برترینها - علیرضا باقرپور: فصل نقل و انتقلات شروع شده و مطابق معمول هر سال هواداران منتظر تصاویر انفجار بمبهای وطنی در ساختمان باشگاه مورد نظرشان هستند. البته چندسالیست ظاهرا بمبهای فوتبال ایران هم مانند دیگر تولیدات داخلی رو به افول رفتند و ممکن است روی هر بازیکنی تگ بمب زده شود.
اساسا «طنز» در فوتبال ایران به تنهایی بار کیفیت را به دوش میکشد و مایی که مخاطب این قسم اخبار هستیم با مشتی اتفاقات کمدی حداقل دو سه ماهی را سپری میکنیم. البته به تازگی مدیران برای انفجار بمبهایشان از دفتر شخصیشان در خیابانهای دیگر تهران استفاده میکنند تا پاتکها به اردوی رقیب وارد فاز جدیدتری شود. خب این هم از برکات مدیریت استوار فوتبال ماست. فوتبالی که در دنیای امروز یکی از قطبهای گردش مالیست و ابزاری برای درآمدزایی سرمایهگذاران و حتی مردمی که سهامداران باشگاه هستند، به شمار میآید.
اما با تمام این تفاسیر چیزی که دیگر معنایی ندارد خود «هوادار» است! گلواژههایی که از استوری بازیکنان در فصل نقل و انتقلات به بیرون تراوش میکند چیزی جز بازار گرمی نیست و برخی کانالها هم هستند که تابستان داغ بازیکنان و دلالهای مثلا ایجنتشان را داغتر از همیشه میکنند! در واقع از حرفهای بودن همین اراجیف نصیب فوتبال پربیننده ایران شده و امان از پروندههای سنگینی که آخر فصل ما را از ترکیدن هر بمبی پشیمان میکند.
البته هدف از نوشتن این متن هم آجر کردن نان این بندگان خدا نیست، بهرحال آنها هم سختی کار خود را دارند و گنجاندن آپشن گل نخوردن برای دروازهبانها و همچنین گلزنی برای مهاجمان تراز اول کشورمان کار هر کسی نیست! خب وظیفه اصلی دروازهبان گل خوردن است و مهاجم هم در میانه میدان به کار خود میپردازد و اگر حالا قفل دروازهای را باز کند بر سر چندین میلیون ایرانی منت نهاده!
و اما یک توصیه برادرانه برای مدیران عزیز! این بمبها که میترکانید از سیگارتهای چهارشنبهسوری بیبخارتر هستند. به راستی اگر دنبال بمب هستید کمی هم اخبار کشورهای همسایه را دنبال کنید تا ببینید وزن بمبها با هم چقدر تفاوت دارد! ما هواداران خیلی وقت است که ماست این فوتبال را کیسه کردیم اما شما کمی کلاهتان را بالاتر بگذارید و از انفجار بمبهای صوتی در شیخبهایی و سعادتآباد خودداری کنید که چیزی به جز ویرانی به بار نخواهد آورد.
