کمال پرویزی، هنرمند سازنده سازهای سنتی، متولد شهر سنندج است و از سنین کودکی به فراگیری و یادگیری هنر ساخت ساز و به‌صورت تخصصی به ساخت سنتور، سه‌تار و تار مشغول بوده است.
وی در سنین کودکی شیفته موسیقی و هنر بوده و از همان موقع با توجه به عدم وجود آموزشگاه و کلاس‌های تخصصی، به‌صورت تجربی و نزد اساتید فعال و کار بلد کردستانی مشغول به یادگیری این هنر بوده است.
این هنرمند سازنده سازهای سنتی، معتقد است هنر ساخت "سازسازی" ازجمله هنرها و رشته‌های اصیل ایرانی است که ظرافت و پیچیدگی‌های این هنر موجب محبوبیت، اثرگذاری و ماندگاری آن در جامعه و فرهنگ ایرانی شده است.
وی می‌گوید زندگی هر انسانی از وضعیت جامعه و محله‌ای که در آن بزرگ‌شده است سرچشمه می‌گیرد. سنندج از گذشته جایگاه و مکان پرورش بزرگان موسیقی، فرهنگ و هنر بوده است و این ظرفیت بزرگ نیز بر روی من تأثیر گذاشت.
پرویزی، ابزار اولیه کارش را چوب عنوان کرد و گفت: چوب عنصری زنده است که در عین جذابیت، سخت و سفت است که باهنر دست هنرمند جانی تازه می‌گیرد و در قامت یک اثر زیبا نمود پیدا می‌کند. هنر شناخت انواع چوب، رنگ و رگه‌های گوناگون آن از دیگر مواردی است که باید سازنده با آن‌ها آشنا باشد و این مهم با گذر زمان و کسب تجربه فراوان به دست می‌آید.
وی تصریح کرد: این رشته از هنرهای گران‌قیمت محسوب می‌شود و علی‌رغم در دسترس بودن ابزار کار از قبیل انواع چوب، اره‌ها، دریل‌ها، گیره، وسایل اندازه‌گیری و میز پیش‌کار اما در استان کردستان از قیمت بالایی برخوردار بوده و همچنین هزینه چوب طی چند سال گذشته افزایش چشم گیری داشته است.
این هنرمند کردستانی، در خصوص مدت‌زمان یک ساز کامل، گفت: مدت‌زمان یک ساز بستگی به نوع ساز دارد، اگر وضعیت چوب مناسب باشد ساخت یک سنتور یک ماه طول می‌کشد البته اگر وسط کار برای چوب مشکلی پیش نیاید و ترک نخورد.
پرویزی با اشاره به ویژگی‌های یک اثر هنری و تأثیر آن بر مخاطب، اظهار کرد: در کردستان موسیقی یکی از ارکان های زندگی مردم است به حدی که در هر منزل یکی از آلات موسیقی را می‌توان یافت و این نشان‌دهنده ارتباط مردم این استان با موسیقی است به همین دلیل برای یک هنرمند سازنده ساز باید کیفیت، ظرافت و زیبایی در نظر گرفته شود.
وی بابیان اینکه استقبال به سمت سازهای غیراستاندارد با توجه به هزینه کم و ارزان آن بسیار زیاد شده است، ذکر کرد: به‌هیچ‌عنوان قابل‌مقایسه نیست سازهای که حاصل رنج و تجربه بیش از ۴۰ سال است را با سازهای غیر استاندارد و بی کیفیت که توسط افراد غیرحرفه‌ای ساخته شده، مقایسه کنیم.
پرویزی همچنین به عدم علاقه جوانان به آموزش موسیقی اشاره و خاطرنشان کرد: متأسفانه جوانان امروزی علاقه‌ای به انجام کارهای سنتی و فرهنگی ندارند و به همین دلیل استقبال چندانی از آموزش و یادگیری نمی‌شود. ازآنجایی‌که هرکاری با فرهنگ‌سازی مناسب رشد پیدا می‌کند، باید در جامعه به‌صورت کامل فرهنگ‌سازی انجام شود و بعد در بحث آموزش ورود کرد.
وی در پایان یادآور شد: مردم و مسئولین قدر هنر اصیل موسیقی را بدانند و تلاش کنند که این هنر به فراموشی سپرده نشود چرا که موسیقی از تاریخ و فرهنگ مردم سرچشمه می‌گیرد و با فراموشی آن هویت انسان‌ها نیز فراموش می‌شود.
انتهای پیام
