دوراونتاش یا چغازنبیل نخستین اثر تاریخی ایران است که در سال 1979 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این معبد در 45 کیلومتری جنوب شهر شوش در نزدیکی منطقه باستانی هفت تپه واقع است. چغازنبیل اسم مرکب از دو واژه «چُغا» که در زبان لری به آن تپه می‌گویند و «زنبیل» به معنی سبد است. محوطه چغازنبیل 100 هکتاری در واقع یک شهر به‌جای مانده از دوره ایلامی است . نام اصلی این مکان بر اساس آجرنوشته‌های به دست آمده از این محوطه به زبان ایلامی (ال- اونتاش) و به زبان اکدی دوراونتاش است.