ابتهاج که از تیرماه ۱۴۰۱ به دلیل نارسایی کلیوی در بیمارستانی در شهر کلن آلمان بستری و تحت درمان قرار گرفته بود، بامداد چهارشنبه ۱۹ مرداد درگذشت. شعر تصنیف مشهور «سپیده» که با عنوان «ایران‌ای سرای امید» شناخته می‌شود، از سروده‌های ابتهاج است.
مراسم تشییع پیکر هوشنگ ابتهاج هم اکنون در رشت برگزار شد.
بتهاج است و دلم؛ چیزی که نتوانم گفت
مثل آن است؛ بخواهی که بگویم گل چیست؟!
یا بگویم؛ که میان دو دل جامانده
بر سر رود بزرگی؛ نظرم بر پل چیست
یا که بر بر سفره عشاق بهار و نوروز
حرمت آینه و منزلت سنبل چیست
یا در آن چشمه ی جان بخش دل آرایی ها
نکته ی بوسه ی پی در پی آن غلغل چیست؟!
یا که بر تاج سر لیلی مست؛ مجنون
دلربایی پر از فتنه آن کاکل چیست؟!
یا که از پرده ی آن شیب و فراز تاریخ خبرم بر سر سفتی و شل آن رل چیست؟!
ابتهاج است؛ ندانم چه بگویم؛ تو بگو؛
هر شب اندیشه ی تو در طلب آن مل چیست؟!
پسر استاد ابتهاج
خانواده استادهوشنگ ابتهاج
تصاویر اختصاصی رکنا
خبرنگار: مرجان گودرزی
