راﻫﻬﺎی دﺳﺘﺮﺳﯽ: اﺳﺘﺎن ﮐﺮدﺳﺘﺎن، ﺳﻪ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﻏﺮب ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﺮﯾﻮان- اﺗوﺑﺎن ﺗﮭران - ﺳﺎوه - ﺳﭘس ﺑزرﮔراه ھﻣدان - ﺳﻧﻧدج؛ از اﯾن مسیر ﻓﺎصله ﺗﮭران ﺗﺎ درﯾﺎچه زرﯾوار ٢٠۶ ﮐﯾﻠوﻣﺗر اﺳت.
درﯾﺎﭼﻪ زرﯾﺒﺎر ﯾﺎ زرﯾﻮار ﺗﻨﻬﺎ درﯾﺎﭼﻪ آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻏﺮب اﯾﺮان درﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﺮﯾﻮان در ﻓﺎﺻﻠﻪ ۱۲۵ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﺷﻤﺎل ﻏﺮﺑﯽ ﺳﻨﻨﺪج واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻨﺠﺎ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد اﺳﺖ ﭼﻮن ﻫﯿﭻ رودﺧﺎﻧﻪ داﺋﻤﯽ در ﺗﺎﻣﯿﻦ آب آن ﻧﻘﺶ ﻧﺪارد و ﻋﻤﺪﺗﺎ از ﺳﻪ ﻣﻨﺒﻊ آب آن ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮد:اوﻟﯽ رﯾﺰش ﺑﺎران و ﺑﺮف ﺳﺎﻻﻧﻪ. دوم ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎی ﮐﻒ ﺟﻮش ﺑﺴﺘﺮ ﺗﺎﻻب ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻔﺮه ﻫﺎی زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ و ﺳﻮم ورود اﺑﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ از ﻃﺮﯾﻖ آﺑﺮاﻫﻪ ﻫﺎی ﺟﺎری.
در ﺧﺼﻮص ﻧﺎﻣﮕﺬاری اﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪ، وﺟﻪﺗﺴﻤﯿﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ وﺟﻮد دارد: -۱ واژه زرﯾﺒﺎر ﯾﺎ زرﯾﻮار ﻣﺘﺸﮑﻞ از دو واژه زری و ﯾﺎ زرﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ درﯾﺎ در ﮔﻮﯾﺸﻬﺎی ﺳﻮراﻧﯽ ارﺑﯿﻠﯽ و ﻫﻮراﻣﯽ و ﭘﺴﻮﻧﺪ ﺑﺎر ﯾﺎ وار اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺶ ﻣﻌﻨﯽ درﯾﺎﭼﻪ اﺳﺖ-۲ ﻣﻌﻨﯽ درﯾﺎ در ﭘﺎرﺗﯽ اﺷﮑﺎﻧﯽ zreh (زراه)، در ﮔﻮﯾﺶ ﺳﻮراﻧﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ارﺑﯿﻞ و ﻣﮑﺮﯾﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت (زره)، در زﺑﺎن اوﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت zrayah و در ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت drayah ﮐﻪ در ﮔﻮﯾﺶ اردﻻﻧﯽ درﯾﺎ darya و در ﮔﻮﯾﺶ ﮐﺮﻣﺎﻧﺠﯽ derya ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در واﻗﻊ ﭘﺴﻮﻧﺪ (وار) war در واژه زرﯾﻮار اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﻪ رﯾﺸﻪ واژه war در زﺑﺎن ﭘﻬﻠﻮی ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ درﯾﺎﭼﻪ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﻣﻌﻨﺎی زرﯾﻮار ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ درﯾﺎﭼﻪ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ اﺳﺖ. درﯾﺎﭼﻪای ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪﻫﺎی آب ﺷﯿﺮﯾﻦ اﯾﺮان ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ و از ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﯾﻦ و زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺟﺎذﺑﻪﻫﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻏﺮب ﮐﺸﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد.
ارﺗﻔﺎع درﯾﺎﭼﻪ از ﺳﻄﺢ درﯾﺎ ۱۲۸۵ ﻣﺘﺮ اﺳﺖ و دور ﺗﺎ دور آن ﺑﺎ ﮐﻮه ﻫﺎﯾﯽ زﯾﺒﺎ از درﺧﺘﺎن و ﻣﺮاﺗﻊ اﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻠﻮهای ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﻪ اﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. ﻃﻮل اﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪ ۵ و ﻋﺮض آن ۱/۶ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ و ﻋﻤﻖ آن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻮﺳﻂ در ﺣﺪود ۳ ﻣﺘﺮ (ﺑﯿﻦ ۲ ﺗﺎ ۵/۵ ﻣﺘﺮ) و ﻣﺴﺎﺣﺘﯽ ﺣﺪود ۸۵۰ ﺗﺎ ۹۰۰ ﻫﮑﺘﺎر را در ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺗﺎ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺑﺮ روی آن ﻗﺎﯾﻘﺮاﻧﯽ ﮐﺮد. آب درﯾﺎﭼﻪ زرﯾﻮار از ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎی ﺟﻮﺷﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﮐﻒ آن ﻗﺮار دارد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از آب ﺑﺎران و ﺑﺮف، ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﺎﻻب ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﮐﻪ دارد ﭘﺬﯾﺮای ﮔﯿﺎﻫﺎن و ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺳﺖ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﭘﺮﻧﺪه ﻧﮕﺮی و ﻣﺎﻫﯿﮕﯿﺮی در آن روﻧﻖ دارد.
ﺗﺎﻻب زرﯾﺒﺎر ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدﺗﺮﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪ ﻫﺎی آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرود و ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﻠﯽ ﯾﮏ ﺗﺎﻻب ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ را دارد. اﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪ در ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﻬﻤﻦ ۱۳۸۹ ﺑﺎ ﺷﻤﺎره ۱۰۲ در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﯿﺮاث ﻃﺒﯿﻌﯽ اﯾﺮان ﺑﻪ ﺛﺒﺖ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﺗﺎﻻب از ﺳﺎل ۱۳۸۸ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﺣﯿﺎت وﺣﺶ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﻗﺮار دارد.
ﻓﻀﺎی ﺳﺮﺳﺒﺰ اﻃﺮاف درﯾﺎﭼﻪ، ﻗﺮارﮔﯿﺮی آن در ﻣﯿﺎن ﮐﻮه ﻫﺎ و دﺷﺖ ﻫﺎ، ﻣﺤﺼﻮر ﺑﻮدﻧﺶ در ﻣﯿﺎن ﻧﯿﺰارﻫﺎ و ﮔﺴﺘﺮه آﺑﯽ آن ﻣﻨﻈﺮهای ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده اﺳﺖ. اﮔﺮ ذر‌های ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﯿﺪ و ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻋﮑﺲﻫﺎ و ﺗﺼﺎوﯾﺮ زﯾﺒﺎﯾﯽ از ﺳﻔﺮ ﺑﻪ زرﯾﺒﺎر را ﺛﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﺗﺎﻻب زرﯾﺒﺎر ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻌﺪاد زﯾﺎدی از ﭘﺮﻧﺪهﻫﺎی ﺑﻮﻣﯽ و ﻣﻬﺎﺟﺮ اﺳﺖ. ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﺤﻞﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺮﻧﺪه ﻧﮕﺮی در ﻏﺮب اﯾﺮان ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد. اردک ﺳﺮﺣﻨﺎﯾﯽ و ﺳﺮﺳﺒﺰ، ﺑﻮﺗﯿﻤﺎر ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ، اﻧﻮاع ﭼﻨﮕﺮ، ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ، ﮐﺎﮐﺎﯾﯽﻫﺎ، ﺣﻮاﺻﯿﻞ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی، ﺧﻮﺗﮑﺎ، ﻟﮏ ﻟﮏ ﻫﺎی ﻣﻬﺎﺟﺮ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺷﮑﺎری ﻫﻤﭽﻮن ﺳﻨﻘﺮ ﺗﺎﻻﺑﯽ و دﻟﯿﭽﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮﻧﺪهﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ اﺑﺰار ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺮﻧﺪه ﻧﮕﺮی و ﮐﻤﯽ ﺻﺒﺮ و ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎی آﻧﻬﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﺪ.
ﺗﺎﻻب زرﯾﺒﺎر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ واﺣﺪ اﮐﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و ﯾﮏ اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ آﺑﯽ در ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﭘﺪﯾﺪهای ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ و ﻧﺎدر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. زرﯾﺒﺎر ﺑﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﯾﮏ دره ﻃﻮﻟﯽ ﻧﺴﺒﺘﺎً وﺳﯿﻌﯽ از دو ﻃﺮف ﻏﺮب و ﺷﺮق ﺑﺎ ﮐﻮهﻫﺎی ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﺟﻨﮕﻞ اﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪهاﺳﺖ. ﭘﻮﺷﺶ ﻏﺎﻟﺐ اراﺿﯽ در اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ را ﺟﻨﮕﻞ و ﺑﯿﺸﻪ زارﻫﺎی ﻧﯿﻤﻪ اﻧﺒﻮه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺟﻨﮕﻠﯽ آن ﺑﻠﻮط اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻮده و در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺟﻨﮕﻠﯽ دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻼﺑﯽ وﺣﺸﯽ، زاﻟﺰاﻟﮏ، ﺑﺎدام در ﺷﯿﺐﻫﺎ و ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ آن ﺧﻮدﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
از ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﮔﯿﺎﻫﯽ درﯾﺎﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺷﻨﺎور ﭼﻮن ﺳﺮاﺗﻮﻓﯿﻠﯿﻮم، ﺳﺮﯾﻮﻓﯿﻠﯿﻮم و ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ از ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺧﺎردار و از ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺣﺎﺷﯿﻪای ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻧﯽ، ﻫﺰارﻧﯽ، ﺑﺎرﻫﻨﮓ آﺑﯽ، ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ آﺑﯽ، ﻋﻠﻒ ﻫﻔﺖﺑﻨﺪ، ﭘﯿﭽﮏﻫﺎ، ﻟﻮﯾﯽ و ﺑﺰواش، ﺟﮕﻦ و ﻧﻌﻨﺎع اﺷﺎره ﮐﺮد. ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﻮﻣﯽ: ﺳﯿﺎه ﻣﺎﻫﯽ ﺧﺎﻟﺪار، ﺳﯿﺎه ﻣﺎﻫﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﻋﺮوس ﻣﺎﻫﯽ، ﻣﺎﻫﯽ ﮔﺎﻣﺒﻮزﯾﺎ (در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ اﯾﻦﮔﻮﻧﻪﻫﺎ در درﯾﺎﭼﻪ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ (ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻏﯿﺮﺑﻮﻣﯽ: ﻣﺎﻫﯽ آﻣﻮر ﺳﻔﯿﺪ، ﮐﭙﻮر آﯾﯿﻨﻪای، ﮐﭙﻮر ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﮐﭙﻮر ﺳﺮﮔﻨﺪه و ﻓﯿﺘﻮﻓﺎک اﺷﺎره ﮐﺮدﺿﻤﻨﺎً. ﯾﮏ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎرﻣﺎﻫﯽ، ۵ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﯿﺘﻮﭘﻼﻧﮑﺘﻮن و ۱۷ ﮔﻮﻧﻪ زﺋﻮﭘﻼﻧﮑﺘﻮن ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه است.
در ﺧﺼﻮص ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی وارداﺗﯽ اﺧﯿﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺷﯿﻼت و آﺑﺰﯾﺎن ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎﻫﯽ Gambosia siaaffinhs از ﺧﺎﻧﻮاده poecilidae و ﯾﮏ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﯿﮕﻮی ﻏﻮل ﭘﯿﮑﺮ آب ﺷﯿﺮﯾﻦ اﺷﺎره ﮐﺮد. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﯿﺶ از ۳۱ ﮔﻮﻧﻪ ﭘﺮﻧﺪه ﺑﻮﻣﯽ و ﻣﻬﺎﺟﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺗﻌﺪاد ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ۱۴ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﻣﯽ و ﻣﺎﺑﻘﯽ اﻧﻮاع ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮﻧﺪ. اردک ﺳﺮﺣﻨﺎﯾﯽ و ﺳﺮﺳﺒﺰ ((Anos platyrhynchos، اﮔﺮﺗﻬﺎ، ﺑﻮﺗﯿﻤﺎر ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ، اﻧﻮاع ﭼﻨﮕﺮ، ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ، ﮐﺸﯿﻢ ﺑﺰرگ (Podiceps cristafus) و ﮐﺸﯿﻢ ﮐﻮﭼﮏ (Tachybaptus ruficolis، ﮐﺎﮐﺎﺋﯿﻬﺎ، ﺣﻮاﺻﯿﻞ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی، ﺧﻮﺗﮑﺎ، ﮔﯿﻼر، و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺷﮑﺎری ﻫﻤﭽﻮن ﺳﻨﻘﺮ ﺗﺎﻻﺑﯽ و دﻟﯿﭽﻪ از ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ و ارزﺷﻤﻨﺪ اﯾﻦ ﺗﺎﻻب ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﯾﻨﺪ درﺑﺎره اﯾﻦ درﯾﺎﭼﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎی زﯾﺎدر ﺑﺮ ﺳﺮ زﺑﺎﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ آن درﯾﺎﭼﻪ دادﺧﻮاه ﻟﻘﺐ دادهاﻧﺪ ﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮔﻨﺞ ﻋﻈﯿﻤﯽ را در ﺧﻮد ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ روﺳﺘﺎی دره ﺗﻘﯽ ﯾﺎ ﻟﮏ ﻟﮏ ﻫﺎ ﻧﺰدﯾﮏ درﯾﺎﭼﻪ زرﯾﻮار، ۱۵ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﻏﺮب ﻣﺮﯾﻮان ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻫﺎﻟﯽ روﺳﺘﺎی دره ﺗﻔﯽ ﻻﻧﻪﻫﺎی دﺳﺖﺳﺎز ﺑﺎ ﻣﯿﻠﻪﻫﺎی ﻓﻠﺰی و آﺷﯿﺎﻧﻪﻫﺎی ﻣﺤﮑﻢ، ﺑﺮای ﻟﮏ ﻟﮏ ﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ. ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻓﺮﻫﻨﮓ اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎارزش ﻫﺴﺘﻨﺪ. دﯾﺪن ﺗﻌﺪاد زﯾﺎد آﻧﻬﺎ و ﻫﻢ زﯾﺴﺘﯿﺸﺎن ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﺷﻤﺎ را ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮای ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺎﻻب، اﯾﻦ دو ﻓﺼﻞ را در اوﻟﻮﯾﺖ ﻗﺮار دﻫﯿﺪ. درﯾﺎﭼﻪ زرﯾﻮار در ﻓﺼﻞ زﻣﺴﺘﺎن ﻧﯿﺰ ﺟﻠﻮه و زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدی دارد و اﮔﺮ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﯾﺦ زده درﯾﺎﭼﻪ روﺑﻪرو ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ و از ﻗﺪم زدن روی آن ﻟﺬت ﺧﻮاﻫﯿﺪ برد.
درﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﮔﺬرﺗﺎن ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ اﻓﺘﺎد از ﻣﺎﻫﯽ ﮐﺒﺎﺑﻬﺎی آﻧﺠﺎ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺸﻮﯾﺪ و ﺣﺘﻤﺎً از ﺑﺎزارﭼﻪ ﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺎ ﻗﯿﻤﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﻨﯿﺪ.
