عصر ایران؛ یادداشت وارده: آقای رحیم‌پور ازغدی گفته هیأت ایرانی از دولت موقت مهندس بازرگان در الجزایر برای دیدار با برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر «خوش‌حال بودند و جفتک می‌انداختند».
نکته قابل توجه این نیست که تعبیر «جفتک انداختن» را به برژینسکی نسبت می‌دهد در حالی که بعید است چنین لفظی را او به کار برده باشد. این است که از بازرگان و دکتر یزدی نام می برد و به دو عضو دیگر اشاره نمی کند اما جفتک انداختن را به همه هیات نسبت می دهد.
ترکیب هیأت اما محدود و منحصر به مهندس بازرگان نخست وزیر و دکتر یزدی وزیر خارجه نبود. دو عضو دیگر هم بودند: دکتر مصطفی چمران وزیر دفاع ملی و محمد مجتهد شبستری (دین‌پژوه).
حال باید دید مهندس مهدی چمران رییس شورای شهر تهران سخنان آقای رحیم‌پور ازغدی را توهین به دکتر چمران هم می‌داند یا نه؟ هر چند مسوولیت پاسخ به اهانت به دکتر چمران تنها با برادر او نیست. اگر سکوت کند و پاسخ ندهد ماجرای اهانت رحیم‌پور ازغدی به زلفی‌گل وزیر علوم ( با لفظی توهین‌آمیز او را خطاب قرار داده بود: آّهای....!) به یاد می‌آید که سکوت کرد و واکنش نشان نداد و این گونه تعبیر شد که بیشتر نگران صندلی وزارت است چون رحیم پور عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است. نهادی که بالادست مجلس در امور فرهنگی با عنوان سیاست‌گذاری عملا قانون‌گذاری می‌کند.
مهدی چمران در یکی از جلسات اخیر شورای شهر برای خاموش کردن اختلافات گریست و گفت من در آستانه مرگ هستم. به همین خاطر چه بسا نگرانی‌یی نداشته باشد و در واکنش اگر پاسخ ندهد و تقبیح نکند دست کم بگریَد.
