او گفت: خوشنویسی در خاورمیانه اولین‌بار در اطراف کرمان و جیرفت به وجود آمده است و خاستگاهش ایران بوده که بعدا به دست هنرمندان بزرگ ایران رشد و گسترش پیدا کرده است... خوشنویسی ایران برخاسته از ادبیات ماست و تمام آنچه قرار باشد در تاریخ و هستی تعریف شود، ابتدا در ادبیات ما به صورت گنج‌نامه تاریخی تعریف می‌شود. ما افتخار می‌کنیم که میراث‌دار چنین سابقه تاریخی بسیار باشکوهی هستیم. شاید اگر بخواهیم در یک سمینار بزرگ جهانی فرهنگ‌نامه‌ای را برای بشریت انتخاب کنیم که راهبرد اخلاقی و فرهنگی باشد، خوشنویسی از آن نمونه‌های درخشان محسوب شود که باید سرمشق انسان‌های دوره‌های مختلف قرار بگیرد تا به امنیت، صلح و انسانیت نزدیک شوند. امیرخانی درباره تجربه‌های خود از شرکت در جشنواره‌های مختلف خوشنویسی جهان گفت: بنده حدود ۲۰ سال به عنوان داور در استانبول ترکیه در مسابقات بین‌المللی خوشنویسی از جمله «ارسیکا» که از طرف دولت ترکیه حمایت می‌شود و ۴۷ کشور در آن شرکت می‌کنند حضور داشته‌ام. در این رویداد هیچگاه ندیده‌ام که در بخش جوایز آثار برتر تبعیضی قائل شوند و همه آثار به یک صورت بررسی می‌شوند.  امیرخانی تصریح کرد: سخن ما درباره مقدار جایزه نیست، درباره تبعیضی است که موجب تحقیر می‌شود.