این سیاره برای ستاره منظومه خود بسیار بزرگ است و به همین دلیل درک انسان از نحوه تشکیل سیارات و منظومه شمسی را زیر سوال میبرد.
سیاره مذکور ۱۳ بار بزرگتر از خورشید است و دور ستارهای مدار میزند که ۹ بار کوچکتر از خورشید است. چنین نسبت اندازه بین سیاره و ستاره بیش از ۱۰۰ بار بیشتر از نسبت اندازه زمین و خورشید است.
این نخستین باری است که سیارهای با چنین حجم وسیعی مشاهده شده که دوره ستارهای با این حجم کوچک مدار میزند. تفاوت اندازه این به اندازهای زیاد است که محققان تصور نمیکردند چنین سیارهای وجود داشته باشد.
سورات ماهادوان از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در این باره میگوید: ما واقعاً انتظار نداشتیم سیارهای چنین سنگین دور ستارهای چنین کم حجم وجود داشته باشد.
هنگامیکه ستارگان از ابرهای گاز و گردو غبار به وجود می آیند، این ماده به شکل یک صفحه به ستاره می چسبد که دور آن مدار میزند. در مرحله بعد سیارات از مواد اضافی به وجود می آیند و در نهایت یک منظومه ایجاد میشود.
اما تحقیق نشان میدهد صفحه دور ستاره جدید که LHS ۳۱۵۴ نام گرفته به اندازهای مواد نداشته که سیارهای چنین بزرگ بسازد.
ماهادوان در این باره میگوید: انتظار نمیرود صفحه تشکیل دهنده سیاره دور ستاره مذکور ماده جامد به اندازه کافی داشته باشد تا این سیاره را بسازد. اما چنین سیارهای وجود داردو اکنون ما باید درک خود از شیوه تشکیل سیارهها و ستارگان را دوباره بررسی کنیم.
این تحقیق درنشریه ساینس منتشر شده است.
