مسئولان فدراسیون فوتبال و کمیته داوران باید به این نتیجه رسیده باشند که VAR بیشتر از آنکه به سود تیم‌ها باشد و حق را به حقدار برساند، به سود خود داوران و تشکیلات فوتبال کشور است؛ مثلاً اگر بازی پرسپولیس و گل‌گهر VAR داشت گل سالم گل‌گهر پذیرفته می‌شد و چه بسا پرسپولیس گل دوم را می‌زد، اگر نمی‌زد هم بازی مساوی می‌شد و امروز داور و کمک‌داور با این همه هجمه در فضای رسانه‌ای و مجازی مواجه نمی‌شدند. اتفاقاً VAR بیش از هر چیز به داوران کمک می‌کند و جلوی اشتباهات بزرگ آنها را می‌گیرد. خطای دید به هر حال وجود دارد و هر کدام از ما اگر خودمان را جای امیر داودزاده کمک‌داور دوم بازی پرسپولیس- گل‌گهر بگذاریم به او حق می‌دهیم. البته اشتباه او اشتباه کوچکی نبود ولی این خیلی بیرحمانه است که بگوییم از قصد چنین کاری کرد چون هر داوری و هر آدمی آبرو و اعتبار کاری خودش را بیشتر از پول یا یک تیم خاص دوست دارد. 
VAR می‌توانست و می‌تواند داوران فوتبال ایران را از حملات تند و بعضاً بیرحمانه نجات بدهد و در نهایت حق را به حقدار برساند (یا بیشتر برساند) حتی وزیر ورزش هم چند روز قبل تأکید کرده بود که VAR زودتر بیاید اما راستش در فوتبال ایران با تأکید کردن و سفارش کردن چیزی درست نمی‌شود و باید در مورد مسائلی مثل VAR ضربتی عمل کرد.