برترین‌ها: «پروفسور توفیق موسیوند» در سال ۱۳۱۵ در روستای ورکانه استان همدان در خانواده‌ای ساده و روستایی چشم به جهان گشود. شغل خانوادگی خاندان «موسیوند» دامپروری بود و تمامی اعضای خانه برای کسب درآمد و مایحتاج زندگی به یکدیگر در کار‌های مختلف کمک می‌کردند.

 

 

او تا سن ۱۴ سالگی برای کمک به خانواده‌اش در دشت‌های پهناور استان همدان چوپانی کرده و هر روز مسیر طولانی ورکانه تا همدان را برای تحصیل می‌پیمود. «پروفسور توفیق موسیوند» در دانشگاه تهران تحصیلات مقدماتی خود را در رشته مهندسی کشاورزی با بالاترین سطح نمرات به پایان رساند، اما روحیه پرسشگری و مشتاق به علم او هیچ گاه خاموش نشد و برای ادامه تحصیل و پژوهش به کانادا مهاجرت کرد.

 

 

سال‌های ابتدایی زندگی در کانادا برای «موسیوند» بسیار سخت گذشت. او علاوه بر یادگیری زبان و تحصیل، در طول شبانه‌روز حتی مجبور به کار به عنوان یک ظرف‌شور بود، «توفیق موسیوند» پس از فارغ‌التحصیل شدن در رشته‌های مدیریت و مهندسی مکانیک با دختری کانادایی ازدواج کرده و در دهه ۱۹۷۰ سمت‌های متعددی را به عنوان یک مهندس بر عهده داشت.

 

بعد از نقل مکان با همسر و دو پسرش به کلیولند در اوهایو بود که دوباره سوالات مربوط به رمز و راز جهان به سراغش آمده و او را به بازگشت به دانشگاه و تحصیل علوم پزشکی در دانشگاه آکرون و کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه اوهایو مشتاق کرد.

 

 

در این زمان بود که تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به او کمک کرد تا به دانش نوینی در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی قلب مصنوعی انسان را اختراع کند.

 

بعد از سه سال کار در کلینیک کیلیولند، انستیتو قلب اوتاوا از او درخواست کرد تا سرپرستی تیم قلب مصنوعی انستیتو را برعهده بگیرد.«پروفسور موسیوند»، پروفسورِ جراحی و مهندسی و مدیر بخش‌های تجهیزات پزشکی دانشگاه‌های«اُتاوا» و «کارلتون» کانادا، مدیر بخش دستگاه‌های قلبی عروقی انستیتوی قلب دانشگاه «اُتاوا» و عضو افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی ایران است.

 

 

این چهره برجسته علمى کشور تاکنون اختراعات بسیاری را به ثبت رسانده که مهم‌ترین آنها قلب مصنوعی است. این اختراع شامل تکنولوژی بای پس می‌باشد، یعنی توانایی کنترل از راه دور را دارد که پس از قرار گرفتن در بدن بیمار می‌تواند از طریق ماهواره، اینترنت و تلفن از وضعیت آن اطلاع یافت و همچنین از وضعیت سلامت بیمار آگاه شد.

 

همچنین امکان ارسال برق به آن بدون ایجاد سوراخ در بدن را نیز دارد که این فرآیند از طریق سیستم الکترومغناطیسی فراهم می‌شود. از دیگر اختراعات مهم استاد می‌توان به تعیین دى اِن اِى انسان با اثر انگشت و بدون نیاز به قطره‌ای خون اشاره کرد. این دستاورد بسیار مهم برای تشخیص هویت مردگان در سوانح و اتفاقات بسیار زیاد استفاده می‌شود.

 

 

این اختراع برای نوزادان و بیماران قلبی نیز کاربرد‌های بسیار زیادی دارد.«پروفسور موسیوند» صد و چهل و چهار اختراع پزشکی دیگر را نیز در کارنامه درخشان خود دارد؛ از جمله ساخت زیرپیراهنی که می‌تواند فشار خون و کارکرد قلب را در کسانی که قلب شان خوب کار نمی‌کند کنترل کند.

 

«پروفسور موسیوند» موفق به دریافت مدال الماس جوبیلی از ملکه الیزابت دوم در سال ۲۰۱۳ شد. «پروفسور موسیوند» در جشنواره افتخارات ۲۵ ساله دانشکده، جایزه ارتقای حرفه‌ای پزشکی را در سال ۲۰۱۵ دریافت کرد.