نخستین کارش فعالیت در شعبه منهتن فروشگاههای بزرگ بیآلتمناند کمپانی بود و در همانجا بود که به عنوان فروشنده نقاشی به هنر علاقهمند شد. در ۲۰ سالگی با استفاده از ارثیهای که از خانواده ثروتمندش نصیب او شده بود به اروپا رفت و در پاریس ساکن شد. در آنجا که زندگی قلندرمآبانه در پیش گرفت، سه بار در هفته از موزه لوور بازدید میکرد و در همانجا بود که با مورخ هنر مایر شاپیرو آشنا و دوست شد. نوبرگر تا سال ۱۹۲۸ به مطالعه هنر و کشیدن نقاشی مشغول بود و در این سال بود که زندگینامه ونسان ونگوگ را خواند. وقتی فهمید ونگوگ در دوران زندگیاش تنها یک تابلو فروخته بوده متحیر شد و پی برد که این نقاش بزرگ مانند بسیاری از هنرمندان دیگر در فقر و رنج روزگار به سر میبرده است.
او به خود قول داد با استفاده از ثروتش از هنرمندان حمایت کند و آثار هنرمندان زنده را بخرد. نوبرگر از هنرمندانی چون جکسون پولاک، ویلم دیکونینگ و مارک روتکو آثاری خرید و بر این باور بود که حمایت مالی از هنرمندان آنها را در مسیر حرفهای خود حفظ خواهد کرد. وی در ۱۹۲۹ چند ماه قبل از «سهشنبه سیاه» (آغاز رکود بزرگ) به آمریکا بازگشت و وارد والاستریت شد و سهامی که داشت فروخت. در ۱۹۳۹ «نوبرگر برمن» را همراه با رابرت برمن بنیان نهاد.
تا سال۱۹۳۹ نوبرگر آن قدر پول اندوخته بود تا از هنرمندان مختلف تابلوهایشان را بخرد؛ هنرمندانی چون بن شان، ویلیام بازیوتس، ادوارد هاپر، استوارت دیویس و... وی در سال ۲۰۰۷ به دریافت مدال ملی هنرها مفتخر شد و سرانجام در دسامبر ۲۰۱۰ در ۱۰۷ سالگی در نیویورک درگذشت.
