اقتصادآنلاین ـ پرستو بهرامی‌راد؛ پلاسکو تا متروپل آبادان شورای شهر و شهرداریهای کشور را به تکاپو انداخته است. مهدی عباسی، عضو کمیسیون شهرسازی و معماری گفت: ۱۲۹ بنا در تهران از پرخطرترین‌ها هستند. کارایی این بناها شامل تجاری، آموزشی، درمانی و صنعتی می‌شود.
او در ادامه توضیح داد: این بناها هم مالکیت شخصی و هم مالکیت ارگانی دارند. معمولاً مشکل شهرداری برای ایمن‌سازی با پلاک‌هایی است که مالکیت‌های سرقفلی دارند. یعنی مالک با مغازه‌دار برای ایمن‌سازی باید همکاری و مشارکت کند و در این رفت و برگشت دچار اختلافاتی می‌شوند که روند ایمن‌سازی سخت می‌شود.
عباسی در مورد هزینه ایمن‌سازی بیان کرد: هزینه ایمن‌سازی را صاحبان یا مالکان ملک باید پرداخت کنند. مجموع هزینه ایمن‌سازی قابل قیاس با شرایطی که ساختمان تخریب شود، نیست حتی اگر خسارت جانی نداشته باشد.
او در ادامه تصریح کرد: در نتیجه عقل سلیم حکم می‌کند که با مشارکت همه مالکان به سمت ایمن‌سازی ساختمان‌ها برویم. متاسفانه بعضی از مالکان حتی حداقل‌ها را هم رعایت نمی‌کنند. حداقل‌ها می‌تواند توسط مالک ها اتفاق بیفتد و نیاز به هزینه آنچنانی ندارد.
این عضو شورای شهر تهران گفت: در جایی استحکام بنا می‌تواند مورد ارزیابی قرار بگیرد. به نظر من ایمن‌سازی توسط مالکان براساس احتمال خطرات و خطر آفرینی ساختمان‌ها و عواقبی که می‌تواند داشته باشد یک امر عقلی و منطبق با اخلاق و رسالت اجتماعی است. شهرداری مکلف است اگر افرادی به هر دلیلی به تکالیف انسانی و قانونی عمل نمی‌کنند با ابزاری که در اختیار دارد و حمایت دستگاه‌های مختلف آن امور را محقق کند.
عضو کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران اظهار کرد: یکی از مسائلی که در ایمن‌سازی ممکن است توسط مالکان به تعویق بیافتد، تنگنای مالی است. دولت می‌تواند برای تنگنای مالی پیش‌بینی‌هایی داشته باشد. حتی شهرداری تهران و بانک‌ها می‌توانند پیش‌بینی‌هایی بکنند و امکاناتی را به ملاکین اختصاص بدهند.
