در ۱۹۱۹ درحالی‌که تنها ۲۱سال داشت به پیشنهاد یکی از دوستان خانوادگی‌شان همراه با خواهرش ماری، مزرعه نیوبلز را در حوالی سافولک - با استفاده از ارثیه خانوادگی- خرید. در ۱۹۳۹ بالفور آزمایشگاه‌ها گلی را تاسیس کرد که از آن به‌عنوان نخستین آزمایشگاهی که به شکل طولانی‌مدت و مقایسه‌ای محصولات کشاورزی ارگانیک و شیمیایی را با هم مقایسه می‌کرد، یاد شده است. در ۱۹۴۳ موسسه انتشاراتی معروف لندن یعنی فیبر‌اند فیبر کتاب بالفور را با عنوان «خاک زنده» منتشر کرد؛ کتابی که بارها تجدید چاپ شده است و از آن به‌عنوان یک متن پایه برای جنبش نوظهور مواد غذایی و جنبش کشاورزی ارگانیک یاد شده است. این کتاب با ارجاع به طرح‌های اجراشده در آزمایشگاه هاگلی، استدلال‌های چشمگیری در ارتباط با استفاده از مواد غذایی ارگانیک طرح می‌کند.
بالفور در ۱۹۴۶ در تاسیس انجمن خاک همکاری کرد و نخستین رئیس آن شد؛ انجمنی بین المللی که کشاورزی پایدار را ترویج می کند و از حامیان اصلی کشاورزی ارگانیک در بریتانیاست. بریتانیا با تصویب قانون کشاورزی ۱۹۴۷تعهد خود را نسبت به یک سیستم کشاورزی مکانیزه و فشرده اعلام کرد؛ امری که موجب ناامیدی بالفور شد؛ زیرا این قانون حمایت‌های قانونی و مالی از روش‌های کشاورزی ارگانیک را نادیده گرفت. در ۱۹۵۲ انجمن خاک توانست اعضای خود را به سه هزار نفر برساند و بالفور مجله‌ای با عنوان «زمین مادر» راه‌اندازی کرد که بعدتر به «زمین زنده» تغییر نام داد. وی در ۱۶ ژانویه ۱۹۹۰ درگذشت.
