عصر ایران - بنیتو موسولینی با آرمان های استوار سوسیالیستی پرورش یافت و در جوانی به چهره ای برجسته در محافل سوسیالیستی ایتالیا تبدیل شد. در ژوئن 1902، در تلاش برای پرهیز از خدمت سربازی اجباری، موسولینی به کشور سوئیس نقل مکان کرد و در آنجا به عنوان یک آجرچین کار کرد، به روزنامه نگاری پرداخت و به یک اتحادیه کارگری پیوست.

وی در جنبش سوسیالیستی ایتالیا در سوئیس فعال بود، برای روزنامه L’Avvenire del Lavoratore کار کرد، جلساتی را سازماندهی کرد، برای کارگران سخنرانی می کرد و به عنوان دبیر اتحادیه کارگران ایتالیا در لوزان خدمت کرد.

در سال 1903، موسولینی به دلیل حمایت از اعتصاب عمومی خشونت آمیز توسط پلیس شهر برن دستگیر شد. وی دو هفته را در زندان سپری کرد، به ایتالیا تبعید شد، در این کشور آزاد شد و دوباره به سوئیس بازگشت. در تصویر زیر کارت بازداشت حاوی عکس و اثر انگشتان وی دیده می شود.

بنیتو موسیلینی پسر الساندرو موسولینی- آهنگر حرفه ای و یک سوسیالیست جمهوری خواه و ضد کاتولیک سرسخت- و رزا مالتونی- معلم مدرسه و یک کاتولیک معتقد- بود. به رغم نظرات مخالف پدر و مادر وی در مورد مذهب، این دو با هم ازدواج کرده بودند و سه فرزند داشتند که بنیتو بزرگترین آنها بود.

موسولینی بنیانگذار جنبش فاشیسم در ایتالیا و نخست وزیر این کشور بود که در 28 آوریل 1945 تیرباران شد.