به گزارش بهداشت نیوز، هوای آلوده منجر به مرگ بیش از 6.6 میلیون نفر در سراسر جهان در سال 2019 شد. این هوا عامل حدود 20 درصد از مرگ و میر نوزادان در جهان است که بیشتر منجر به تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد می‌شود. به همین دلیل، بسیار مهم است که محققان و سیاست گذارانی که برای بهبود سلامت عمومی تلاش می‌کنند، جنبه‌های مختلف انواع مختلف آلودگی هوا و پاسخ‌های بیولوژیکی مرتبط با آن را بر رشد جنین درک کنند. به همین جهت، محققان دانشگاه A&M تگزاس و سایر موسسات، مطالعه ای در مورد اثرات آلودگی هوا بر رشد جنین در‌یک مدل تجربی انجام دادند.
در این مطالعه که در مجله Toxicological Sciences منتشر شده است، محققان اثرات قرار گرفتن در معرض غلظت‌های مختلف ذرات بسیار ریز را بر رشد جنین و نحوه قرار گرفتن در معرض آن تجزیه و تحلیل کردند و مشاهده کردند که بر بیان ژن‌های خاص در جفت تأثیر می‌گذارد.
Particulate matterیک نوع عمده آلودگی هوا است که از ذرات معلق در هوا تشکیل شده است. کوچکترین این ذرات، UFPها، کوچکتر از 100 نانومتر هستند. شواهد زیادی نشان می‌دهد که UFPها دارای اثرات مضر در دوران بارداری هستند. با این حال، اطلاعات کمتری در مورد مکانیسم‌هایی که در این پیامدهای نامطلوب دخیل هستند، وجود دارد.
محققان اثرات UFPها را در‌یک مدل حیوانی آزمایشی تجزیه و تحلیل کردند. موش‌های مدل باردار در سه گروه قرار گرفتند: یکی با هوای فیلتر شده، یکی با UFP با دوز پایین و دیگری با UFP با دوز بالا مواجه شد. مدل‌ها در معرض مخلوطی از UFPها قرار گرفتند که معمولاً در شهرها یافت می‌شوند؛ دوز پایین کمتر از استانداردهای نظارتی برایPM2.5 است. محققان سپس جفت و جنین مدل‌های ماده که باردار بودند را اندازه‌گیری کردند و تغییرات بیان ژن‌ها را در بافت جفت آنالیز کردند. نتایج نشان داد که بیشترین تغییرات در بیان ژن‌های مربوط به فعالیت آنتی اکسیدانی، التهابی و انتقال چربی یافت شد.
هم چنین، در گروهی که در معرض دوز کم تر UFP قرار داشتند، کاهش قابل توجهی در طول جنین و جفت و وزن جنین برای جنین‌های پسر و دختر مشاهده شد. آن‌ها همچنین تغییراتی را در بیان چندین ژن دیگر نیز پیدا کردند. تغییرات بیان ژن در گروه با دوز کم بیشتر از گروه با دوز بالا و در جنین‌های دختر بیشتر از پسر بود.
تجزیه و تحلیل آن‌ها هم چنین بیانگر افزایش بیان ژن‌های آنتی اکسیدانی و التهابی در جنین‌های هر دو جنس در هر دو گروه UFP و همچنین اختلال در ژن‌های مسئول متابولیسم لیپیدها بود. تغییرات در نحوه بیان این ژن‌ها می‌تواند بر فرآیندهای بدن به گونه ای تأثیر بگذارد که خطر پیامدهای نامطلوب بارداری مانند پره اکلامپسی را افزایش دهد.
این‌یافته‌ها برخی از زیربناهای بیولوژیکی چگونگی تأثیر قرار گرفتن در معرض UFP بر بارداری را نشان می‌دهد. با این حال، محققان خاطرنشان کردند که مطالعه آن‌ها بر تجزیه و تحلیل بسیاری از انواع مختلف سلول با هم تکیه داشت. مطالعات آتی که بر روی انواع مشخص سلول‌ها تمرکز دارند که می‌توانند اثرات UFPs بر رشد جفت و جنین را بیشتر روشن کنند.
یافته‌های این مطالعه در کنار سایر مطالعات نشان می‌دهد که UFPs تأثیر نامطلوبی بر بارداری دارد.
