به طور کلی کلید تالار شیشه‌‌‌ای را می‌توان به سکه‌‌‌ای تشبیه کرد که یک‌روی آن اتفاقات و رخدادهای سیاسی است که فرادست بازار سرمایه قرار دارد و به تحولات برجامی و اتفاقاتی که بازارهای موازی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند، مربوط است.

روی دیگر این سکه، شفافیت و قاطعیت در تصمیم‌گیری مسوولان به‌منظور اجرای دقیق قوانین و جلوگیری از تصمیمات خلق‌‌‌الساعه است؛ به طوری‌‌‌که شفافیت و ثبات در بازار بتواند مشوقی برای بازگشت مجدد سهامداران به تالار شیشه‌‌‌ای باشد.  شاید روی اول سکه که مربوط به سیاست‌‌‌های کلان دولتی است، در اختیار مسوولان بازار سرمایه نباشد؛ اما در مورد شفافیت و مشوق‌‌‌های سرمایه‌گذاری، مسوولان می‌‌‌توانند به گونه‌‌‌ای عمل کنند که اعتماد ازدست‌رفته مجددا به بازار برگردد و شاهد بازاری پویا و فعال در کشور باشیم. پس می‌‌‌توان گفت بازار، نیازمند پول‌‌‌های جدیدی است که به واسطه اطمینان و اعتماد مجدد سرمایه‌گذاران به بازار سرازیر شود.

ارزش معاملات بالا و به تبع آن، پویایی بازار سرمایه مدیون مشوق‌‌‌هایی است که در آینده‌‌‌ای نه‌چندان دور وارد بازار سرمایه خواهد شد.