علی دایی در سال ۹۰ از مرگ گریخت. او در مسیر بازگشت به تهران، در راه اصفهان تصادف کرد. او یک بار با دیدن عکسی بعد از تصادف گفت: «حادثه تلخی که آخر سال ۹۰ برایم افتاد. خدا را شکر که به خیر گذشت و حادثه بدتری رخ نداد. آنجا باز در آن سختی توانستم دوستانم را بشناسم. کسانی که دور و بر من هستند. خیلی خدا دوستم داشت که الان کنارتان نشستم. خیلی دلم برای احمدرضا تنگ شده خیلی وقته که ندیدمش. بهزاد را هم که هر روز می‌بینم. نظر لطف مردم و دعای خیر آن‌ها بود که مرا نگه داشت. بعد از تصادف وقتی خودم ماشینم را دیدم باورم نمی‌شد که از این ماشین سالم بیرون آمده باشم!»