به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، با خبر شدیم در شرایطی که خیلی از روستاهای کشور در اثر مهاجرت ساکنین و به خصوص جوانان آن روستاها، روز به روز کم رونق‌‌تر و سوت و کور می‌شوند، در یکی از روستاهای شهرستان خرامه استان فارس، یک شرکت دانش‌بنیان توسط چند جوان نخبه، در حال تولید انبوه محصولی هستند که علاوه بر رونق اقتصادی منطقه، باعث بهبود حاصلخیزی و کاهش تنش‌های آبی و شوری خاک می‌شود و در عین حال دوستدار محیط زیست هم هست.
با زحمت توانستیم با یکی از اعضای این تیم تولیدی مصاحبه کنیم و رمز و راز موفقیت تیمشان را جویا شویم.
جوان خوش ذوقی که در معرفی خودش با عنوان کردن این بیت شعر، گر خواهی نشان ز بنیادم/ بچه ناف سَلمت آبادم گفت: امید نیکوصفت هستم و در روستای سلامت آباد بخش کربال شهرستان خرامه در سال 1368 از پدری به تمام معنی مرد به نام حاج محمدولی و مادری همه چیز تمام به نام کشور زارع درنیانی نعمت حیات پیدا کردم و در طبیعت به آب بیش از همه چیز علاقه دارم.
نیکوصفت، صفات جالبی داشت و توانست چندی از ذهنیت‌های گذشته من را تغییر دهد، وقتی که گفت: خانواده ما به لطف الهی 14 فرزند داشت که هر یک عطر و بویی خاص به طعم زیبای برادر و خواهر را برای من داشتند و دارند و شغل پدرم کشاورزی بود و هر روز صبح با صوت قران او دیده می‌گشودم و مادرم را سر سجاده نماز می‌دیدم و معنویت و تدین را از آنها آموختم.
این نخبه کشوری تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شهید مدرس روستای سلامت آباد سپری کرده و برای گذراندن دوره راهنمایی هر روز جاده خاکی ۲ کیلومتری و پل چوبی معلق روی رودخانه کر را طی می‌کرده و دبیرستان را هم در شهرستان خرامه به پایان رسانیده است.
به گفته خودش، در سال ۹۱ با ایده آل ترین فرد ممکن ازدواج کرده و دو فرزند ۹ و ۶ ساله به نام های امیر مهدی و معصومه بانو دارد.
وی راز موفقیت خود را در توکل به خداوند متعال و اهل بیت علیهم السلام می‌داند و ذکر "حسبنا الله و نعم الوکیل، نعم المولی و نعم النصیر" را مایه آرامش خود بیان میکند.
نیکو صفت همچنین جمله؛ "نابرده رنج گنج میسر نمی شود، مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد" را که پدرش در دفتر خاطراتش در دوره راهنمایی نوشته بود و دعای خیر مادر، با این لفظ که همیشه هنگام خداحافظی به وی می‌گوید؛ "ان شاءالله امام زمان جلو باشد و تو پشت سرش" بهترین خاطره زندگی خود عنوان میکند.
نیکوصفت درباره درس خواندن خود اینگونه می‌گوید: با اینکه همه به من می‌گفتند بچه درس خوان، ولی من به صورت مقایسه‌ای بیشتر از دیگران درس نمی‌خواندم و اتفاقا خیلی اهل بازی اعم از فوتبال گل کوچک، فوتسال و هفت سنگ و قایم موشک‌های شبانه در کوچه با حدود 30 نفر از همبازی‌ها، شنا در هر جایی که مقداری آب بود! مشغول شدن با حیوانات مختلف، تورهای سلامت‌آبادگردی و کشف ناشناخته‌هایی که در زمان بچگی بسیار جذاب بود، ساخت ماشین با سبد چوبی و بلبرینگ، ساخت تیرو کمان سیمی و چلاپ! و کلی برنامه های هیجانی و هوازی ...بودم اما در کنار بازی در کلاس‌های بسیج و مسجد هم شرکت می‌کردم.
وی درباره ویژگی‌های اخلاقی خود چنین اظهار کرد: تار و پود فرهنگی و اجتماعی ما، متاثر از فضای روستا، معمولا مبادی آداب، سختکوش و قانع و البته کمی خجالتی است و اکنون تمرین می‌کنم که ایده‌ال گرا بودن و خود محوری‌ام را اصلاح کنم، مقداری هم تعارفی هستم به ذات ایرانی بودنم، حجم حرف زدن هایم هم از نظر سلوک اخلاقی بهتر است کم شود، اما در کل فردی با ادب، پرانرژی، دارای مناعت طبع و متواضع و سخت کوش هستم که بیشتر اینها ودیعه الهی و ارث والدین و اطرافیان است تا کسب و تلاش من!
نیکوصفت درباره آرزوهای کودکی خود هم چنین گفت: کودکی‌ام پر بود از آرزوهای کودکانه‌ای که غالبا ناشی از محرومیت‌های محیطی و اقتصادی بود، از یک گل پر اسپوک چرخ دوچرخه و سیب سرخ های تو فیلم‌ها گرفته تا رفتن به استادیوم‌های بزرگ فوتبال یا ساخت دستگاهی برای بافت خودکار فرش به جای زنان که احساس می‌کردم خیلی خسته می‌شوند و ماشین شالی‌کاری برای کشاورزها که البته بعدها فهمیدم همان موقع این دستگاه‌ها ساخته شده بود!
از این نخبه جوان، عنوان رشته تحصیلی و علت علاقه مندی به این رشته را جویا شدم، که در پاسخ گفت: با آنکه از رشته شیمی خیلی اطلاعی نداشتم و بر اساس نظر مشاور انتخاب کرده بودم، ولی هر چه جلوتر رفتم، چند بعدی بودن رشته شیمی، هم از حیث تحلیلی و نظریه‌پردازی و هم جنبه های مهندسی و کاربردی‌اش خیلی برایم جذاب بود و مرا بیشتر به این رشته علاقه‌مند کرد.
او ادامه داد: دوره کارشناسی شیمی را در دانشگاه زیبا و خوب سیستان و بلوچستان گذراندم و رتبه اول شدم و با سهمیه استعداد درخشان و البته آزمون ارشد سال 90 در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شدم و پس از یک وقفه 3 ساله برای کار، از سال 96 دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر هستم.
نیکوصفت از اهداف، فعالیت‌ها و موفقیت‌هایش هم سخن گفت و اظهار داشت: در ابتدای تحصیل هدف اصلی من، کسب شغل بود اما خداوند توفیقات زیادی در این مسیر به من داد و من با چندین نفر از دوستان و اقوامم، اکنون ۲ واحد تولیدی دانش بنیان داریم، یکی در خرامه و یکی هم در تهران و همچنین یک تیم R&D در تهران.
به طور خلاصه، کل حجم ساعات کاری من را فعالیت های علمی و پژوهشی و تولید فناوری پر کرده که بهترین شغل و تفریح ممکن برای من است.
نیکوصفت افزود: ما مقاله می‌خوانیم و می‌نویسیم، دنبال پتنت و ثبت اختراع هستیم، دانش فنی تولید می‌کنیم، طراحی فرآیند کرده و خطوط تولید راه‌اندازی می‌کنیم یا با بهینه‌سازی روش به خط تولیدها کمک می کنیم.
وی در ادامه به موفقیت هایش اشاره کرد و افزود: ماحصل همه تلاش هایم، 6 مقاله داخلی و خارجی، پیگیری 2 ثبت اختراع، تولید 3 دانش فنی، ایجاد 2 خط تولید، انجام 12 پروژه علمی تحقیقاتی در زمینه‌های شیمی مواد پیشرفته، نانو، بایو، دارویی و محیط زیست و کشاورزی بوده است.
از امید نیکوصفت درباره مشکلات و شیرینی‌هایی که با آنها سروکار دارند، پرسیدم که در پاسخ گفت: واقعیت این است که ما مشکل نداریم بلکه مسئله داریم و ما هم در این مدت داریم یاد می‌گیریم چطور مسائل را حل کنیم، حالا چه بروکراسی‌های اداری و مسائل فنی و چه چالش‌های روانی!
اما بهترین خاطره شیرین من، کار کردن دسته جمعی با تیم های هم فکر و خالص و ساده در محیط کاریمان بوده و یکی از شاخص ترینها، جا دادن یک راکتور در خط پایلوتمان بود که به دلیل محدودیت ورود جرثقیل باید دستی این کار را انجام می‌دادیم که پس از سعی و خطاهای خنده دار توانستیم یا یک روش ابداعی دستگاه را در محل تعیین شده قرار بدهیم و از دیگر لحظات به یادماندنی هم، تولید اولین قطرات محصولمان بود که در دو خط تولید از دستگاه نهایی خارج شد و واقعا جمله "الحمدلله رب العالمین" را از گوشه قلب من جاری کرد و البته نوشیدن چای بعد از این قضایا بر روی زمین کارگاه با لباس کار هم بسیار لذت بخش بود.
از نیکوصفت خواستم که درباره تیم کاری و اخباری که درباره موفقیت‌هایشان، منعکس شده، توضیحات بیشتری بدهد، وی پاسخ داد: البته بگویم که ما فراتر از همکار هستیم و من خودم را همرزم این بزرگواران می‌دانم و در قلبم سهم خودم را نسبت به همه این عزیزان در پیشبرد امور این واحد ها کمترین می‌دانم، در کل ما چند تا تیم داریم؛ یک تیم پدر و پسری (از لحاظ معنوی) است که نقش مدیریت کلان دارد که بین من و آقای دکتر شریف (از اساتید دانشگاه تهران) شکل گرفته که البته استارت کارها و امتداد آنها با حمایت های مالی و معنوی ایشان بوده و در غالب کارها سهم عمده‌ای را داشته و البته به دلیل روحیه تواضع، کمتر رسانه‌ای می‌شود، وی از مجاهدان اولیه انقلاب در جبهه ها بوده و همچنان هم در سنگر علم و تولید دانش بنیان هستند.
دومین تیم کاری من، یک تیم جوان تولیدی در شیراز است که غالبا از اقوام و آشنایان شکل گرفته و افرادی صادق و پاک و البته بسیار خلاق و پر تلاش که بار اصلی تولید محصول در شیراز اعم از امور اداری مالی، تولید و ساخت، بر دوش آنها است و من آنجا صرفا تسهیل کننده هستم.
وی افزود: این مجموعه دانش بنیان فناور به‌شیمی رویان در قالب شرکت تولیدی در شهرستان خرامه با ظرفیت تولید ۵۰۰۰ تن در سال ترکیبات هیومیکی تولید می کند که کاربرد اعظم آن در بخش کشاورزی به‌عنوان بهبود دهنده محصولات کشاورزی و به عنوان محصول دوستدار محیط زیست شناخته می شود که در مصرف هر سال اثرات حاصلخیزی بیشتری را برای خاک به ارمغان می آورد که البته ضمن آن می تواند متناسب با اقلیم ایران، در کم کردن تنش های کم آبی و شوری خاک کمک کننده باشد.
وی یادآور شد: یک تیم جوان علمی و خلاق در تهران که در حوزه (R&D) فعالیت می‌کنند و از دوستان مخلص و توانمد علمی هستند هم امور بازرگانی و هم امور تحقیقاتی و پروژه‌های متنوع به دستان با کفایت این دوستان در حال انجام است و من اینجا هم بیشتر تسهیلگر هستم و بالاخره یک تیم تولیدی توانمند هم در پاکدشت تهران داریم که آنجا هم همچون یک خانواده یکدل با چالش ها در حال مبارزه‌ایم تا خداوند برکاتش را به ما ارزانی دارد.
خطاب به این جوان نخبه گفتم: قطعا از طرف دانشگاه‌ها و واحدهای صنعتی خارج از کشور، پیشنهادات وسوسه انگیزی داشته اید، چرا تا به حال مهاجرت نکرده اید؟ آیا به این موضوع فکر کرده‌اید؟ وی با طمانینه پاسخ داد: تمام این پیشنهادات وسوسه انگیز دنیایی بوده ولی چون پیشنهادات بهتری از طرف خدا مطرح شده تا حالا به مهاجرت فکر نکرده ام و هر چند برنامه رفتن به صورت موقت به جوامع علمی دنیا را دارم، ولی صرفا در جهت افزایش نیرو و توان و نه صرف وقت و زندگی، زیرا من سخت معتقدم که اولا ایران به نسبت هر جای دیگر دنیا برای خلق پول و ثروت مناسب تر است، بعد هم به دلایل علمی و تجربی بسیار که حدیث مفصل می‌خواهد.
وی ادامه داد: نفس کشیدن بین مردمان ایران نعمت بزرگ الهی بر من است و تلاش برای عزت جمهوری اسلامی ایران بدیهی ترین وظیفه ممکن! و لذا به جوانان و نخبه هایی که قصد مهاجرت دارند توصیه می‌کنم که اگر می‌توانید راه حل برای مسائلی پیدا کنید که دیگران عاجز هستند و اگر مسائل و مشکلات داخلی کشور را به بضاعت خودتان حل کرده و افق گسترده‌تری برای حل مشکلات بشریت در کشوری دیگر می بینید، مهاجرت کنید ولی اگر صرفا در کشور دیگری می‌خواهید همین مدل مسائل داخلی را فقط به بهانه پول بیشتر و یا کار راحت‌تر انجام بدهید، خود به خود از دایره نخبگی خارج خواهید شد.
نیکوصفت تاکید کرد: اکنون ما با کشورهای توسعه یافته فاصله حداقل 50 ساله علمی داریم ولی شتاب جبران خوب است و به نظرم به قول سردار شهید آنقدر که بحران ها فرصت ساز هستند خود فرصت‌ها نیستند اما به شرطی که نترسیم و نترسانیم.
مصاحبه از: زهرا علی‌اکبری
انتهای پیام
