به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، استان اصفهان از دیرباز با کمبود آب و بارش های نامرتب روبرو بوده است و میانگین ۱۲۰ میلیمتر بارش سالانه در این استان این مسئله را اثبات می‌کند.
بیش از ۴۰۰ سال قبل طومار شیخ بهایی جهت حل مشکل کمبود آب اصفهان تدوین می شود و در دوران صفویه اولین حفر ترانشه آب رودخانه کوهرنگ از استان چهارمحال و بختیاری به حوضه زاینده رود منتقل می‌شود.
تا اینکه در سال ۱۳۳۳ پس از شش سال کار مطالعاتی و اجرایی توسط متخصصان خارجی، تونل اول کوهرنگ به بهره برداری می‌رسد و سپس در ۴۰ پروژه کوهرنگ دو افتتاح شد.
اما در سال ۱۳۶۵ که مطالعات و اجرای کوهرنگ ۳ برعهده چند شرکت ایرانی قرار گرفت، بعد از کارهای مطالعاتی و شروع پروژه مشکلات زیادی از جمله روی گسل قرار گرفتن این کانال مانع پیشرفت کار شده و سه دهه اجرای آن را عقب انداخت. اما در این میان بدون شک مشکل آب زاینده رود تنها مربوط به مشکلات مطالعاتی و تخصصی در پروژه کوهرنگ ۳ نبوده است و عوامل دیگری نیز مربوط هستند که یکی از آن مربوط به چند کیلومتری کوهرنگ بوده که مردم، از تکنوژی‌های مدرن استفاده کرده و به وسیله پمپاژ آب، آب مورد نیاز برای کشاورزی خود را به مناطق بالا دست هدایت می‌کنند.
درصورتی که از نظر تاریخی و منطقه‌ای، مشاغل این روستاییان و عشایر سابق دامداری بوده است و با ورود به این حوزه آسیب های جدیدی خلق کرده اند.
کارشناس آب منطقه استان اصفهان در گفت و گو با رکنا خبر داد که تنها ده درصد سد آب دارد یعنی حجم آب سد زاینده رود در دی 1401 فقط 149 میلیون متر مکعب است.
ولی الله میرزایی- کارشناس آب منطقه استان اصفهان با تاکید بر اینکه سد زاینده رود یکی از سد هایی است که در طراحی و اجرا در کشور بی نظیر است. این سد یکی از بی نقص ترین سازه های آبی ایران است گفت: در حال حاضر هیچ پمپاژ آبی از این سد وجود ندارد و هیچ نوع مصرف کشاورزی نداریم. از آنجایی که کشاروزی در زمستان کم رونق تر است و پوشش برف داریم آب از سد برای این مهم برداشته نمی شود.کارشناس آب منطقه استان اصفهان در ادامه خبر داد: حجم آب سد زاینده رود 149میلیون متر مکعب است. که تقریبا مشابه سال قبل است و در حال حاضر فقط ده درصد سد آب دارد و 90 درصد حجم سد خالی است چرا که هیچ ورودی به سد نداریم.
