عصر ایران؛ سروش بامداد-  مطابق خبر ارسالی و منتشرۀ خبرگزاری رسمی دولت، آقای رییس جمهور در دیدار با جمعی از مسؤولان، صاحب‌نظران و حلقه‌های میانی «اقتصاد مردمی» فرمان داده‌اند: «کارگروهی متشکل از مسؤولان دولت و فعالان عرصۀ تولید و اقتصاد مردمی تشکیل شود تا در مدت حداکثر 10 روز ساز و کارهای اجرایی و عملیاتی کردن مشارکت مردم در امر تولید را در دستگاه هاو نهادهای دولتی تعیین کنند.»

به این بهانه نکات 10 گانه زیر گفتنی است:

1. آقای رییسی مشخص نکرده منظورشان از حداکثر 10 روز، حداکثر 10 روز کاری است یا 10 روز عادی؟ یعنی سه روز تعطیل پیش رو را هم شامل می‌شود و آخر هفته آتی منتشر باشیم یا این سه روز کسر می شود و تا اواسط هفته انتظار بکشیم؟

2. کارگروه چیز خوبی است ولی نهادی هم به نام اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی ایران وجود دارد که در آن فعالان بخش خصوصی و دولتی کنار هم می نشینند و تصمیم سازی و تصمیم گیری می کنند. منتها دولت ایشان و وزارتخانه های مرتبط سعی بلیغی به خرج دادند که منتخب اتاق درصدرننشیند و نظر دولت غلبه کند. چه شده که حالا به مشارکت بخش خصوصی علاقه مند شده اند؟

3. بلافاصله بعد از اعلام نام امسال (جهش تولید با مشارکت مردم) همایش پرطمطراقی برگزار شد که یکی از توصیه ها و مصوبه های آن بود که همایش های بی ثمر تشکیل نشود! احتمالا حاصل این کارگروه هم این خواهد بود که بی دلیل کارگروه تشکیل ندهند!

4. این که آقای رییسی نزدیک سه سال بعد از انتخابات پرشور و رقابتی 1400 همچنان در همان حال و هوا به سر می برند و افزایش تصادعدی دلار و سکه و گوشت قرمز و پراید و خلاصه از جان آدمیزاد تا شیر شتر در دولت ایشان بر روحیه شان اثر منفی برجای نگذاشته و همان حرف های سه سال قبل را تکرار می کنند و تحت تأثیر بوق های رسانه های بیگانه قرار نگرفته اند جای امیدواری دارد. آدم مگر از یک رییس جمهور چی می خواهد بیشتر از این؟!

5. در بهار 1400 گفته شد یک برنامه 7 هزار صفحه ای برای اقتصاد ایران تدارک دیده اند. این کارگروه می تواند ظرف 10 روز و شاید کمتر در بین همان 7 هزار صفحه «ساز و کارهای اجرایی و عملیاتی کردن مشارکت مردم در امر تولید را در دستگاه هاو نهادهای دولتی » را پیدا کند  و اگر پیدا نکردند جا دارد یک کارگروه فرعی ذیل کارگروه اصلی تشکیل دهند تا مأموریت آن پیداکردن همین راهکارها از دل آن 7 هزار صفحه باشد و اگر ترک فعل و کوتاهی کردند یک کارگروه دیگر ذیل این کارگروه فرعی شکل گیرد تا بررسی کند چرا پیدا نکردند؟

6. با توجه به این که آقای رییس جمهوری دو سال قبل برای خودروسازان فرمان های مهمی صادر کردند و 6 ماه هم مهلت دادند و آن 6 ماه چند نوبت تمدید شد و به وضعیت امروز رسیدیم می توانند از تجارب آن فرمان خودرویی هم بهره گیرند تا دوباره کاری نشود و اگر دوباره کاری شد یک کارگروه ویژه تشکیل شود تا بررسی کنند.

7. در قانون اساسی اقتصاد ایران در سه بخش تعریف شده است: دولتی، خصوصی و تعاونی. آقای رییس جمهوری یک بخش تازه اضافه کرده اند به نام اقتصاد مردمی. آیا منظور از اقتصاد مردمی همان بخش خصوصی است مثل ممیزی که به جای سانسور به کار می رود و پیشرفت به جای توسعه یا شق جدیدی است؟ خوب است کارگروه اقتصاد مردمی را هم تعریف کند. چون اولین رییس دولتی است که چنین اصطلاحی را به کار می برد. 

8. اگر منظور توسعه کسب و کارهای خرد است می توانند به تجارب دیگران مراجعه کنند. بنگلادش الگوی موفقی در این عرصه است و مدیر بانکی که در این زمینه فعالیت می کرد جایزه نوبل هم گرفت. نیاز نیست چرخ را دوباره اختراع کنیم.

9. فرض می کنیم این ساز و کارها را کارگروه تایید کرد. در قالب لایحه به مجلس ارایه می دهند یا به شورای هماهنگی سران اقتصادی می برند. اگر مجلس در این زمینه اختیاری ندارد بر اساس فهرست قبلی نماینده ها را تعیین کنند و بودجه انتخابات میان دوره ای را بدهند به همین کارگروه یا چهر های شاخص انتخابات 11 اسفند را به کارگروه دعدت کنند.

10. خارج از طعنه و طنز نمی شود هیچ کاری نکنند؟ چون اگر هیچ کاری نکنند شاید نتایج بهتری به بار بیاورد.

پرسش اصلی البته این است که منظور آقای رییس جمهرو 10 روز کاری را مد نظر داشته اند یا 10 روز عادی را. چون یکی از دوستان چند سال قبل خودرویی ثبت نام کرده بود و وقتی زمان به انقضا رسید گفتند منظورمان روز کاری بوده. بعد که به اندازه جمعه ها صبر کرد گفتند پنج شنبه ها هم کار نمی کنیم و روز کاری نیست. بعدتر مشخص شد روزکاری آنها با روز کاری ما تفاوت دارد. مثل متر نجاری و متر نقاشی که اوستاها جور دیگری حساب می کنند. مشکل این است که در نقاشی و نجاری کار دست اوستاهاست و بر سر متراژ اختلاف داریم و حاصل کار استادکاران اقتصاد این است که تازه می خواهند اقتصاد مردمی را در کنار اقتثاد دولتی و خصوصی و تعاونی تعریف کنند!