داود میرشکار، مدیرکل دفتر زیست بوم‌های دریایی سازمان حفاظت محیط در گفت‌وگو با میزان در خصوص روش ابزی پروری بجای صید ترال، گفت: همکاری سازمان محیط زیست با سازمان شیلات امکان ایجاد پهنه‌های دریایی تا سال ۱۴۰۴ که این شناور‌ها می‌توانند قفس‌های خود را مستقر کرده و اقدام به آبزی‌پروری در دریا کنند با این اقدام و گسترش این اقدام و امیدوار هستیم که این تغییر کاربری انجام شده و سرمایه‌گذار هم وارد حوزه آبزی‌پروری شود.

مدیرکل دفتر زیست بوم‌های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: صید ترال به‌طور کلی صید مخربی است و هم خود صید و هم مجوز سوختی که با یارانه برای انجام این فعالیت داده می‌شود همه به نفع مصالح کشور نیست.

میرشکار در ارتباط با امیدواری نسبت به توقف فعالیت صید ترال و تغییر کاربری شناور‌ها گفت: سازمان شیلات در بدنه خود کارشناسان خبره‌ای را دارند، ولی متأسفانه با برخی مطالبه‌ها‌یی که این سازمان از دولت و دستگاه‌های استان دارند با جمع کردن و تغییر کاربری آن‌ها و سوق دادن این سرمایه‌گذاری‌های غیرمسئولانه دشوار است.

وی بیان کرد: سازمان شیلات باید با ورود به حوزه صید، صیادی را مدیریت کرده و در حوزه‌های دیگر همچون عمل‌آوری آبزیان و سردخانه‌ها اقداماتی مورد توجه همچون سرمایه گذاری و جذب سرمایه گذار انجام دهد.

مدیرکل دفتر زیست بوم‌های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: با در پیش گرفتن این اقدامات افرادی که در این حوزه نیاز به اشتغال دارند وارد این حوزه کنند و با ورود به حوزه بازرگانی در چرخه شیلات از خام‌فروشی پرهیز شده و امکان صدور محصول نهایی فراهم می‌شود.

میرشکار اذعان کرد: در حال حاضر نیز صادرات داریم، ولی نمی‌توانیم محصول را مدیریت کنیم. در حال حاضر صید را گرفته و نمی‌دانیم با آن چه کنیم. صیاد اگر تا ظهر صید‌ها را نفروشد آفتاب آن را خراب می‌کند، لذا، چون مدیریتی در این حوزه نیست سرمایه‌گذار در آن حاضر نشده و شغل هم ایجاد نمی‌شود و تنها در بخش صید سرمایه‌گذار وارد می‌شود و در نتیجه بهره‌کشی از منابع طبیعی افزایش پیدا می‌کند.

وی گفت: در این راستا هم سازمان شیلات ایران باید ورود پیدا کند و جنبه‌های سرمایه‌گذاری را مدیریت کند و سرمایه‌هایی را که می‌تواند جذب کند به حلقه شیلاتی وارد کند تا در یک‌جا متمرکز نشوند و هم مطالبه مردم هم ادامه پیدا کند.

میرشکار تاکید کرد: به‌نظر می‌رسد عدم مدیریت سرمایه‌گذاری در حوزه شیلات و بی‌توجهی سازمان شیلات ایران به چرخه شیلات و پرهیز از خام‌فروشی در کنار کمبود‌های ناشی از نیروی انسانی و تجهیزات باعث شده تا بهره‌کشی از پهنه‌های دریایی رونق پیدا کرده و صدور مجوز‌های صیادی غیرمسئولانه با هدف کسب منفعت مالی و در نتیجه تبدیل دریا‌ها به برهوت و نابودی زیستگاه‌های دریایی و غیرقابل بازگشت بودن احیای آن امری غیرقابل بازگشت شود.

بیشتر بخوانید:

علت مرگ نهنگ‌ها در دست بررسی است

انتهای پیام/