سیاست خارجی به دو نکته توجه داریم با این پنج نکته‌ای که من عرض کردم بعنوان موضوعات مهم و رویکرد‌های ما در دولت چهاردهم؛ راهبرد‌های ما در سیاست خارجی یکی اقتدار منطقه‌ای است، این هم منطبق بر سیاست‌های کلان ما است که در بند ۲۱ سیاست‌های ابلاغی برای برنامه هفتم هست که ۵ سال پیش رو که دولت چهاردهم است باید آن را دنبال کند، هم راهبرد دوم مان انتفاع اقتصادی است که بهره‌مند بشویم از این، در اقتدار منطقه‌ای وقتی صحبت می‌کنیم در حقیقت گسترش روابط با همسایگان است، این سیاستی بود که در دولت گذشته، دولت شهید رئیسی هم بود، ما این را حتما با قوت و قدرت ادامه می‌دهیم و پیش می‌بریم، نکته دوم تقویت محور مقاومت و تامین امنیت در منطقه و ثبات در منطقه و این که منطقه تحت تاثیر قدرت‌های بیگانه و خارج از منطقه نباشند و ارتباط نزدیک با کشور‌های منطقه و نکته سوم به صورت هاب منطقه بودن در موضوعات ترانزیتی، در موضوعات ترانزیتی چه در حوزه زمینی یعنی ریلی و جاده‌ای، چه در حوزه دریایی که ما هم در شمال، هم در جنوب چنین فرصتی داریم و هم نکته مهمی که ما به آن توجه نکردیم ما در کوریدور هوایی در یک نقطه بی نظیری بین پرواز‌هایی که در شرق و غرب دنیا انجام می‌شود نقطه بهینه برای کانکشن‌هایی که بتوانند این جا بایستند، هواپیما‌ها سوخت گیری کنند و مسافرانشان را جابجا کنند، مقصد‌ها را جابجا کنند از امتیاز بسیار بالایی برخورداریم، شاید کمتر به این موضوع اشاره شده که من در شرح موضوع حتما به این خواهم پرداخت و بعد هم در حوزه انرژی و صدور کالا‌های خدمات عمومی مثل خدمات مهندسی، خدمات بهداشت و درمان، خدمات سلامت، خدمات آموزش، یعنی آن خدمات عمومی که چه بخش خصوصی، چه دولت می‌تواند این‌ها را تولید بکند یک بخش مهمی است که ما می‌توانیم در حوزه انتفاع اقتصادی در منطقه به این کار پیش ببریم.

حکمرانی در سیاست خارجی به معنای تنظیم روابط است

در حوزه انتفاع اقتصادی هم باید از ظرفیت‌های فرصت‌هایی که در آسیا و اوراسیا هست استفاده کنیم، من خاطرم هست در سال ۲۰۰۸ سخنرانی داشتم در جمع بانک‌هایی که برای کلانشهر‌های دنیا بود در سیدنی، من یک سخنرانی آنجا داشتم گفتم که در سال ۲۰۰۸ میلادی گفتم قرن بیست و یکم قرن آسیاست، چون از جهت تولید و هم از جهت مصرف در حوزه مسائل اقتصادی با این نگاه از این ظرفیت باید استفاده کنیم، با توجه به این که متاسفانه ما در تحریم هستیم در رفع تحریم باید یک اولویتی به شرکت‌های کوچک به شدت باید استفاده کنیم و ظرفیت‌های خوبی را برای ما فراهم می‌کند. روابط مالی دو جانبه خیلی ما کم توجه کردیم به این، به اضافه به همین میزان که بعضی از شرکت‌ها و سازمان‌ها و پیمان‌هایی که خارج از بعضی قدرت‌های جهانی هستند یا در رقابت با آنها هستند برای ما فرصت است در همین تحریم ارتباطات دو جانبه هم فرصت بزرگی است که کمتر در این موضوع توجه شده است. در حوزه رفع تحریم در انتفاع اقتصادی یکی از موضوعاتی که من اجازه می‌خواهم بحث مربوط به رفع تحریم را به برادر عزیزم جناب آقای غریب آبادی منتقل کنم، ایشان توضیح بدهند بعد ادامه بحث را من در خدمت شما خواهم بود. 
غریب آبادی: مقابله با تحریم‌ها به ویژه از طریق خنثی سازی تحریم همانگونه که مقام معظم رهبری هم فرمودند با استفاده از فعال سازی تمامی ظرفیت‌های داخلی یک برنامه کاملا قطعی خواهد بود. همزمان هم مذاکرات رفع تحریم را دنبال خواهیم کرد انشاالله، در مذاکرات هدف اصلی ما لغو واقعی تحریم‌ها است نه لغو حقوقی تحریم‌ها روی کاغذ، این نکته اساسی و کلیدی است که باید به آن توجه کنیم. این نمی‌شود که جمهوری اسلامی ایران ابعادی از برنامه هسته‌ای خودش را یا متوقف کند یا به حالت تعلیق در بیاورد یا محدودسازی هسته‌ای انجام بدهد ولی در ازای آن کشور‌هایی مثل آمریکا که طرف تفاهم بودند ادعا بکنند که من هم دستکاری‌هایی را در قوانین داخلی خودم انجام دادم پس تعهدات خودم را انجام دادم تا مادامی که نتایج ملموسی برای ایران نداشته باشد از نظر ما این‌ها تعهداتی است فقط روی کاغذ و یک تعهدات حقوقی غیر قابل تضمین و غیر قابل اجرا و این ارزشی ندارد و همین می‌شود که ما شاهد آن بودیم می‌بینیم حتی اشاره‌هایی متعددی را می‌شود زد که ما فلان سفارتخانه مان در فلان کشور اروپایی و حتی غیر اروپایی، حتی امکان افتتاح یک حساب بانکی را ندارد با این که آن تفاهمات هم در حال اجرا بود تا چه برسد به این که تجارت خارجی ایران بخواهد آزاد باشد و ما حتی شاهد سرمایه گذاری خارجی باشیم، اساسا مهم‌ترین ایراد و اشکال کار این است که تعهدات هسته‌ای ایران همواره عینی و قطعی بوده و تعهدات رفع تحریمی متاسفانه روی کاغذ بود و ضمانت اجرایی نداشت، این مشکل اساسی کار بود. اتفاقی که باید بیفتد این است که در هر مذاکره و توافقی باید انتفاع اقتصادی مردم ایران تضمین بشود. این راهبرد اساسی در بحث رفع تحریم و مذاکرات رفع تحریمی خواهد بود باید به طور شفاف مشخص بشود که در ازای تعهداتی که ایران در حوزه هسته‌ای انجام می‌دهد فروش نفت ایران، عملیات بانکی، تجارت خارجی، سرمایه گذاری خارجی و موارد مشابه و مهم دیگر ایران باید کاملا آزاد باشد، در واقع آن کاری که انشاالله انجام خواهیم داد و در مذاکرات هسته‌ای تاکید خواهیم کرد و آن چیزی که برای ما مهم است، این است که به هر میزانی که ایران خودش تصمیم می‌گیرد باید بتواند نفت خود را بفروشد و پول آن را از مسیر رسمی بانکی دریافت بکند، یک شبکه پرداخت رسمی داشته باشد و تجارت خارجی و سرمایه گذاری خارجی هم کاملا آزادانه انجام بشود، اگر این اتفاق بیفتد تعهدات هسته‌ای ایران هم طبیعتا قابل اجرا خواهد بود این چیزی است که در قانون راهبردی مصوب مجلس شورای اسلامی هم مبنا قرار داده شده و اسم آن انتفاع اقتصادی گذاشته شده است مابه ازای تعهدات هسته‌ای ایران از دید ما تعلیق حقوقی تحریم‌ها روی کاغذ نیست بلکه لغو واقعی تحریم‌ها و انتفاع مشخص اقتصادی مردم ایران هست و اساسا قانون اقدام راهبردی اجازه دیگری هم برای توافق به هر دولتی نخواهد داد، از سوی دیگر این را هم عرض کنم که در صورت حصول به اجرای توافق و تفاهم، اجرای هر تعهد و نقض هر تعهد را هم به طور جدی پیگیری خواهیم کرد، هزینه‌های مازاد برای هر طرف یا طرف‌هایی که تعهدات خودشان را نقض بکنند ایجاد خواهیم کرد و اجازه پیشبرد مسیر همزمان تعامل و فشار را نخواهیم داد، نکته آخر را هم در این حوزه خدمت مردم شریف ایران عرض بکنم که مذاکرات در صورتی که به نتیجه مورد نظر برسد قدرت تصمیم گیری و اجماع سازی در داخل کشور را داریم و این همان اصل واکنش سریع در سیاست خارجی است که ما متاسفانه کمتر از این اصل استفاده کردیم.
قالیباف: من این جا فقط یک اشاره بکنم، من در صحبت هایم اشاره کردم که ما آن ضعف اساسی مان در این هست که ما در حوزه روش‌هایی وجود دارد که اگر یک مدیر قوی و با تجربه و آگاه باشد، از این ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم، من در این جا از برادر عزیزم جناب آقای فکری خواهش می‌کنم که بعضی از این فرصت‌هایی که وجود دارد در دسترس ما هست که می‌توانیم انجام بدهیم در همین بخش مربوط به انتفاع اقتصادی مطالب خودشان را ارائه بفرمایند.
فکری: آنچه که امروز من این جا می‌خواهم برای عزیزان مطرح کنم در قالب برنامه سیاست خارجی جناب آقای دکتر قالیباف موضوع استفاده از ظرفیت‌های روابط اقتصادی خارجی و با کمک گرفتن از ابزار دیپلماسی اقتصادی است. بلافاصله می‌روم سر پروژه‌هایی که اقای دکتر فرمودند تا این که ما بدانیم که همین الان ما چه امکاناتی را داریم و چطور می‌توانیم به سرعت این پروژه‌ها را در صورتی که یک دولت قوی که بتواند در حوزه اجرا پای کار باشد و سریعا بخواهد برنامه‌ها را به اجرا در بیاورد چطور می‌توانیم این پروژه‌ها را به نتیجه برسانیم. مستحضر هستید که رشد فزاینده‌ای داشته سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت به ویژه بعد از طوفان الاقصی و علی الخصوص ضربه وعده صادق؛ وقتی که این اتفاق افتاد ما سرمایه اجتماعی مقاومت هم از بعد کیفی و هم از بعد کمی گسترش پیدا کرده و رشد فزاینده‌ای را نشان داده در این حوزه پروژه‌هایی می‌توانیم تعریف کنیم و می‌توانیم از این فرصت هم برای توسعه کشور از یک طرف و هم برای توانمندسازی مقاومت و محور مقاومت استفاده بکنیم. موضوع بعدی یکی از شرکای اصلی ما در منطقه و یکی از همسایگان ما هست که کشور عراق است، پایدار سازی روابط اقتصادی باعراق یکی دیگر از پروژه‌هایی است که مدنظر ما قرار دارد در این جا ما با محوریت بخش خصوصی و البته با حمایت دولت سرمایه گذاری‌های مشترک را داریم دنبال می‌کنیم که در این مرحله ما یک میلیارد دلار را برای این حوزه در نظر گرفتیم. موضوع بعدی صدور خدمات فنی و مهندسی است که آقای دکتر اشاره کردند، در منطقه عراق، سوریه و حتی لبنان و بعضی از کشور‌های همسایه ظرفیتی ایجاد شده، می‌دانید که یک قانون حمایت از تولید و تامین مالی تولید و زیرساخت‌ها اخیرا ابلاغ شد با زحماتی که جناب آقای دکتر قالیباف و همکاران ایشان در مجلس داشتند، ظرفیتی را ایجاد کرده که مجددا در این حوزه هم ما حداقل در این مقطع تا سقف دو میلیارد دلار می‌توانیم کار تعریف بکنیم و این کار می‌تواند هم به توسعه اقتصادی کشور خودمان و ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش صادرات منجر بشود و هم از طرف دیگر می‌تواند مجددا به توانمندشدن محور مقاومت منجر بشود. موضوع بعدی پروژه بسیار مهمی است که اشاره کردم بحث کوریدور‌ها است، کوریدور‌ها چه شمالی – جنوبی در نظر بگیریم و چه شرقی – غربی فرصتی استثنایی برای جمهوری اسلامی ایران است، منابع در اختیار که بلافاصله حتی در سال اول می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد که فقط عرض کردم یک قدرت اجرایی و یک دولت پای کار برای این کار نیاز هست دو میلیارد دلار است ولی ظرفیت بسیار بالاتر از این است، موضوع ما هم فقط بحث ریل و جاده نیست، ترانزیت برق، ترانزیت انرژی، گاز و همین طور داده و در کنار این‌ها ایجاد خوشه‌های صنعتی و زنجیره‌های ارزش بخش دیگری از برنامه است که می‌تواند در این حوزه مورد توجه قرار بگیرد. اصل اساسی که ما در این حوزه مدنظر داریم این است که ایران را تبدیل کنیم به منطقه‌ای که یا به جغرافیایی که قدرت‌های نوظهور در آن با هم همکاری و هم افزایی داشته باشند و از این طریق ما بتوانیم پروژه‌های واقعی را اجرا کنیم نه رقابت مخرب، بحث بعدی ما توسعه مکران است، در حوزه مکران الان همه می‌دانند یک منطقه‌ای است که کمتر توسعه یافته شناخته میشود، اما با ظرفیت‌هایی که آن منطقه دارد و با امکانی که قانون یا سیاست‌های کلی اقتصاد دریامحور برای ما تعریف کرده و تصمیم و برنامه‌ای که وجود دارد برای تبدیل کردن مرز‌های جنوب شرقی مان به مرز‌های اقتصادی این می‌تواند این حوزه به دروازه توسعه کشور تبدیل بشود، پروژه‌ها تعریف شده و امکان اجرای آن فراهم شده که مجددا باید این جا تاکید کنیم که ما نیازمند دولتی هستیم که بلافاصله در این حوزه کار را شروع کند و با قوت. پروژه‌هایی در زمینه تولید فرآورده‌های پتروشیمی، کود‌های شیمیایی، انتقال گاز مایع، اعلام منطقه ریمدان بعنوان منطقه آزاد مشترک، توسعه بنادر و تکمیل و توسعه بنادر و همین طور تجهیزات بندری در این حوزه قابل بررسی است.
قالیباف: من بخش اول را یک جمع بندی کنم، همانطور که همه ما آگاهیم بهرحال مسائل سیاست داخلی امتداد آن در سیاست خارجی است همچنانی که سیاست خارجی در نهایت امتداد آن در سیاست داخلی اثرگذار خواهد بود. یکی از ضعف‌هایی که در گذشته داشتیم در کنار خیلی از پرونده‌های بازی که مانده و اجرایی نشده، بعضا از چندین سال و ۱۰ سال به بالا ما از این موارد داریم، چه آنهایی که به قرارداد تبدیل شده، عملیاتی نشده در این حوزه، یک نکته مهم این جا در سیاست خارجی قدرت اجماع سازی در درون کشور برای موضوعات مهمی که منافع ملی و امنیت ملی ما است. ما واقعا در سال‌های گذشته مرتب در این موضوع در چالش هستیم یعنی رئیس قوه مجریه و رئیس جمهور باید بتواند با نخبگان جامعه و این حرکت این اجماع را بوجود بیاورد و بتواند از این قدرت استفاده بکند.

در حال تکمیل..

ادمین: شادروان
میزگرد سیاسی – آقای دکتر قالیباف – قسمت اول (بخش دوم)
سوال: آقای عابدینی: ۲۵ دقیقه قسمت اول ارائه شد، از جناب اقای متقی می‌خواهم که سوال خودشان را بفرمایند:
متقی: بحثی را که من دارم مربوط می‌شود به اخلاق حرفه‌ای، اخلاق حرفه‌ای یک امر خیلی دقیق در فضای توسعه یافتگی و دولت مدرن است. اخلاق حرفه‌ای تابعی است از شرایط محیطی، ساختاری که وجود دارد و نقشی که فرد باید ایفا بکند، آقای دکتر قالیباف نقش‌های زیادی را در این کشور ایفا کردند، ارزیابی که من دارم این است که ایشان در دو حوزه دو تحول بنیادین را ایجاد کردند که در این ۴۵ سال کمتر دیده شده است. یک در نیروی انتظامی واقعا یک اعتبار و اقتدار بیشتری داده شد و نیروی انتظامی در فضای رویارویی با مردم قرار نگرفت. اقتدار داشت و آن اقتدارش بازدارنده بود. نکته دومی که در ارتباط با آقای دکتر قالیباف باید مطرح کرد بحث مربوط به فضای شهرداری است. صحبت‌های زیادی می‌شود ولی واقعیت این است که تهران متحول شد. برای یک دوران تاریخی بسیار طولانی و بعد این تمایز به چشم می‌خورد. نکته بعدی که وجود دارد این است که این دو حوزه موفقیت آیا فرد باید در همان عرصه‌های خودش فعالیت داشته باشد یا در یک عرصه‌های دیگر؟ ضرورت اخلاق حرفه‌ای می‌گوید که در حوزه‌ای کار کن که به نوعی شاگردی آن را کرده باشید، علم آن را دارید و تجربه آن را دارید، کار اجرایی آن را دارید، آموختید، بعد از این آقای قالیباف رفتند مجلس و حتی در این دوره اخیر هم کاندیدا شدند و رئیس مجلس؛ امروز واقعا برای خود من و برای شهروندان عموما این سوال وجود دارد که آیا هر جا توزیع قدرت وجود داشته باشد ما باید مشارکت کنیم یا نگاه مان نسبت به ساخت قدرت باید یک نگاه تراکمی و انباشتی باشد؟ بخصوص این که این پیام صریح حضرت آقا خطاب به نمایندگان مجلس وجود داشته که وقتی که رفتید وارد فضای مجلس شدید دیگر این انگیزه را نداشته باشید برای این که خواسته باشید بیایید در دولت مشارکت بکنید، نقش یابی بکنید، این یک مسئله بسیار جدی است که آیا نگاهی که در ارتباط با فضای مدیریتی وجود دارد نگاه مرحله به مرحله هر دورانی یک کار، یک شغل علیرغم این که شما در این بحث مربوط به برنامه تان و کارنامه تان در حوزه مدیریت تان این برنامه و کارنامه موفق را داشتید، اما این اخلاق حرفه‌ای که یک امر ضروری برای مدیریت اجرایی است و بخشی از کلام صریح خود حضرت آقا است که این فضای دوگانگی را از مجلس به دولت، از دولت به مجلس افراد دنبال نکنند این را من واقعا در ارتباط با آقای دکتر قالیباف کمتر دیدم، یک به نوعی می‌گویند که آن دست بی قرار یک ذهن بی قرار برای نقش یابی در حوزه‌های اجرایی، انتخاباتی، مسئولیتی و با توجه به این که در دو حوزه موفقیت منحصربفرد داشتند، من نگران این هستم که واقعا این موفقیت‌های گذشته در آینده تحت الشعاع وضعیتی بشود که شاید در آن انسان تجربه نداشته باشد و شاید در آن نقش چندانی در دوران‌های گذشته نداشته باشد، می‌خواهم این را بگویم در نقشی که ایشان در فضای مجلس داشتند یک دوره آزمون و خطا بود، حالا که به یک عرصه استیبل رسیدند این انتظار وجود داشت که باقی بمانند، با توجه به توضیحاتی که خودشان در مجلس دادند و رویکرد‌هایی که حضرت اقا داشتند برای نمایندگان مجلس؛ من می‌خواستم ببینم آیا این توصیه حضرت آقا برای نمایندگان مجلس است؟ برای رئیس مجلس نخواهد بود؟ یا رئیس مجلس باید بیشتر به این موضوع توجه داشته باشد؟
قالیباف: خیلی ممنون و متشکر، بهرحال جناب آقای متقی حکم استادی بر بنده دارند، من اجازه می‌خواهم خیلی صریح، چون من سوال را پاسخ می‌دهم خدایی نکرده برداشتی بر خودبینی نشود واقعا؛ بنده حتما این نکته‌ای که شما می‌فرمایید چرا بعد از چند روزی که در مجلس بعنوان خدمتگزار نمایندگان شدم بعد آمدم دومرتبه، یک مرتبه‌ای در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردم. روشن است؛ ما یک حرکتی را در جبهه انقلاب شروع کردیم، در شکل گیری مجلس یازدهم؛ ادامه این آمدیم در دولت سیزدهم و دولت شهید رئیسی؛ مسیر کار را که با هم پیش بردیم خلاصه همکاری بین نخبگان، دولت و مجلس یک برنامه هفتم بعنوان یک میثاق ملی که امروز تبدیل به قانون شده، خروجی این است که الان آمده و امروز هم تنها سند ما است. شما می‌دانید ۱۴۰۴ چشم انداز هم ۲۰ سال آن تمام است. این برنامه هم برنامه بسیار دقیق و اجرایی و قابل انجام و قابل پیاده شده، اتفاق اینگونه شد، تقدیر الهی اینگونه شد که این شهید عزیز، این سیدالشهدای خدمت از جمع ما جدا شد، ما ماندیم با یک برنامه و یک جبهه انقلاب و جمع دوستانی که این مسیر را پیش ببریم که ما نگرانیم که اگر این مسیر پیش نشود دومرتبه ریل حرکت و پیشرفت کشور متوقف بشود و برگردد به دهه ۹۰؛ دهه‌ای که زیر یک درصد رشد کرد، ۲۶ برابر نقدینگی را اضافه کرد، فقط در حوزه بحث اقتصادی آن، من به بقیه بحث‌ها و آسیب‌های دیگر آن نمی‌خواهم اشاره کنم، بنده در یک دو راهی قرار گرفتم، دوراهی که آیا من اگر بخواهم قدرت طلبی کنم که انشاالله اینگونه نباشد من یک رئیس قوه بودم، با اقتدار هم رای گرفتم ۱۹۸ تا آنجا بایستم، قانون اساسی هم این اختیار را به مجلس داده که از همه قوا من جمله قوه مجریه مطالبه کنم، بایستم، به زحمت بعدی هم نیفتم، ولی من وقتی دیدم دوستانی که در این عرصه آمدند و می‌خواهند نمایندگی کنند که این نقطه حساس کشور با این مشکلات سخت مردم را عبور کنند، من احساس کردم که آمادگی من بخاطر همین نکاتی که جنابعالی اشاره کردید نسبت به بقیه بیشتر است، من از راحت طلبی فرار کردم، به جای این که مطالبه گر باشم خودم را در معرض پاسخ گویی، زحمت و فشار کار قرار دادم، مگر اداره یک کشور در حوزه قوه مجریه به چه چیزی نیاز دارد؟ اول این که تخصص و قدرت حکمرانی و علم حکمرانی داشته باشید، جنابعالی می‌دانید من ۳۵ سال در این موضوع شاگردی کردم و معلمی در دانشگاه و کتاب‌های من امروز در موضوع مطالعه و درس کتاب دانشگاه است. کشور چه می‌خواهد؟ امنیت عمومی، نگاه درست، نگاه فرهنگی، نگاه اجتماعی، نمادی که یک دولت محلی تمام عیار است در شهرداری تهران من نشان دادم، یک رئیس جمهور چه کار می‌خواهد بکند؟ زیرساخت‌های کشور را می‌خواهد متحول کند، امروز بزرگترین سازه‌های کشور را من مدیریت کردم و ساختم، کاری مثل سد کرخه، در ریل گذاری، در انتقال گاز و لوله‌های گاز از پارسیان تا تبریز، شما درک درستی از امنیت و دفاع، عمر من را در جنگ و دفاع گذراندیم، در همین هوافضایی که شما امروز می‌بینید، در حوزه تکنیکالی آن و در حوزه مهندسی و ساخت آن و در حوزه طراحی عملیات آن، من ۴۵ سال زندگی شخصی نکردم، ولی زندگی کردم با همه این مجموعه‌ای که من اشاره کردم؛ لذا من معتقدم که بنده خودم را عرضه کردم و دقیقا اخلاق حرفه‌ای را رعایت کردم و فکر می‌کنم نسبت به این کار هم آگاهی و هم تجربه و هم کارنامه دارم نسبت به حداقل دیگرانی که امروز در معرض هستند و من فکر می‌کنم که انشاالله با کمک مردم عزیزم می‌توانم که با کمک هم این تحول را رقم بزنیم.
متقی: ببخشید شما امکان کناره گیری تان آیا وجود دارد بعد از مناظره‌های انتخاباتی یا نه؟
قالیباف: بنده جزو کسانی هستم که همین دیروز هم با ستاد‌های خودم که صحبت کردم دو نکته را به ایشان متذکر شدم، ما بچه انقلابیم، یک به ایشان گفتم اخلاق را رعایت کنید و دوم این که حتما جبهه انقلاب باید قبل از ۸ تیر به یک فرد برسیم و در این صحنه بیاییم کارمان را انجام بدهیم این عقلانیت، این گذشت، این محبت حتما در جبهه انقلاب وجود دارد و این اتفاق خواهد افتاد.
عابدینی: ۳۰ دقیقه مجموعا شما صحبت کردید. جناب دکتر ایزدی بفرمایید:
ایزدی: دیروز تعدادی از نخبگان علمی کشور و دانشجویان دیداری با حضرت آقا داشتند و آنجا یکی از دانشجویان از حضرت آقا پرسیدند که در رابطه با انتخابات هم نکته‌ای بفرمایید، نکته‌ای که ایشان فرمودند این بود که در شاخص‌هایی که نامزد اصلح باید داشته باشد این را فرمودند که نزدیک‌تر بودن به ملاک‌های انقلابی، یعنی به چه کسی رای بدهیم؟ به کسی رای بدهیم که به ملاک‌های انقلابی نزدیک‌تر است و، چون در بین این ۶ نامزد افرادی هستند که تعدادشان هم کم نیست که اتفاقا بیان شان بیان انقلابی است و در بین مخاطبین این شک و شبهه ایجاد می‌شود که در نهایت باید به چه کسی رای بدهیم؟ چون انتخاب‌های افرادی که حداقل در ادبیات، ادبیات انقلابی دارند تعدادشان کم نیست. من جمله خود ما، با این که ما دانشگاه تهران هستیم و در این حوزه‌ها بعضا ورود داریم من هنوز نمی‌دانم باید به چه کسی رای بدهم، این شک وجود دارد. دیروز در کنار آن صحبتی که رهبری داشتند با نخبگان دانشجو، پیام حج هم منتشر شد که حتما خواندید و دیدید، یکی از ملاک‌ها شاید این جا آورده شده باشد. ایشان می‌فرمایند امسال مسئله برائت برجسته‌تر از گذشته است، این برائت از رژیم صهیونیست و حامیانش بخصوص دولت ایالات متحده آمریکا باید در قول و عمل ملت‌ها و دولت‌ها خود را نشان دهد و عرصه را بر جلادان تنگ کند، یعنی یک وظیفه‌ای برای ملت‌ها دیده شده یک وظیفه‌ای برای دولت‌ها که قاعدتا دولت جمهوری اسلامی هم در این حوزه باید پیشگام باشد. این لایحه برنامه هفتم توسعه هم منتشر شده و تصویب شده و شما هم به نظرم درگیر بودید، چون مسئولیت داشتید، ......