سید عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی پیشین وزارت ورزش و جوانان در گفتوگو با جماران گفت: باید ورزش جزء اولویتهای اصلی کشور شود؛ متأسفانه ورزش جزء اولویتهای اصلی نبوده و نیست.
چهار عامل اقتصادی، حرفهای، سیاسی و اجتماعی دلیل مهاجرت ورزشکاران ایران است
اما در یک جمعبندی درباره علل مهاجرت ورزشکاران میتوان به نتایج مطالعهای تحت عنوان «اولویت بندی عوامل مؤثر بر مهاجرت ورزشکاران ایران» اشاره کرد که در این مطالعه، چهار عامل اقتصادی، حرفهای، سیاسی و اجتماعی دلیل مهاجرت ورزشکاران ایران دانسته شده است. در زیرمجموعه عوامل اقتصادی به زیرساختهای مالی و اقتصادی کشور مبدأ و مقصد اشاره شده است. به لحاظ حرفهای گفتهاند که امکانات و زیرساختها، مربی، دورههای آموزشی، و تجهیزات کشور مقصد بهتر از مبدأ است. در حوزه اجتماعی شرایط ورزشکاران در کشورهای مقصد از نظر اعتبار و ارزش اجتماعی بهترارزیابی شده و تبعیض کمتری در آنجا وجود دارد؛ یعنی تبعیض قومی، مذهبی و جنسیتی آنجا نیست یا کمتر است.
تعداد ورزشکاران ایرانی پناهنده شده به کشورهای دیگر ۸۱ نفر است/ تعداد خانمها ۲۴ نفر بوده است
بنابر آنچه که من احصاء کردهام، آمار پناهندگان ما زیر ۱۰۰ نفر است؛ البته متأسفانه باید گفت که این آمارها به صورت دقیق هم ثبت و ضبط نشده است. به نظرم مرجع اصلی این آمارها می تواند فدراسیونهای ورزشی باشد، چون فدراسیونهای ورزشی برای جامعه ورزش تحت پوشششان شناسنامه ورزشی دارند. آماری که من در یکی از بررسی ها از تعداد ورزشکاران ایرانی پناهنده شده به کشورهای دیگر دیدم، ۸۱ نفر است؛ با اسم و مشخصات که مربوط به کدام رشته ورزشی بودهاند، خانم و آقا بودنشان و اینکه به کدام کشور پناهنده شدهاند. عمدتا هم پناهندگی به کشورهای اروپایی بوده است. بیشترین آمار هم مربوط به رشتههای رزمی است؛ یعنی رشتههایی شامل جودو، تکواندو و مواردی از این قبیل، جزء رشته هایی هستند که بیشتر آمار پناهنده را در آنها داشتهایم. طبق این آمار، تعداد خانمها هم ۲۴ نفر بوده است.
