اقتصاد آنلاین – سهیل بانی؛ به عقیده بسیاری از کارشناسان، علت درجا زدن بازار در روزها و هفتههای اخیر، فقدان ورود پول تازه نفس به چرخه معاملات است. با وجود اینکه فاکتورهای زیادی وجود دارند که میتوانند سیگنال رشد به بازار بدهند، اما عدم اطمینان حقیقیهای بازار به بورس، باعث شده که نه تنها پول جدیدی وارد بازار سرمایه نشود، پولها موجود هم از معاملات خارج میشوند.
بررسیها نشان میدهند که تا ۲۵ خرداد ماه و طی ۱۷ روز معاملاتی، سهامداران حقیقی بیش از پنج هزار و ۷۴۰میلیارد تومان پول از بورس خارج کردهاند. این در حالی است که خروج پول حقیقی در اردیبهشت ماه امسال معادل هزار و ۴۰۰میلیارد تومان و در فروردین ماه تنها ۳۴۵میلیارد تومان بود.
همچنین با وجود اینکه شاخص کل بورس در ۹روز از خرداد ماه امسال، سبزپوش بود، اما بازار تنها در دو روز شاهد ورود پول حقیقی بود. روز چهارم خرداد ماه که با ورود پول ۱۴۰میلیاردی حقیقی مصادف شد و ۲۳ خرداد که بازار پذیرای ۲۸۰میلیارد تومان پول حقیقی بود.
لازم به ذکر است که مبلغ این ورود پول نیز نسبت به مبالغی که از بازار خارج میشد هم چشمگیر نبود. برای مثال، در دوم خرداد ماه، بورس بیش از هزار و ۲۵۰ میلیارد تومان پول حقیقی را از دست داد.
گراف زیر روند روزانه ورود و خروج پول حقیقی را به همراه ارزش معاملات روزانه در خرداد ماه نمایش میدهد.
بررسی ورود و خروج پول حقیقی به تفکیک صنایع در مدت زمان ذکر شده، نشان میدهد که نمادهای نیروگاهی، در بین حقیقی ها از باقی صنایع پر طرفدارتر بوده است. به طوری که صنعت عرضه برق، گاز، بخار و آب گرم در خرداد ماه میزبان ۱۱۰میلیارد تومان پول حقیقی بوده است. صنایع لاستیک و پلاستیک و اطلاعات و ارتباطات نیز با ورود ۵۷ و ۵۳میلیاردی پول حقیقی، در ردههای بعدی بیشترین ورود پول حقیقی قرار میگیرند.
از سوی دیگر سهامدران حقیقی گروه بانکی در خرداد ماه بیش از ۹۷۰میلیارد تومان چول از این گروه خارج کردند. به علاوه صنعت فلزات اساسی ۸۳۰میلیارد تومان و پالایشیها ۶۸۰میلیارد تومان پول از دست دادند.
در گراف زیر، ۱۰ صنعت برتر از نظر ورود و خروج پول حقیقی در خرداد ماه نشان داده شدهاند.
به نظر میرسد که پس از دعوت همه جانبه دولت به بورس در سالهای ۹۸ و ۹۹ و سقوطی که در پی آن اتفاق افتاد، جلب کردن دوباره اعتماد مردم به سرمایهگذاری در بورس، بزرگترین چالشی باشد که سازمان بورس با آن روبرو است. تدابیری که سازمان برای حل این مشکل در نظر گرفته نیز تا حدود زیادی ناکارآمد بوده است و نتوانسته مردم را به چرخه معاملات بازگرداند. از جمله آغاز دوباره عرضههای اولیه که میزان مشارکت در آنها با عرضههای نیمه اول سال ۹۹، قابل مقایسه نبود.
حال باید دید سازمان بورس و دیگر ارکان اقتصادی کشور، برای بهبود اوضاع بورس چه میکنند و آیا اقدامات آنها میتواند چراغ امید را در دل برسیها روشن کند یا نه.