این کهکشان غبارآلود و کم‌نور قبلاً توسط تلسکوپ فضایی هابل کاملاً غیرقابل شناسایی بود. AzTECC ۷۱، یک کهکشان ستاره‌دار بسیار دور است که قدمت آن به نزدیک به ۱ میلیارد سال پس از انفجار بزرگ باز می‌گردد. این کهکشان اخیرا اخترشناسان را هیجان زده کرده‌است و نگاهی وسوسه‌انگیز به قدیمی‌ترین ساختار‌های کیهان به آن‌ها می‌دهد.

به گزارش خبرآنلاین، جد مک‌کینی، محقق فوق‌دکتری دانشگاه تگزاس، یکی از نویسندگان مقاله‌ای که اخیراً در مجله اخترفیزیک منتشر شده‌است، در یک بیانیه مطبوعاتی جدید گفت: «اگرچه شبیه یک لکه کوچک به نظر می‌رسد، اما در واقع هر سال صد‌ها ستاره جدید را تشکیل می‌دهد.»

او افزود: «چیزی که در حساس‌ترین تصویربرداری از جدیدترین تلسکوپ ما به سختی قابل مشاهده است، برای من بسیار هیجان انگیز است. "این تصویر به طور بالقوه به ما می‌گوید که یک جمعیت کامل از کهکشان‌ها وجود دارد که از ما پنهان شده‌اند.»

این تحقیق بخشی از پروژه COSMOS-Web JWST بود که به دنبال نقشه برداری از ۱ میلیون کهکشان برای درک بهتر اولین دوره‌های جهان است.

در حین بررسی داده‌ها، اخترشناسان تلاش کردند تا AzTECC ۷۱ را شکار کنند، تلسکوپ هابل ناسا آن‌قدر ضعیف بود که نتوانست آن را رصد کند، اما به‌عنوان لکه‌ای از گرد و غبار توسط تلسکوپ جیمز کلرک ماکسول در هاوایی نشان داده شد.

با این حال، به لطف ابزار‌های مادون قرمز بسیار حساس‌تر جیمز وب، آن‌ها یک کهکشان آشنا، اما همچنان کم نور را در جای خود کشف کردند.

مک‌کینی در بیانیه‌ای گفت: «تا به حال، تنها راهی که می‌توانستیم کهکشان‌ها را در کیهان اولیه ببینیم، از منظر نوری با هابل بود. این بدان معناست که درک ما از تاریخچه تکامل کهکشان‌ها مغرضانه است، زیرا ما فقط کهکشان‌های نامعلوم و کمتر غبارآلود را می‌دیدیم.»