به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا از مازندران ، آبشار آب پری از کوه‌های مازندران سرچشمه گرفته و مسیر خود را از میان سنگ‌هایی که در شیب تند کوه کنار هم جمع شده‌اند تا دره‌ای جنگلی ادامه می‌دهد. مسیر متفاوت این آبشار که در ارتفاعات جنگلی بکر قرار دارد، آن را با دیگر آبشارها متفاوت کرده است. می‌توانید از کنار شیب آبشار بالا رفته و هر چه بیشتر از شنیدن صدای آب و صدای پرندگان در زیر تابش نور از لابه لای شاخ و برگ درختان لذت ببرید. آب این آبشار به قدری زلال است که حتی برخی تشنگی خود را نیز با خنکای این آب رفع می‌کنند.

دسترسی به آبشار آب پری

اگر از چالوس، تقریبا ۵۰ کیلومتر به‌سمت شرق برویم، پس از گذر از نوشهر و پارک جنگلی سیسنگان به شهری به نام «رویان» می‌رسیم که نام قدیمی‌اش «علمده» بوده است. پس از رسیدن به شهر، خود را به بازار اصلی رویان برسانید و در خیابان مقابل آن، یعنی خیابان شهدا بپیچید. بعد از اولین چهارراه، مسیر مستقیم را ادامه دهید تا وارد جاده رویان-بلده شوید. در مسیر پرپیچ گلندرود، ۱۳ کیلومتر پیش برانید تا آبشار را در سمت چپ جاده ببینید. در این مسیر از روستاهای حسین آباد، علم ده، تاشکوه و شهرک سرودشت خواهید گذشت تا به جنگل‌های رویان برسید. از ابتدای جنگل تا آبشار آب پری، حدود پنج دقیقه فاصله است. 

اگر اهل طبیعت‌گردی باشید تفریحات لذت‌بخشی در این منطقه انتظار شما را می‌کشند. برخی از این تفریحات به شرح زیر هستند:

1. در مسیر آب پری: جاده‌ای که شما را به سمت آبشار می‌برد، بسیار دیدنی و هم‌عرض با جاده چالوس است. در جاده هر چه بالاتر بروید هوا خنک‌تر و دلپذیرتر و جنگل دست نخورده‌تر به نظر می‌رسد. در طول مسیر می‌توانید در اطراف جاده پارک کرده و لختی در سایه درختان جنگلی آرام بگیرید.
2. پیک نیک در جنگل: می‌توانید در اطراف آبشار پیک نیک برپا کرده و در کنار دوستان یا خانواده از طبیعت لذت ببرید. برای این کار حتما وسایل لازم برای پیک نیک را با خود برده و عکسبرداری از طبیعت را فراموش نکنید. در این منطقه نیروی انتظامی مستقر بوده و امکاناتی چون سرویس بهداشتی و آلاچیق‌هایی برای استراحت مسافران مهیا شده است.
3. پیاده‌روی در طبیعت: قدم زدن در جنگل و در کنار آبشار یکی از بهترین تفریحاتی است که در پارک جنگلی رویان می‌توان انجام داد. پس کفش و لباس مناسب همراه داشته باشید تا با پیاده‌روی در میان درختان جنگلی از فشارهای زندگی روزمره فارغ شوید.
4. شکم گردی: هنگام گشت زدن در آن نواحی احتمالا بانوانی را خواهید دید که مشغول پختن نان هستند؛ یا دکه‌ها و رستوران‌هایی که چای ذغالی یا آش محلی و میرزا قاسمی می‌فروشند. پس تجربه صرف غذای محلی با نان تازه و نوشیدن یک چای ذغالی داغ در هوای دلپذیر جنگل را از دست ندهید.

از آنجا که این منطقه هوایی نسبتا خنک‌ دارد، بهترین زمان سفر به آن فصول بهار و تابستان هستند؛ زمانی که با وجود گرما و شرجی هوا، آبشار آب پری هوایی مطبوع دارد. البته پاییز نیز با نمایش دوست‌داشتنی‌اش از رنگ‌های زرد و نارنجی و قرمز، می‌تواند زمان مناسبی برای کسانی باشد که به طبیعت پاییزی علاقه‌مند هستند یا قصد عکاسی دارند. بازدید زمستانی به‌دلیل مشکلاتی که می‌تواند برای دسترسی وجود داشته باشد، توصیه نمی‌شود؛ اما بهرحال جامه سپید برف بسیاری را وامی‌دارد تا با رعایت اصول ایمنی، راهی این منطقه شوند.

انتهای پیام