به گزارش "ورزش سه"، سکانس اول: اواخر پاییز 82، شنیده شدن یک اسم ناآشنا بین یازده بازیکن ثابت استقلال از بلندگوی ورزشگاه نقش جهان، طرفداران آبی پوش را سخت شگفت زده کرد. امیر قلعه نویی برای دروازه تیمش دست به یک ریسک بزرگ زده بود. ریسکی که به یک کلین شیت و البته با معرفی یک پدیده تازه به فوتبال ایران ختم شد.

تولد فوتبالی وحید طالب لو در اصفهان اتفاق افتاد. او از اولین فرصت، به بهترین شکل استفاده کرد. این داستان اما از سالها قبل شروع شده بود. از سالهای شیرجه رفتن روی آسفالت خیابان ها، از سالهای تغییر مسیر توپ لاکی دو لایه. از سالهای سختکوشی، برای تبدیل شدن به گلر سوم استقلال. گلر سوم جاه طلبی که می خواست نفر اول باشد. خیلی طول نکشید که هوادارها شیفته بازی نگهبان جدید قلعه آبی شدند.

سکانس دوم: در اولین دیدار استقلال در سال 1400، این تیم برای باز کردن دروازه پیکان به همه دری زد ولی گلر جوان این تیم قصد تسلیم شدن را نداشت. عملکرد بسیار خوب او، تحسین رسانه ها را به دنبال داشت و او پس از سوت پایان بازی، زانو زد و خدای خود را شکر کرد. همین عملکرد کافی بود تا فرهاد مجیدی برای فصل بعد و با علم به حضور حسینی و مظاهری، درخواست جذب علیرضا رضایی را بدهد.

شاید پیوستن به تیمی که 2 نفر از بهترین گلرهای ایران را در اختیار داشت، تصمیمی عجیب به نظر می رسید. اما رضایی جوان استقلال را برای ادامه فوتبالش انتخاب کرد و فرهاد مجیدی در هفته پنجم و دیدار با نساجی، به این سنگربان جوان بازی داد. رضایی نه تنها برابر قائمشهری ها کلین شیت کرد بلکه چند سیو درخشان داشت و هفته بعدش نیز برابر گل گهر دروازه اش را بسته نگه داشت و در سومین بازی متوالی برابر صنعت نفت به میدان رفت. پس از آن، رضایی در جام حذفی نیز برای استقلال بازی کرد.

اما امسال اوضاع جور دیگری بود. اینگونه به نظر می رسید که ریکاردو ساپینتو اعتقادی به تغییرات در دروازه تیمش ندارد و انتخاب اول و آخر او سیدحسین است. همین مسئله نیز باعث شده بود تا شایعاتی درباره درخواست رضایی برای جدایی قرضی در رسانه ها مطرح شود. موضوعی که هنوز پرونده اش بسته نشده و این گلر جوان اعلام کرده به فضای بیشتری برای بازی نیاز دارد که البته با مخالفت استقلالی ها نیز مواجه شده است.

حالا یک فرصت بزرگ پیش روی علیرضا رضایی جوان قرار گرفته است. سنگربان مورد علاقه مجیدی که به اعتقاد سرمربی سابق استقلال، او می تواند چند سال دیگر به گلر شماره یک تیم ملی تبدیل شود و سالها وظیفه حراست از دروازه ایران را برعهده بگیرد و خیال هواداران را بابت حضور یک دروازه بان ششدانگ راحت کند. او به مانند وحید طالب لو، می تواند در نقش جهان بدرخشد و تولد دوباره ای داشته باشد.

شاید جالب باشد بدانید که خود حسینی نیز به نوعی از بازی با سپاهان توانست برای خودش در ترکیب استقلال جایی دست و پا کند. در لیگ شانزدهم و زمانیکه علیرضا منصوریان هدایت آبی های پایتخت را برعهده داشت، تیم او در هفته پایانی نیم فصل نخست به مصاف سپاهان رفت. حسینی در هفته اول آن فصل برابر نفت تهران بازی کرده بود و 13 بازی بعدی را روی نیمکت نشست تا رحمتی در ترکیب تیم قرار بگیرد. اما منصوریان برای دیدار حساس برابر سپاهان در نقش جهان، از سیدحسین در ترکیب تیمش استفاده کرد و آن بازی با گل ثانیه های پایانی بهنام برزای، با تساوی یک – یک به پایان رسید. آن دیدار، دومین مسابقه رسمی حسینی در لیگ برتر برای استقلال بود. جایی که استارت تبدیل این گلر به دروازه بان شماره یک آبی های پایتخت زده شد.

حالا رضایی جوان نیز این فرصت را دارد تا با درخشش در نقش جهان، سالها بعد به عنوان گلر اصلی استقلال تبدیل شود تا او نیز پس از رحمتی و حسینی، به یک گلر مطمئن برای این تیم تبدیل شود. باید دید که رضایی با خاطرات خوش دیار زاینده رود را ترک می کند یا خیر.