به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از سی سی تی وی، سازمان میراث فرهنگی چین روز چهارشنبه اعلام کرد باستان شناسان این کشور فسیل جمجمه یک میلیون ساله متعلق به گونه انسان راست قامت (هوموارکتوس) را کشف کرده اند.

گفته شده است این فسیل که تا حد زیادی سالم است کامل‌ترین فسیل جمجمه‌ای است که تاکنون از این گونه در اوراسیا کشف شده است.

این فسیل در منطقه‌ای نزدیک شهر شیان در استان هوبئی (Hubei) کشف شده است، جایی که پیشتر در سال ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ دو فسیل انسان راست قامت از طریق حفاری کشف شده بود. دو فسیل قبلی به حدود ۸۰۰ هزار تا یک میلیون سال بر می‌گردند و محافل علمی این کشف را مرد یونشیانی (Yunxian Man) نامیده اند.

این فسیل تازه کشف شده در ۶۲ سانتی متری زیر سطح زمین قرار داشته است. تاکنون برخی بخش‌های استخوانی آن کشف و گفته شده است همه آن بدون تغییر شکل محسوسی حفظ شده است. در مجموع این کشف به کاملترین فسیل جمجمه کشف شده از انسان راست قامت در اوراسیا تاکنون بدل شده است.

براساس تخمین اولیه باستان شناسان، این فسیل به یک میلیون سال قبل باز می‌گردد و یافته‌های آن در مطالعه تاریخ تکامل انسان و پرکردن شکاف بین حفاری‌های قبلی در چین اهمیت بالایی دارد.

در حدود ۳۰۰ هزار تا دو میلیون سال پیش انسان‌ها به هوموارکتوس (انسان راست قامت) تکامل یافتند و مرد یونشیانی رابط کلیدی در این فرایند تکاملی است. این یافته تاریخی شکاف طولانی بین مرد یوانمو (Yuanmou) و مرد لانتیانی (Lantian Man) و مرد پکنی (pekinensis) را در سفر تکاملی انسان راست قامت آسیای شرقی پر کرده است.

اکنون نیمه پایینی جمجمه همچنان در آن محل در خاک دفن است و انتظار می‌رود تیم حفاری تا ماه نوامبر امسال کل جمجمه را با دقت استخراج کند.

گائو سینگ Gao Xing پژوهشگر موسسه دیرینه شناسی مهره داران و دیرین انسان شناسی آکادمی علوم چین گفت: «فسیل‌های انسانی کمی وجود دارند که بتوانیم قدمتشان را به حدود یک میلیون سال قبل نسبت دهیم. فسیل‌های کشف شده در چین و آسیای شرقی با بیش از یک میلیون سال قدمت فقط مرد یوانمو (۱.۷ میلیون ساله) و مرد لانتیانی (۱.۲ تا ۱.۶ میلیون ساله) هستند. مرد یونشیانی به زمانی بین آن دو باز می‌گردد که حدود یک میلیون سال قبل است. پس از آن مرد پکنی است که شاید حدود ۸۰۰ هزار سال قبل زندگی می‌کرده است. دوره میانی اساساً توسط سه جمجمه مرد یونشیان پشتیبانی می‌شود، بنابراین این کشف پیوندی بین مرحله قبلی و بعدی است.

در مجموع، زمانی که انسان‌های نخستین از گروه میمون‌های دوران باستان تکامل یافتند، ظرفیت جمجمه آن‌ها بسیار کوچک و چیزی بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ میلی لیتر بوده است، همانند شامپانزه‌های امروزی. سپس اندازه مغز انسان به تدریج بزرگ شده و در دوره هومو هابیلیس (انسان ماهر یا انسان هابیلی) بزرگتر شد؛ پیش از آنکه دوباره رشد کند و به مرحله انسان راست قامت برسد، مرحله‌ای که ظرفیت انسان پکنی ۱۰۸۸ میلی لیتر بوده است. پیش بینی می‌کنیم اطلاعات دقیق تری از ظرفیت جمجمه اسکلت تازه کشف شده بیابیم.»