به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، روستای زره در در دامنه مرکزی دماوند از حوضه‌های آبریزی است که سیل خیز است و در سال‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۸۶ با بارش ۵۰ میلیمتری باران، وقوع دو سیل را در این روستا ثبت کرده است.
روستاییان زره در می‌گویند قبلا خیلی سیل می‌آمد و خرابی‌های زیادی هم برای همه آبادی به بار می‌آورد، خیلی از وسایل زندگی و حتی احشام مان را سیل می‌برد.
در سال ۱۳۸۹ (طبق ماده ۲۷ قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی) روند اجرای طرح‌های آبخیزداری سرعت گرفت و در بالادست‌های منطقه، از زیر دریاچه تار به پایین یکسری سازه‌های آبخیزداری اجرا شد.
نتیجه و حاصل کار اجرای طرح‌های آبخیزداری و سیل بند‌هایی که در قسمت‌های بالادست روستا انجام شده، مهار و کاهش سرعت سیلاب بوده همچنین آبشخور‌هایی ایجاد شده که برای دام‌های محلی و حیات وحش منطقه هستند و طرح‌های آبخیزداری با بستن گامیون‌ها خیلی به نفع کشاورزان و به نفع روستاییان شده است.
نوری، دهیار زره در: سازه‌های آبخیزداری ذخیره آب، از آب‌های سطحی و زیرزمینی را در سطح روستا داشته است، اگر سازه‌ها نبود در سطح روستا با حوادث جبران ناپذیری مواجه می‌شدیم.
کوشکی، کارشناس آبخیزداری: نمونه آخرسیلی که اتفاق افتاد در ششم مرداد ۱۴۰۱ بود که با کمک این سازه‌هایی که احداث شده است جلوی سیل مخرب در روستا گرفته شد.
گفتنی است؛ در مساحت ۱۰۰۰ هکتار حوضه آبخیز روستای زره در ۷ هزار متر مکعب عملیات آبخیزداری انجام شده است.
