به گزارش "ورزش سه"، یکی از اتفاقات ویژه لیگ برتر بیست و دوم سپردن هدایت سه تیم مطرح به مربیان خارجی سرشناس بود. در ابتدای فصل جاری مسابقات بود که سپاهان و استقلال دو مربی پرتغالی را به عنوان جایگزین محرم نویدکیا و فرهاد مجیدی برگزیدند. تراکتور دیگر تیم پرطرفدار فوتبال ایران هم وقتی نتوانست سرمربی ترک تبار خود را نگه دارد به سراغ یک خارجی موفق دیگر به نام قربان بردیف رفت اما او نیز خیلی زود ایران را ترک کرد تا یک مربی اسپانیایی سرشناس به ایران بیاید و روی نیمکت سرخهای فوتبال تبریز بنشیند.
ریکاردو ساپینتو، ژوزه مورایس و پاکو خمس که جزو معروف ترین سرمربیان خارجی تاریخ لیگ ایران هستند که امسال توانستهاند عملکرد خوب در استقلال، سپاهان و تراکتور برجای بگذارند و تیمهای خود را در بالای جدول حفظ کنند. در این بین تراکتور به عنوان تیم پنجم جدول از شانس کمتری برای قهرمانی برخوردار است اما این مساله به پاکو خمس برنمیگردد.
هیچ علاقهمند به فوتبالی نمیتواند منکر توانایی های خمس و عملکرد فوقالعاده او از زمان حضورش در تراکتور شود. تراکتور با خمس از نظر سبک هجومیای که به نمایش میگذارد و نتایج خوبی که کسب کرده هرگز قابل مقایسه با دوران قبل نیست و باید به این مساله که سرخپوشان تبریزی با خمس کاملا متحول شده اند اشاره درستی داشت.
از سوی دیگر مورایس و ساپینتو نیز اگرچه امتیازهای حساسی را در لیگ امسال از دست دادهاند اما تیمهایشان در کورس قهرمانی قرار دارند و وقتی سبک بازیهای این دو تیم بزرگ را نگاه میکنیم بدون درنگ باید آنها را جزو موفق ترین مربیان لیگ امسال به حساب بیاوریم.
در کنار موفقیت سه مربی خارجی که به آن اشاره شد اما نمیشود از کنار نام یحیی گلمحمدی و امیر قلعهنویی به سادگی عبور کرد. آنها که از تجربه و سابقه و افتخار آفرینی جزو بهترین های ایران هستند، سایه به سایه با مربیان خارجی حرکت کردهاند و تیم های خود را در بالای جدول حفظ کردهاند.
کار بزرگ قلعهنویی و گلمحمدی در فصل جاری وقتی بیشتر به چشم میآید که شرایط تیمهای تحت هدایت این دو مربی را هم در نظر بگیریم.
پرسپولیس امسال در شرایطی با هدایت یک مربی ایران بالای جدول قرار گرفته که مشکلات زیادی را تجربه کرد. بحران نداشتن مهاجم خوب در اوایل فصل برای سرخپوشان وجود داشت و اگرچه با حضور لوکادیا این موضوع مقطعی رفع شد اما جدایی این مهاجم هلندی بار دیگر پرسپولیس را به یک چالش بزرگ کشاند. حواشی پیش آمده برای سرخپوشان در برهه های مختلف هم باید در نظر گرفت. با این حال گلمحمدی با سابقه درخشان در فوتبال ایران و لیگ قهرمانان آسیا توانست با همه مشکلات تیمش را در بالای جدول نگه دارد و به عنوان یکی از شانس های اصلی کسب جام معرفی کند.
امیر قلعهنویی هم در گلگهر سیرجان کار بزرگی انجام داده است؛ او هدایت تیمی را برعهده دارد که فقط 3.5 سال از حضورش در لیگ برتر میگذرد. پرافتخارترین سرمربی لیگ برتر اما با دادن شخصیت بالانشینی به گلگهر (هرچند با هزینه خوب) توانست این تیم را در حد یک مدعی قهرمانی معرفی کند. از تیمی مثل گلگهر که قدمت زیادی در فوتبال ایران ندارد و متعلق به شهری است که جمعیت اندکی را در خود جای داده، شاید چندان کسی انتظار حضور در کورس قهرمانی نداشته باشد.
قلعهنویی اما از آنجایی که با نام بزرگ خود به هر تیمی شخصیت قهرمانی و بالانشینی میدهد در سومین سال حضور در گلگهر برنامه خود را به خوبی جلو برده و همین حالا تیمش را در رده چهارم جدول نگه داشته است. گلگهر اکنون تیمی است که در نبرد با مدعیان همیشگی فوتبال ایران هرگز از پیش بازنده نیست و حتی شانس برد هم دارد. همین امر است که از نماینده سیرجان یک مدعی قهرمانی ساخته و بی شک در ادامه راه هم از این امر کوتاه نخواهند آمد.
گلمحمدی و قلعهنویی را میتوان در روزهای توزیع دلار و یورو میان مربیان و بازیکنان خارجی، پرچمدار مربیان داخلی فوتبال ایران دانست. دو مربیای که با زحمت زیاد افتخارات و رزومه خوبی برای خود جمع کردند و با تجربه ای که اندوختهاند بیشک تا چندین سال آینده میتوانند به فوتبال ایران (چه در عرصه باشگاهی و چه در عرصه ملی) خدمت کنند.