قانونگذاری به معنای تدوین و تصویب قوانین و آیین‌نامه‌ها توسط مجلس است. مجلس، یکی از قسمت‌های اصلی سازنده سیستم سیاسی کشور است و نقش اساسی در قانونگذاری و اجرایی سیاست‌ها و بسیج مردم دارد. قانونگذاری توسط مجلس به منظور تدوین و تصویب قوانینی است که برای مدیریت کشور و اجرایی شدن سیاست‌های عمومی مورد نیاز است. این فرآیند مهم و حیاتی است و بر اساس اصول و مبانی قانونی و اخلاقی انجام می‌شود.
قانونگذاری زیاد در مجلس می‌تواند منجر به برخی اثرات منفی شود.
زمانی که قانونگذاری بیش از حد انجام می‌شود، احتمال اینکه قوانین به دقت بررسی نشوند و در نتیجه کیفیت آن‌ها کاهش یابد بالا می‌رود.
همچنین قانونگذاری زیاد ممکن است منجر به افزایش هزینه‌های دفاتر عملیاتی و پیچیدگیهای مربوط به رعایت و اجرای قوانین شود.
در همین باره هادی طحان نظیف در اولین جلسه فراکسیون گام دوم مجلس دوازدهم گفت: ما در حوزه حقوق، مجلس را به دو وظیفه خطیر قانون گذاری و نظارت می‌شناسیم لذا قضاوت درباره عملکرد مجالس مختلف از منظر این دو وظیفه مهم و خطیر است.
سخنگوی شورای نگهبان ادامه داد: انباشت قانون و قانون گذاری زیاد نمی تواند وجه تمایز و برتری مجلس محسوب شود؛ گاهی نگاهمان به قانون گذاری صحیح و درست نیست.
طحان نظیف با بیان اینکه اساسا تورم قوانین امر ممدوحی نیست، گفت: گاهی قانون گذاری بیشتر به معنای تعارض و ابهام بیشتر است؛ در این شرایط کار جامعه هدف که قصد بهره گیری از قانون دارد، بیشتر متوقف می شود چون با ابهام مواجه می شود.
