بیستمین سالگرد فیلم «مثل بکام کات‌دار بزن» در این ماه به طور گسترده جشن گرفته شده، اما کارهای غیرمجاز در ورزش میامی موج می‌زند.
مستندی ساخته شد تحت عنوان «برای بکام خم نشوید»، که انتقادی است به آنچه که منتقدان آن را «سرقت میلیارد دلاری املاک» توسط صاحبان امتیازات باشگاه اینترمیامی از جمله دیوید بکام می‌نامند؛ تحت پوشش پروژه استادیوم دیگری که زمین عمومی و جیب مالیات دهندگان را غارت می‌کند.
بیلی کوربن، فیلمساز و اهل میامی به گاردین می‌گوید: «فوتبال پر زرق و برق است و باعث پرت کردن حواس‌ها می‌شود. باعث تصاحب بزرگ‌ترین دارایی متعلق به مردم شهر میامی می‌شود.»
کمیسیون‌های شهرداری هفته آینده در مورد توافق از پیش مذاکره شده برای توسعه ۱۳۱ هکتار از پارک ملریس در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی میامی رأی خواهند داد. رای «آری» اساساً به پروژه پارک آزادی میامی و دهکده فوتبال چراغ سبز می‌دهد. این چشم‌انداز شامل مجتمع اداری و خرده‌فروشی، هتل ۷۵۰ اتاقه و، بله، یک استادیوم ۲۵۰۰۰ نفری است. این تیم در حال حاضر در یک ورزشگاه موقت (اما نسبتاً خوب) در فاصله ۳۳ مایلی در فورت لادردیل بازی می‌کند.
کوربن با اشاره به مکان مورد نظر قبلی در نزدیکی مرکز شهر میامی می‌گوید: «آن‌ها می‌توانند یک استادیوم در ملکی که در اوورتاون دارند بسازند. این فریبکاری مشاورین املاک است.»
تیمی که توسط بکام رهبری می‌شود، اما عمدتاً توسط خورخه ماس، سرمایه‌دار مهندسی محلی حمایت می‌شود، خاطر نشان می‌کند که این سرمایه‌گذاری بر خلاف سایر پروژه‌های مطرح استادیوم، ۱۰۰% به طور خصوصی توسط مالکیت باشگاه تامین می‌شود.
در بیانیه‌ای که باشگاه اینتر میامی برای نشریه گاردین ارسال کرد، آمده است: «تیم از کمپین رسانه‌های اجتماعی با هدف اطلاع رسانی نادرست و سردرگم کردن مردم در مورد تأثیر پروژه پارک آزادی میامی بر شهر و ساکنان آن مطلع است. ما معتقدیم که هر کس حق دارد که انتظار اطلاعات به موقع، واقعی و دقیق را داشته باشد.»
باشگاه در ادامه می‌گوید که این قرارداد اجاره ۹۹ ساله، ۲٫۶ میلیارد دلار در اجاره و ۶٫۳ میلیارد دلار در مالیات کمک خواهد کرد، در حالی که ۱۱ میلیارد دلار برای اقتصاد محلی در ۳۰ سال اول ایجاد خواهد کرد. این تیم متعهد به ایجاد بیش از ۱۵۰۰۰ شغل با پرداخت حداقل ۱۵ دلار در ساعت و همچنین ساخت بزرگ‌ترین پارک در شهر میامی است. اینتر میامی هزینه‌های رفع آلودگی زمین را پرداخت خواهد کرد تا این اتفاق بیافتد.
مخالفان می‌گویند که این تنها نیمی از تصویر است. قرارداد با شهرداری برای اجاره بدون پیشنهاد است، به این معنی که دیگر خواستاران نمی‌توانند رقابت کنند. در همین حال، اجاره سالانه ۳٫۵ میلیون دلاری پیشنهادی بر اساس ارزیابی انجام شده در سال ۲۰۱۸ است، قبل از اینکه اجاره‌های محلی به طور تصاعدی افزایش یابد. پرداخت اجاره نیز تا زمانی که استادیوم کامل نشود به طور کامل پرداخت نمی‌شود. پس از امضای قرارداد اجاره، سود آینده حاصل از توسعه به طور عمده به نفع مستاجر دائمی منحرف خواهد شد. مخالفان می‌گویند که این معامله صدها میلیون دلار روی میز باقی می‌گذارد که می‌تواند به جای میلیاردرهایی مانند ماس، خزانه مالیات یکی از فقیرترین شهرهای کشور را افزایش دهد.
دیوید پی‌سامسون که راوی بخش‌هایی از فیلم کوتاه کوربن است، می‌گوید: «مارلینز پارک قرارداد استادیوم بیسبال بود، ملریس پارک یک معامله املاک و مستغلات است. احساس می‌کنم مردم این را درک نمی‌کردند. در قرارداد پارک مارلینز یک دلار پول وجود نداشت که بتوان از آن برای معلمان، پلیس یا آتش‌نشانی استفاده کرد. با قرارداد ملریس، پول بسیار زیادی روی میز باقی می‌ماند، زیرا ارزش زمین برای توسعه‌دهندگان بسیار بیشتر است.»
روند مناقصه رقابتی با همه‌پرسی ساکنان شهر دور زده شد، و به دولت محلی اجازه داد تا با اینتر میامی مذاکره کند. آن‌ها توافق حاصل را تأیید نکردند. در عوض، چهار نفر از پنج کمیسیونر شهرداری باید امضا کنند و مانولو ریس تنها کسی است که آشکارا مخالف آن است. او در مصاحبه‌ای گفت: «نمی‌دانم وقتی وکلای خودمان می‌گویند معامله خوب نیست، چگونه کسی می‌تواند به این قرارداد رأی مثبت بدهد. این قرارداد برای خانواده ماس بسیار مطلوب است. با توجه به مبلغی که می‌پردازند و سایر مزایایی که دریافت می‌کنند.»
ریس می‌خواهد معامله پاره شود تا شهر بتواند شرایط بهتری را دنبال کند. یا، بهتر است که پارک ملریس را به عنوان فضای سبز و زمین گلف نگه دارند. از طریق گلف به جوانان محروم آموزش دهند و بورسیه‌های تحصیلی دانشگاهی را ارائه دهند.
کوربن اما به دنبال نجات زمین گلف نیست. از نظر او فیلم در مورد جلوگیری از غارتگری در ورزش میامی است و فراخوانی برای مردم شهر تا روند شفاف‌تری را مطالبه کنند. او می‌افزاید: «ما در جنوب فلوریدا و در سراسر ایالات متحده به دلیل انجام برخی از بدترین معاملات رفاهی ورزشی در تاریخ بدنام هستیم. من معتقدم دیوید بکام تا حدودی با حسن‌نیت به اینجا آمد. فکر می‌کنم او فقط به دنبال فوتبال است. او به دنبال ملکی بود که بتواند یک استادیوم فوتبال و چند پارکینگ در آن قرار دهد. وقتی خورخه ماس مداخله کرد، می‌خواست آن را به یک معامله املاک و مستغلات تبدیل کند و دیوید بکام را در این غارتگری استخدام کرد. من فکر می‌کنم این برای آن‌ها بسیار شرم‌آور بوده است. من به آن‌ها (بکام و ماس) خرده نمی‌گیرم. این وظیفه و مسئولیت آن‌ها در قبال تیمشان است. اما من می‌خواهم بدانم چه کسی نماینده مالیات‌دهندگان و ساکنان منطقه است.»
