درخت پسته برگ ريز است، در پاييز خزان نموده و زمستان را در خواب میگذراند
آشنایی با درخت پسته
از پيستا كاو تا پسته!
نام درخت پسته در زبان هاى يونانى و لاتين، زبان هاى اروپايى، عربى، تركى و ديگر زبان ها از نام ايرانى اين درخت گرفته شده است. در پارسى قديم نام اين درخت پيستا كاو در فارسى ميانه پيستاك بوده و بعدها به پسته تغيير كرده است. واژه پسته پارسى مى باشد و از طريق زبان پارسى وارد زبان اروپايى شده است.
پسته دانه اى گرم و مقاوم:
پسته معمولى مشهور به پسته ايرانى و بومى نواحى شمال و شمال شرقى ايران است و در اطراف سرخس يافت مى شود. درخت پسته بيشتر در نواحى گرم و نيمه گرم زيست مى كند ولى گياه پسته در برابر سرما و گرما مقاومت بالايى از خود نشان مى دهد، هم چنين درخت پسته به دليل عميق بودن ريشه، مقاومت خوبى در برابر كم آبى دارد.
درخت پسته بيشتر در نواحى گرم و نيمه گرم زيست مى كند
اندام هاى پسته را بشناسيم:
پسته درختى دو پايه است يعنى براى توليد ميوه به وجود هر دو پايه نر و ماده نياز مى باشد و تشخيص درخت نر و ماده پسته به جز از روى گل آنها ميسر نيست.
درخت پسته داراى برگ های شانه اى است و هر برگ يك جوانه جانبى را در بر مى گيرد، جوانه هاى جانبى به گل آذين تبديل مى شوند و يك محور اصلى را تشكيل مى دهند كه در سال بعد خوشه ى پسته را توليد مى كنند.
درخت پسته برگ ريز است، به اين معنى كه در پاييز خزان نموده و زمستان را در خواب مى گذراند.
