به گزارش خبرنگار مهر، مسجد جامع مهرآباد بناب یکی از زیباترین مساجد تاریخی استان آذربایجان شرقی است که روبروی حمام تاریخی مهرآباد در یکی از محلات قدیمی شهر بناب قرار گرفته است.
این مسجد زیبا با بنایی آجری متعلق به عصر صفوی است و طبق لوح مرمرینی که در آن یافت شده است صراحتاً سال ۹۵۱ هجری قمری همزمان با دوران حکومت شاه تهماسب اول در آن به عنوان تاریخ ساخت این مسجد وسیع و زیبا ذکر شده است.
در این کتیبه مرمرین از یک بانو به نام بی بی جان خانم فرزند منصور بیک به عنوان بانی اثر نام برده شده است. ورودی مسجد در ضلع شرقی آن قرار گرفته است و در کنار درب ورودی تنها یک میل یا همان منار به چشم می‌خورد.
منار معروف مسجد مهرآباد بناب که به تازگی مرمت نیز شده یکسره با کاشی‌های فیروزه‌ای، لاجوردی و سرمه‌ای پوشانده شده است و از کاشی‌های زرد رنگ در تزئین آن به کار رفته است.
این منار بلند ۱۴ متری ارتفاع دارد و مؤذن هر روز چندین بار ۳۳ پله آن را در می‌نوردد تا به بالای منار رسیده و اذان را سر دهد. از درب ورودی مسجد با گذر از یک دهلیز به حیاط مسجد می‌رسید.
در یک سمت کفش کن قرار گرفته که با چند پله قابل دسترسی است. در ضلع جنوبی حیاط نیز شبستان اصلی مسجد واقع شده است. با بالا رفتن از چند پله به شبستان وارد می‌شوید.
شبستانی مستطیل شکل که تعداد زیادی ستون چوبی در آن به چشم می‌خورد. دور تا دور شبستان در طبقه دوم نرده‌ای چوبی قرار گرفته و با پرده‌ای پوشانده شده است که محل اقامه نماز بانوان است. محراب مسجد نیز به طرز چشم نوازی کاشی کاری شده است.
ستون‌های چوبی یکسره بر روی پایه‌های سنگی قرار گرفته‌اند و به زیباترین شکل ممکن با مقرنس کاری و لمبه کاری آراسته شده‌اند. سقف مسجد با ظرافت تمام با انواع نقوش اسلیمی و ظریف و نقش و نگار گل‌ها و گیاهان آراسته شده که بسیار چشم نواز است.
ستون‌ها نیز از با انواع رنگ‌های زیبا و چشم نواز و نقوش ظریف و خطوط اسلیمی به زیباترین شکل ممکن تزئین یافته‌اند. در شبستان کتیبه دیگری قرار دارد که نشان می‌دهد فردی در سال ۱۲۶۱ هجری قمری بانی مرمت و نوسازی مسجد بوده است و نقاشی‌های آن کار فردی به نام علی اصغر فرزند ابوالحسن بوده است.
کتیبه‌ای دیگر درست روبروی محراب مسجد بر روی یکی از ستون‌های چوبی قرار گرفته و نام یک بانی دیگر به نام ملأ داوود و نقاشی دیگر به نام اسد نقاش تبریزی را به نمایش می‌گذارد. این مسجد زیبا یکی از زیباترین نمونه‌های مساجد تاریخی عصر صفوی است که هنر نقاشی در آن به اوج رسیده است.
