جنبه‌های مختلف زندگی این مرد خدایی را می‌توان در عرصه‌های گوناگون مورد توجه قرار داد از تعلیم و تمرکز بر یادگیری آموزه‌های قرآنی و دینی گرفته تا عملکرد انقلابی و تلاش برای روشنگری در جامعه. در این گزارش گوشه‌هایی از زندگی این مرد خدا را از زبان دوستان، شاگردان و دختر این معلم قرآن مرور می‌کنیم.

برای اجرای دین و احکام دینی خجالت نکشید

نرگس یزدان‌پناه، دختر مرحوم حاج رضا یزدان پناه در بیان ویژگی‌های این مرد خدا چنین تعریف می‌کند: پدرم نسبت به امربه‌معروف و نهی از منکر حساسیت‌ بسیار داشت و تأکید می‌کرد برای اجرای دین و احکام دینی نباید خجالت بکشیم. مرحوم پدرم نسبت به امام زمان (عج) بسیار حساس بود و همواره ایشان را ناظر بر فعالیت‌ها و رفتار خود می‌دید؛ معتقد بود باید طوری رفتار کنیم که گویی امام زمان (عج) همین الآن کنار ما قرار دارد و نظاره‌گر رفتار یکایک ما است.

یادم می‌آید پیش از پیروزی انقلاب اسلامی داشتن کتاب‌های امام خمینی (ره) و برخی از بزرگان انقلابی ممنوع بود، ما در منزل رساله‌ای داشتیم که نام مراجع را با حرف کوچک نوشته بود، برای مثال به‌جای نام امام خمینی (ره) حرف «خ» نوشته‌ شده بود تا ساواک و رژیم شاه مدرکی نداشته باشند. پدرم بسیار در معرفی انقلاب اسلامی و تربیت نسل انقلابی تلاش می‌کرد.

محمد انصاری از شاگردان و دوستان مرحوم یزدان پناه نیز تعریف می‌کند: یکی از نکات خیلی مهم در شیوه زندگی مرحوم یزدان پناه این است که وی مقلد پرور بود و در تلاش بود یک زندگی متعالی را به متربیان خود نشان دهد. به خاطر دارم در روزهای جمعه حاج رضا در جلسه برگزار شده کتابی را معرفی می‌کرد و هفته بعد همان کتاب باید توسط شاگردانش مورد بحث و بررسی قرار می‌گرفت. حاج رضا میزی را در جلوی جمعیت شاگردان قرار می‌داد و هر فردی که می‌خواست ارائه دهد باید پشت آن میز قرار می‌گرفت و به تبیین و تشریح آنچه از این کتاب یاد گرفته می‌پرداخت. هدف حاج رضا این بود که با این کار اشکالات آن‌ها را گرفته و توان سخنرانی‌شان را افزایش دهد تا در نهایت یک سخنران تربیت کند که سخنانش بر روی دیگران تأثیرگذار باشد.

آموزش توسل در یک اردوی به یاد ماندنی

وی برایمان از یک اردوی فراموش‌نشدنی می‌گوید: سال ۱۳۴۹ هیئت طفلان مسلم قزوین که مرحوم یزدان پناه به همراهی دیگر بزرگان آن را راه‌اندازی و اداره می‌کرد تصمیم گرفت که تعدادی از کودکان، نوجوانان و جوانان فعال هیئت را به مشهد ببرد، این سفر خاطرات بسیاری را برای تک‌تک ما ایجاد کرد که هنوز در خاطرمان باقی‌مانده است.

داوود مردانی از دیگر شاگردان و دوستان مرحوم یزدان پناه ادامه می‌دهد: در این سفر که نزدیک به دو اتوبوس از اعضای فعال هیئت حضور داشتند، مرحوم آیت‌الله باریک‌بین که بعد از انقلاب نماینده ولی‌فقیه در استان و امام‌جمعه قزوین بود، نیز همراه با ما در این سفر حضور داشت.

یادم هست که حاج رضا اجازه همراه شدن برادرش را در این سفر نداد، دلیلش آن بود که نمی‌خواست برای حضور افراد و آشنایان خود پارتی‌بازی کند برای همین اولویت را با کسانی قرار داده بود که در هیئت فعال بودند.

در آن سفر دیدم که حاج رضا قبل از اذان صبح برای نماز شب بلند شده و مشغول عبادت می‌شد، همین‌طور یادم هست یکی از بچه‌ها بیماری سختی گرفت، مرحوم یزدان پناه از همه ما که اکثراً کودک و نوجوان بودیم خواست که به امام زمان (عج) متوسل شده و دست به دعا شویم و شفای آن فرد را از خداوند بخواهیم. با اینکه کوچک بودیم با معصومیت بسیار همه دست‌هایمان را بلند کردیم و با زمزمه «یا صاحب‌الزمان ادرکنی (عج)» از امام عصر (عج) مدد گرفتیم، نوع ارتباط و توسلی که در آن زمان با مولای غایب از نظرها برقرار کردیم برای همه ماندگار شد و الحمدالله آن فرد نیز حالش خوب شد.

انصاری تأکید می‌کند: یادم هست پیش از انقلاب هرگونه فعالیتی که رنگ و بوی امام و انقلاب داشت از سوی رژیم پهلوی ممنوع بود، با این حال به یاد دارد حاج رضا خیلی در این زمینه فعال بود، وی تربیت دینی و سیاسی را کنار هم لحاظ می‌کرد و همین باعث شد که ساواک وی را خطرناک دیده و درنهایت حاج رضا را به ساوه تبعید کند، مرحوم یزدان پناه یک حرکت آرام سیاسی را دنبال می‌کرد و این تربیت سیاسی با نوعی آرامش همراه بود. در عین صبور بودن، خطوط مختلف سیاسی و انقلابی را برای نسل نوجوان و جوان تبیین می‌کرد. به یاد دارم یک‌بار پیش از انقلاب به‌صورت مخفیانه عکس کوچکی از امام خمینی (ره) را به من نشان داد و گفت ایشان امام خمینی است و این‌گونه من را نسبت به انقلاب و امام آگاه کرد.

ژیان، اتومبیلی در خدمت اسلام و قرآن!

مجید وفاپور از دیگر شاگردان مرحوم یزدان پناه نیز می‌گوید: مرحوم حاج رضا به دنبال ثروت‌اندوزی و یا بهتر شدن وضعیت مالی خود نبود، این استاد قرآن بسیاری از اوقات خودش به سراغ شاگردان می‌رفت و آن‌ها را در اتومبیل ساده خویش که یک ژیان بود سوار کرده و به مسجد، هیئت و یا کلاس درس می‌برد.

انصاری نیز با تأکید بر اینکه اگر ما شاگردان و دوستان مرحوم یزدان‌پناه سبک زندگی وی را در زندگی خود مورد توجه قرار دهیم بی‌شک شاهد اثرگذاری آن روی دیگران خواهیم بود، می‌گوید: این ضعف ماست که هنوز نتوانسته‌ایم زندگی و سیره رفتاری و اخلاقی مرحوم یزدان پناه را برای نسل کنونی بازگو کنیم لذا باید تلاش خود را در این راستا بیش از گذشته مورد توجه قرار دهیم.

نرگس یزدان پناه نیز با اشاره به ویژگی‌های منحصربه‌فرد پدرش در مواجهه با شاگردان، بیان می‌کند: در طول مدتی که در آموزش‌وپرورش مشغول فعالیت بودم تلاش کردم با الگوگیری از سیره پدرم ارتباط مؤثری با دانش‌آموزان خود برقرار کنم چرا که پدرم بر این باور بود اگر یک معلم با شاگردان خود ارتباطی نزدیک و دوستانه داشته باشد بی‌شک شاگردان او راحت‌تر حرفش را قبول خواهند کرد. لذا توصیه من به معلمان این است که تلاش کنند رفتاری داشته باشند که دانش آموزان نسبت به آموزه‌های دینی دلزده نشوند و با نوعی ارتباط صمیمی و نزدیک کاری کنند که حرف‌ها و سخنانشان مورد پذیرش آن‌ها قرار گرفته و بر آن‌ها تأثیرگذار باشد.

وفاپور با تأکید بر لزوم الگوگیری از بزرگان در مسیر نهادینه شدن آموزه‌ها و سبک زندگی اسلامی یادآور می‌شود: مرحوم یزدان پناه الگویی نزدیک به زندگی ما بود که باید به جوانانمان نظیر چنین الگوهای رفتاری و اخلاقی را نشان دهیم چرا که معرفی الگوهایی از زمان معاصر که زندگی نزدیک به زندگی ما دارند بسیار می‌تواند در نسل امروز مهم و اثرگذار باشد.

انتهای پیام