تابناک: اگر اخبار رسانه های رسمی و غیر رسمی را مرور کنید آنچه که مشهود است کنش و واکنشهایی است که درباره اجرای طرح های جدیدی که در حوزه عفاف و حجاب اجرا می شود از سوی طیف های مختلف جامعه ابراز می گردد.
بخشی از جامعه با استقبال از اجرای چنین طرح هایی معتقد هستند که آنقدر شاهد بی حیایی و بی عفتی در سطح جامعه به طور آشکار و علن هستیم که دیگر راهکارهای زیربنایی پاسخگو نبوده و باید با استفاده از قوه قاهره به طور جدی با معضل بدحجابی برخورد کرد و اینکه در حال حاضر هم چنین اوضاعی بر جامعه حاکم شده معلول بی مبالاتی و بی مسئولیتی برخی از مدیران پیشین این حوزه در کشور است.
اما در برابر این طیف ، افرادی قرار دارند که معتقدند اجرای طرح های عفاف و حجاب با راهکارهای قهری به سرمنزل مقصود نمی رسد و حتی ممکن است با ایجاد هزینه های بسیار بر کشور باعث چند پاره شدن و تکه تکه شدن جامعه گردد .این طیف بر این اعتقاد استوار هستند که برخورد قهری در حوزه عفاف و حجاب تاکنون ناموفق بوده و باید طرفداران اجرای چنین طرح هایی به فکر راهکارهای دیگری باشند.
در اینکه حجاب حکمی الهی بوده و مثلا به خاطر شرایط خاص کشور نباید مورد بی توجهی قرار گیرد و یا نباید تعطیل شود شکی نیست زیرا هر موضوعی باید در جایگاه خود مورد توجه قرار گیرد و همانگونه که سفره خانوار مردم باید مورد توجه قرار گیرد باید هنجارهای اجتماعی، اعتقادات فرهنگی و دینی و عرف عموم جامعه هم مورد توجه قرار گیرد و شاید بهتر باشد که مصرین بر برخورد قهرآمیز با بد حجابی به جای ارشاد در خیابان و میادین از درون ادارات دولتی و مراکز عمومی و ابواب جمعی حقوق بگیر کار را شروع کنند و نهادهای نظارتی هم بر پوشش هنجار و هم رفتار هنجار و هم اعمال هنجار کارکنان دولت اعم از زن و مرد نظارت کنند و ببینند کارکنان این دستگاهها به افراد با پوشش هنجار بهتر خدمات می دهند یا بالعکس ؟
البته در گامهای بعدی نظارت بر محیط کاملا نا هنجار کثیری ازشرکتهای خصوصی و الزامات پوششی نامناسب آنها به کارکنان و به ویژه کارکنان زن می باشد که بسیاری از آنها به خاطر از دست ندادن شغل خود ناچار به پذیرفتن شرایط هستند و کمتر دیده شده کار موثری از جانب متولیان و مدعیان مبارزه با بد حجابی صورت بگیرد در صورتی که ضمانتهای اجرایی ابزار قانونی و بدون تنش اجتماعی کافی برای برخورد واعمال قانون وجود دارد.
بعضی وقتها تعجب برانگیز است که مثلا چرا نسبت به اعمال مقررات و ضوابط در یک تالار عروسی که به سادگی با نظارت کار آمد قابل اجراست اهتمامی نمی شود و در عین مشاهده انواع ناهنجاری از همین نوع عفاف وحجاب و….خدمات هم به آنها داده می شود ولی در برخورد با یک رهگذر در کف خیابان گاها آنقدر تند برخورد می شود که حتی خانم محجبه عابرناظر این رفتار به دفاع از او بر می خیزد
چه سیاستی حاکم است که اصرار بر مبارزه قانونمند با فساد و ناهنجاریهای زیر پوستی در شهر نیست ولی به دنبال اقدامات نمایشی وتنش زا هست؟ یعنی قابل قبول است که بگوییم مسئولین مربوطه از فساد و ناهنجاریهای زیر پوستی که در حال تولید انواع ناهنجاری وهنجار شکن هست خبر ندارند و فقط عابرین بد حجاب در خیابان را می بینند ؟و مهم اینکه خروجی طرح های مختلفی که تاکنون در حوزه عفاف و حجاب اجرا شده چه بوده است؟
لذا با این اوصاف به نظر می رسد که درباره این حوزه باید یک واکاوی اساسی و منصفانه صورت گیرد و سوالات متعددی پاسخ داده شود.
مثلا پاسخ داده شود که آیا تا به حال با ماموران گشت ارشاد که در خط مقدم اجرای طرح عفاف و حجاب قرار دارند گفتگوی دقیق و علمی انجام شده است که از آنها سوال شود چه ارزیابی ازبرخوردهای قهری با بدحجابان دارند؟چند درصد از بازداشتی های این موضوع با برخوردهای قهری سربه راه شده یا به اصطلاح محجبه و عفیفه گردیده اند؟
یا اینکه از مسئولان ستاد امربه معروف و نهی از منکر که این روزها آنها هم در خط مقدم اجرای طرح های عفاف و حجاب قرار دارند و گویا امر به معروف و نهی از منکر را در امربه حجاب و نهی از بدحجابی متبلور می دانند پرسیده شده است که چه برآوردی از اجرای طرح های خود دارند و این طرح ها تا چه حد توانسته در کاهش مظاهر بدحجابی در کشور راهگشا باشد؟
یا دادستان و استانداری که بر خلاف مر قانون ارائه برخی از خدمات اجتماعی را به ارباب رجوع بدحجاب ممنوع می نمایند آیا به این موضوع فکر کرده اندکه این ممنوعیت چه مبنای شرعی یا قانونی دارد و در کجای شرع یا قانون گفته شده است که باید چنین افرادی مثلا از حقوق مکتسبه خود منع گردند؟
و اما از همه مهمتر و اساسی تر این است که اصلا بدحجاب چه کسی است؟چه معیارهایی برای بدحجابی وجود دارد و چه معیارهایی تعریف شده است؟آیا آن افرادی هم که مثلا به هنگام برخی از مراسم های ملی و میهنی به مانند راهپیمایی 22 بهمن یا برگزاری انتخابات ها تصاویر آنان بر صفحه تلویزیون و رسانه ها نقش می بندد و عرف جامعه آن ها را حداقل بدحجاب می داند هم مشمول تعریف بدحجابی می شوند یا خیر؟
خلاصه اینکه یکی از مهمترین ویژگی های مسئولانه هر اقدامی که در حوزه حکمرانی عمومی رخ می دهد این است که باید فکر کنیم این عمل ما چه نتایجی خواهد داشت؟اگر به دنبال پر کردن رزومه خود به عنوان یک مسئول پرکار هستیم که قطعا چنین اقداماتی کاملا مفید فایده بوده اما اگر خود را یک فرد رفع تکلیفی ندانسته و معتقدیم که باید این اقدامات نتایج ملموس و اثرگذار و بادوامی داشته باشد آن زمان است که شاید به این مهم توجه کنیم حوزه عفاف و حجاب کاملا چند وجهی بوده و خیلی از عوامل اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی ومدیریتی در انتخاب نحوه پوشش نیمی از مردم این کشور دخیل است.
و در آخر باید متذکر شد که شرط عقل و منطق و شرع و انصاف است که نباید علتها و عاملین را رها کرد و معلولین و قربانیان این موضوع را نشانه برویم و سعی کنیم در این شرایط حساس کشور بیشتر مراقب تصمیمات خود باشیم.
