وی توضیح داد: واقعیت این است که من در ۲ سال گذشته خیلی بالا و پایین داشتم، چون اول پدرم (نصرت کریمی) را از دست دادم، بعد خیلی شدید به کرونا مبتلا شدم، بعد مادرم را از دست دادم، دچار افسردگی شدم، بعد شریک زندگی‌‌‌ام مرا را ترک کرد، دچار شکستگی پا شدم و تقریبا هیچ کم و کسری در این فهرست نداشتم، اما این لابه‌لا، کار مرا نجات داد. یادم هست روزهایی با روحیه‌‌‌ای داغان سر سریال «می‌‌‌خواهم زنده بمانم» می‌‌‌رفتم و می‌‌‌رقصیدم و صحنه‌‌‌های عاطفی قشنگی داشتیم ولی دل خودم آشوب بود؛ به اینها اضافه کنید دوستان زیادی را که هم در ایران و هم در ایتالیا از دست دادم. کلا دوقطب اکستریم و دردناکی را در ۲ سال گذشته پشت سر گذاشتم.

کریمی درباره دورانی که پس از کرونا با بهبود شرایط پیش‌بینی می‌کند، هم گفت: ‌‌‌ در روزهای ابتدایی کرونا لایوهای زیادی در اینستاگرام بود که من خیلی از آنها را در ایران و ایتالیا دنبال می‌کردم و جالب بود که می‌‌‌دیدم افرادی مختلف از بازیگر و کارگردان گرفته تا فیلسوف که به ندرت می‌توان با آنها صحبت کرد یا در جایی حاضر می‌‌‌شوند، لایوهای چند ساعتی در اینستاگرام داشتند؛ یعنی این مدل گفت‌‌‌وگوها که از گفت‌‌‌وگوهای تلویزیونی - با شرایط خاص خودش- فاصله گرفته بود و اینها همه در خانه اتفاق می‌‌‌افتاد خیلی اتفاق جالبی بود.

من حس می‌کردم با اینها دوباره یک ریتم انسانی را به دست می‌‌‌آوریم که شعاری نیستند و بدون بُدو بُدو، ساعت‌‌‌ها فرصت حرف و بحث است. اما بعد از اینکه قرنطینه‌‌‌ها تمام شد و همه جا باز شدند دوباره به همان سرعت قبلی برگشتیم. ما در آن دوران پیش‌بینی دیگری از آینده‌‌ بعد از کرونا داشتیم ولی انگار آن‌طور که فکر می‌کردیم نشد و به نظرم اگرچه هنوز همه چیز به روال عادی برنگشته، اما انگار در حال برگشت به عقب هستیم.