رضا اربابی روز یکشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: یکی از اقداماتی که برای مهار کانونهای گرد و غبار همواره مورد توجه قرار میگیرد مزایای مختلف آن نظیر تثبیت خاک و جلوگیری از حرکت ریزگردهاست.
وی ادامه داد: در این راستا یکهزار هکتار از اراضی شهرستان زهک با اعتبار ۶۰ میلیارد ریال امسال مالچ پاشی شده است.
فرماندار زهک با تبریک دهه مبارک فجر گفت: بهرهبرداری از طرحهای مهم و متوقف شده این شهرستان از شاخصترین اقدامات دهه فجر امسال است به طوریکه ورزشگاه بزرگ شهر با اعتبار ۹۰ میلیارد ریال آماده بهرهبرداری در این ایام شده است.
وی هتل سنتی روستای قلعه نو با اعتبار ۲۸ میلیارد ریال، فاضلاب شهری با اعتبار ۹۰ میلیارد ریال، استخر شنا با اعتبار ۸۰ میلیارد ریال و پل دوم زهک با اعتبار ۱۰۰ میلیارد ریال را از دیگر طرحهای مهم دهه فجر زهک عنوان کرد که آماده بهره برداری شده است.
به گزارش ایرنا، حدود ۲۰ سال از خشکی تالاب هامون و خشکسالی سیستان می گذرد که این امر سبب تغییر اقلیم منطقه به آب و هوایی گرم و خشک و خشن شده و زندگی مردم را از لحاظ اقتصادی و سلامتی دچار مشکل کرده است و سبب شده بسیاری از مردم بومی برای زندگی به سایر نقاط استان و کشور مهاجرت کنند.
طبیعت این سامان قرن هاست که گاهی مهربان و گاه خشن می شود اما هیچگاه خشونتش چنین طولانی نبوده است، همسایگان شن های روان می گویند: قهر طبیعت به تنهایی نمی توانست این همه طولانی مدت باشد یقین داریم دست انسانهایی در آنسوی مرزها خشم طبیعت را برانگیخته چرا که راه را بر آب هیرمند بسته اند و هامون را به خشکی کشانده اند که بر اثر آن طبیعت به قهر آمده و تر و خشک را با هم می سوزاند و در این سوی مرز نیز مسئولانی هستند که تمام توان خود را برای گرفتن حق آبه بکار نمی بندند.
روایت همخانگی با تل ماسه های غول آسا داستان نیست بلکه واقعیتی دردناک است که سیستان و سیستانی را به زانو در آورده، شاید گرمای هوا باعث نامهربانی بادها می شود که یک باره چندین تن ماسه را بر سر تشنگان همیشه ی هامون می ریزد.
باد، خاک، گرما و آفتاب سوزان عناصر تشکیل دهنده جوی سیستان است که بیشتر ایام سال دست در دست هم به سراغ ساکنان آن می آیند و شرایط زندگی را هر سال سخت تر از سال پیش می کنند و گاه که یک به یک می آیند نیز آثار ویران کننده ای بر جا می گذارند به طوری که بارها شاهد بوده ایم که زابل گرمترین شهر کشور اعلام می شود.
شن های روان که از حجم عظیمی از ماسه ها و خاک تشکیل شده اند با وزش شدید باد به طور دیوانه وار به حرکت در می آیند به گونه ای که علاوه بر تنگ کردن راه نفس مردم، خانه های آنان را نیز مدفون می کند و مردم نیز چاره ای جز همسایگی اجباری با شن های روان ندارند.