یک کارشناس صنعت لبنیات با بیان این مطلب افزود: مشکل بسیار مهمی که در کشور داریم، عدم تحمل لاکتوز در افراد است که این مشکل به دلیل قطع مصرف شیر بعد از دوره شیرخوارگی به وجود میآید و به دلیل قطع مصرف شیر دیگر این آنزیم در بدن ترشح نمیشود. لذا مصرف مجدد شیر تبعاتی را در افراد به دنبال دارد و به همین دلیل ساده، مردم کشور ما شیرگریز شدهاند. حسین چمنی تاکید کرد: اجرای طرح شیر مدرسه از این جهت در کشور بسیار مهم است که عادت غذایی مصرف شیر را از دوره کودکی تا نوجوانی در فرزندان ما تقویت میکند تا در دوره بزرگسالی نیز شیر مصرف کنند. با این حال طرح شیر مدرسه به صورت ناقصالخلقه در کشور ما اجرا و مصوب شده است. یعنی طرح کامل که توزیع ۷۰ نوبت شیر در مدارس است انجام نشده و باید این طرح بعد از آسیبشناسی مجدد احیا شود. وی بیان کرد: طی سالهای ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ در کشور تغذیه رایگان در مدارس داشتیم که شیر هم جزو آنها بود. سال ۱۳۷۹ طرح شیر مدرسه در برخی استانهای کشور برای هزار دانشآموز به صورت آزمایشی انجام شد.
در سال ۱۳۸۰ این طرح در استانهای محروم توسعه یافت. طی سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ ایران بزرگترین برنامه شیر مدارس را اجرا کرد. چمنی عنوان کرد: اهداف این طرح ترویج فرهنگ مصرف شیر بین دانشآموزان، افزایش سطح سلامت دانشآموزان، تامین میانوعده مناسب غذایی برای دانشآموزان، افزایش اشتغال، تشویق دانشآموزان به مصرف شیر، ارتقای آگاهی، کاهش هزینههای درمانی جامعه و تامین زیرساختهای لازم برای دوره جوانی و میانسالی است. چمنی با اشاره به اینکه بودجه سال ۱۴۰۱ شیر مدارس معادل یکششم سال ۱۳۹۵ است، گفت: طی ۱۰ سال اخیر طرح شیر مدارس ناقص بوده و کامل اجرا نشده است. این طرح نیاز به آسیبشناسی دارد. نقاط ضعف طرح شیر مدارس شامل عدم تخصیص به موقع و کافی منابع مالی، توزیع نامنظم یا عدم توزیع شیر در برخی مدارس، نبود پیوست فرهنگی، رعایت نکردن استانداردها در شیرهای توزیعی، توزیع استانی شیر مدارس، مشکلات تامین زنجیره سود برای توزیع و نگهداری شیر است. این کارشناس صنعت لبنیات با اشاره به آسیبشناسی اجرای شیر مدارس در سالهای گذشته گفت: اصرار بر مناقصه شیر مدارس منجر به کاهش کیفیت شیر مدارس شده و در عین حال اصرار بر استانی کردن بودجه این طرح موجب تاخیر در توزیع شیر مدارس شد؛ به نحوی که سال تحصیلی گاه در حال اتمام بود، اما هنوز وعده شیر توزیع نشده بود.
