مسعود باب الحوائجی
اگر جويای نظر من درباره نشست سران عرب در اجلاس ریاض هستید من سعی می‌کنم با یک مثال فوتبالی، فرمالیته بودن این نوع نشست‌ها را نشان دهم:
بر کسی پوشیده نیست که تیم فوتبال «بیتاراورشلیم»و هوادارانش بسیار سخت و افراطی نژادپرست و به رفتارهای خشونت‌آمیز و گرایش‌های عرب‌ستیزانه و ضد مسلمانان شهره‌اند. به طور مثال؛ در لیگ بازی‌هایی که با کشورهای عربی برگزار می‌کنند شعار هواداران دوآتشه آنها اغلب:( الموت للعرب، و الحرب الحرب)و نفرت‌پراکنی علیه اعراب بوده؛
اسپانسر تیم که یک میلیاردر یهودی-روسی است یکبار اقدام به خرید دو بازیکن از مسلمانان چچنی کرد که باعث شد هواداران بیتار، دفاتر این باشگاه را به آتش بکشند؛ حتا تا مدتها در هنگام بازی، هوادارانِ تیم بیتار خطاب به آن دو بازیکن چچنی فریاد می‌زدند به مسجد و جهنم خودتان برگردید، رئیس باشگاه را که در سکوی تماشاچیان نشسته بود(یابن‌العاهرة=زنازاده)خواندند و بیش از صدها نامه تهدیدآمیز به باشگاه و مربیان بیتاراورشلیم ارسال کردند.
نتانیاهو یکبار با حضور در باشگاه خواست به زبان عربی تیم را تشویق کند گفت: "يلا بيتار"، که تماشاچیان همین را هم برنتافتند و بلافاصله واکنش نشان دادند و به عبری فریاد: "الموت للعرب"و"الحرب الحرب"، "لا تخلطونا مع أي عربي، نحن أنقياء للأبد" سر دادند و گفتند ما را با عرب‌ها قاطی نکنید بگذارید ما پاک بمانیم.
در یکی از بازی‌ها یکی از آن دو چچنی مسلمان گلی را به نفع اسراییل ثبت کرد،اما نه تنها مورد تشویق قرار نگرفت، بلکه فریادی یکپارچه تمام استادیوم را فرا گرفت که:
"أي لاعب مسلم عربي إرهابي" یعنی همه‌ی بازیکنان مسلمان و عرب تروریست‌اند.
القصه با وجود این حجم از پرخاشگری، نفرت‌پراکنی و عرب‌ستیزیِ نژادپرستانه، موضوعی که چون یک بمب خبری جهان عرب را در سال ۲۰۲۰م شگفت‌زده کرد این بود که دولت خاندان آل نهیان امارات توسط «حمدبن خلیفه آل نهیان» اقدام به خرید ۵۰٪ سهام همین باشگاه از اسرائیل کرد،خریدی که باعث شد گروهی از اعضای بیتار، باشگاه را تحریم کردند و شعارهای رکیک و دیوارنگاره‌های توهین‌آمیز بر دیوار‌های استادیوم نقاشی کردند.
حالا اگر از همین زاویه و سرمایه‌گذاری‌های پشت‌پرده کشورهای عربی در صنایع و بانک‌های اسراییلی و بنادر حیفا و یافا به قضیه و دغدغه‌ی مشابه چنین نشست‌هایی در ریاض نگاه کنیم در می‌یابیم این نوع نشست‌ها با چند فعل عربی بیشتر صرف نمی‌شود:
فعل‌هایی از قبیل:
نحن ندین: ما محکوم می‌کنیم.
نحن نحذّر: ما هشدار می‌دهیم.
نحن نرفض: ما طرد می‌کنیم.
نحن نشجب: ما تقبیح و ابراز تأسف می‌کنیم.
نحن نندد: ما مخالفت خود را اعلام می‌کنیم.
و نحن نستنکر: ما بیزاری می‌جوییم.
و والسلام.
--------------------------
منبع: ترجمه ادب و فرهنگ عربی
