در توضیح این کتاب آمده است: «پدیده «زیرآب‌زنی»، یکی از قدیمی‌ترین پدیده‌ها در جوامع بشری است و شاید نتوان پیشینه دقیقی برای آن تعیین کرد. از زمانی که بشر به زندگی گروهی روی آورد و «قبیله» برای محافظت فردی با استفاده از قدرت جمع، تشکیل شد، رقابت بین‌انسانی آغاز شد. تا پیش از آن، رقابت بین «انسان» و «طبیعت» بود اما بعد از تشکیل قبایل، این رقابت به دو بخش رقابت «انسان-طبیعت» و «انسان-انسان» تقسیم شد. تکلیف رقابت انسان با طبیعت کاملا مشخص بود. انسان باید شناخت کاملی از طبیعت پیدا می‌کرد و با توجه به اینکه نسبت به حیوانات دیگر از هر لحاظ ضعیف‌تر و ناتوان‎تر بود، باید راهی پیدا می‌کرد تا بتواند در این طبیعت وحشی، زنده بماند. همین ضعف شدید فیزیکی سبب شد تا بخشی از بدن انسان که قوی‌ترین و مخرب‌ترین سلاح وی محسوب می‌شود، به کار افتاد. به کار افتادن و توسعه این بخش، سبب شد تا کم‌کم بشر نه‌تنها شناخت کافی از طبیعت پیدا کند، بلکه بتواند قدرت‌های آن را تا حدی «مهار» کرده، سپس آنها را «کنترل» کند و نهایتا آنها را «تغییر» دهد. امروزه هم که شاهد هستیم بشر توانسته قدرت‌های خود را به طبیعت «تحمیل» کند و قدرت‌هایی جدید بسازد.» کتاب «زیرآب‌زنی» نوشته فرامرز عیب‌پوش با ۱۰۴ صفحه توسط نشر برآیند منتشر شده است.