آنها ژیگولوهای معروف تهران بودند که در رویای زندگی مانند خارجی‌‌هایی که در ایران و پس از جنگ جهانی مانده بودند، سر می‌کردند و خاطره می‌ساختند. در روزگاری که هنوز خیابان لاله‌‌زار، مدرن و برقرار بود و زیباترین خیابان تهران به حساب می‌آمد، راه می رفتند و شادمانه زندگی می‌‌کردند. لاله زار اما زیربار الکتریکی‌‌هایی که همه مغازه‌های آن را اشغال کردند قیافه‌‌ای دیگر یافته است. حالا دیگر کسی به قصد تفرج به این خیابان نمی‌‌رود. کوچه‎‌‌های برلن و رفاهی و مهران رونق گذشته را ندارند؛ زیرا دیگر فروشگاه جنرال مد به کار نیست و آسیدجلال یک کلام هم لباس‌‌هایش را حراج نمی‌کند. دیگر کسی در کوچه رافائل لباس عروسی نمی‌‌خرد و حالا قیافه‌ها تغییر کرده است؛ خیابانی با سیمایی متفاوت. ...اما دورترک، کمی آن سوتر به همت مدیریت موزه‌های صنعت نفت، موزه پمپ بنزین دروازه دولت برپا شده است تا بخشی از خاطرات مردم را زنده نگه دارد. موزه  حالا پذیرای کسانی است که تاریخ را دوست دارند.  حالا همه می‌‌دانند که این ساختمان نخستین پمپ بنزین تهران نیست؛ اما یکی از دیرین‌‌ترین‌‌هاست. این ساختمان هم می‌‌توانست تغییر کند و نابود شود؛ اما حالا موزه‌‌ای است که در خود گنجی از تاریخ را نهفته دارد و می‌‌تواند هم از جنبه تاریخی و هم از جنبه آموزشی برای بازدیدکنندگان مفید باشد.