امیررضا احمدی در روزنامه اعتماد نوشت: تیم ملی فوتبال ایران در حالی در نخستین بازی خود در جام جهانی مقابل انگلیس شکستی سنگین را تجربه کرد که پیش از شروع بازی هم می‌شد چنین نتیجه‌ای را پیش‌بینی کرد؛ جز آنان که به سبک مکتب هالک ایرانی چشم خود را روی حقیقت این تیم بسته بودند و با ادعاهای بزرگ طوری وانمود می‌کردند که گویی ایران قرار است تخته گاز تا فینال پیش برود!
حقیقت این است که تیم ملی ایران در این دوره هیچ نشانی از تیم دوره‌های قبل ندارد و تنها نام‌هایی از آن تیم‌ها دیده می‌شود، اما جز سایه‌ای از آن تیم، هیچ وجه تشابه دیگری نمی‌توان در تیم حاضر در قطر پیدا کرد. باخت‌های تیم ایران نه در بازی با انگلیس که از همان روزی شروع شد که حواشی و دودستگی عملا نفس سفیدپوشان را گرفت؛ ابتدا حواشی خوبان عالم و جادوگری، بعد از آن دودستگی در تیم اسکوچیچ و بر هم خوردن تمرکز بازیکنان که زنگ خطری بزرگ برای تیم بود، در ادامه هم کودتاهای مختلف برای تعویض یا ابقای سرمربی، بازگشت کی‌روش و نهایتا حواشی دیدار با رییس‌جمهور باعث شد این تیم کاملا در باتلاق حاشیه برود و هیچ تمرکزی بر مسائل درون زمین نداشته باشد.
از سوی دیگر بازگشت کی‌روش به تیم ایران در فاصله کمتر از دو ماه تا جام جهانی، مطمئنا با هیچ متر و معیار علمی و منطقی نمی‌توانست برای ایران شق‌القمر کند، بلکه این بازگشت تنها می‌توانست یک شوک مقطعی باشد و نهایتا بتواند دودستگی تیم را جمع کند. اما مطمئنا سپردن تیم به دست مربی جدید در فاصله کوتاه یک و نیم ماهه و دو فیفادی، نمی‌توانست ضامن هیچ موفقیتی باشد و می‌شد پیش‌بینی کرد که با توجه به دوری کی‌روش از فضای فوتبال ایران، تغییر شرایط بازیکنان و زمان کوتاه آماده‌سازی، او نتواند کار بزرگی انجام دهد؛ با این وجود سوال اصلی اینجاست با وجود چنین حقیقتی، چرا کادر فنی، بازیکنان، اطرافیان و خیلی‌های دیگر سعی در القای این تفکر داشتند که حال این تیم خوب خوب است و آنها می‌توانند بالاخره طلسم ایران در مرحله گروهی جام جهانی را بشکنند و مقابل انگلیس هم مانند اسپانیا یا آرژانتین قد علم کنند؟ چرا رییس فدراسیون اصرار داشت این بهترین شرایط تیم ملی است که تا به حال دیده است؟ چرا اطمینان می‌داد موفقیت در دسترس است؟
شرایط امروز تیم ایران فاصله زیادی با آن روزها دارد و نباید این توهم در اطراف تیم ایران به وجود می‌آمد اما همین توهم که کاربران مجازی آن را توهم به سبک هالک ایرانی نامیده بودند، باعث شد ایران در اولین بازی خود با واقعیت رو‌به‌رو و شربتی تلخ در کام فوتبالی‌ها ریخته شود؛ مطمئنا سوا از نتایج بازی‌های آینده ایران، نمی‌توان به هیچ‌وجه این تیم را با دوره‌های قبل قیاس کرد و از آن انتظار موفقیت داشت، چراکه حواشی ریز و درشت این تیم و آماده‌سازی نامناسب، قبل از سوت آغاز بازی با انگلیس پرونده‌اش را بسته بود.
