دکتر نواف ابراهیم کارشناس مسایل سیاسی در گفتگوی اختصاصی از مسکو با خبرگزاری صدا و سیما گفت: به باور من تحولات کنونی منطقه و جهان، در موضوع روند تعامل یا برخورد با عملیات نظامی روسیه در اوکراین، با نوساناتی روبروست، در این زمینه هدف، از میان برداشتن خطر هسته ای، از میان برداشتن خطر نئونازی‌های اوکراین و جلوگیری از اجرایی شدن برنامه‌های آمریکا و کشور‌های غربی است.

وی گفت : بر اساس مشاهدات اخیر، محور این برنامه ها، تبدیل کردن اوکراین به یک پایگاه یا مرکزی برای حمله به روسیه، انتقال ستیزه جویانی از مناطق مختلف جهان به اوکراین و جنجال‌های سیاسی و رسانه‌ای است. این برنامه‌ها از زمانی آغاز شد که روسیه هنوز تصمیمی برای عملیات نظامی اتخاذ نکرده بود، در واقع غرب علیه روسیه دست به ماجراجویی زده تا مسکو مجبور شود چنین تصمیمی بگیرد، چون خواسته‌های روسیه برای حل سیاسی بحران در چارچوب توافقات مینسک، با هیچ پاسخی مواجه نشد.

وی خاطر نشان کرد: وقتی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، تصمیم به عملیات نظامی گرفت، تصمیمش برای جهان غافلگیر کننده بود. جسارت و قدرت پوتین و فرماندهان عالی رتبه نظامی روسیه در تصمیم گیری برای حل مشکل، به طریقی که بنظرشان مناسب بود، پس از آن رخ داد که جامعه بین الملل به روسیه در برابر استقرار نظامیان ناتو در اروپای شرقی، بالکان و نزدیک مرز‌های مسکو و حق روسیه در حفاظت از منافع ژئواستراتژیک و امنیت ملیش، بی توجهی کرد.پوتین بار‌ها در سخنان خود به این مشکلات اشاره کرد. این مشکلات هم موضوعی نیست که بتوان در برابر آن سکوت کرد.

نواف ابراهیم تصریح کرد:مهم‌ترین نکته، موضوع هم پیمانان منطقه‌ای و جهانیست، ما بخش زیادی از مواضع این کشور‌ها را پیگیر شدیم، نمی‌خواهم درباره مواضع بین المللی و منطقه‌ای روسیه صحبت کنم بلکه سخنم درباره مواضع کشور‌های خاورمیانه اعم از ایران یا کشور‌های عربی از جمله مواضع کشور‌های حاشیه خلیج فارس مثل امارات، عربستان، حتی قطر و دیگر کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس است که مواضع شفاف و آشکاری داشتند.

می‌دانیم کشور‌های شورای همکاری و مشخصا امارات و قطر، از اقدامات غیر منطقی آمریکا و غرب آسیب دیده اند، اقداماتی که در آن اصلا منافع سیاسی و اقتصادی کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس و روابط آنان با روسیه جایگاهی ندارد.
ابراهیم در بخش دیگری از سخنانش گفت: امارات و قطر در اوکراین طرح‌های اقتصادی سنگین و چندین میلیارد دلاری دارند، مثلا سازمان بین المللی بندر دبی طرح‌های بزرگی در اوکراین دارد. قطر هم علاوه بر روابط بسیار خوب با اوکراین، طرح‌های بزرگی در این کشور دارد، اما تلاش آمریکا اینست که قطر را هم پیمان راهبردی خود و اروپا در منطقه خاورمیانه معرفی کند و این کشور را در برابر روسیه قرار دهد و با جایگزین کردن گاز قطر به جای گاز روسیه، به روسیه ضربه بزند، اما به نظر من قطر در این مسیر گام برنخواهد داشت، چون این کشور منافع زیادی با روسیه دارد، مسکو و دوحه، به ویژه در در دو سال گذشته توافقات و تفاهمات گسترده‌ای را به امضاء رساندند و روابط دوجانبه آن‌ها توسعه قابل توجهی داشت تا جایی که روسیه از قطر به عنوان میهمان افتخاری نشست اقتصادی سال گذشته سن پترزبورگ دعوت کرد. قطر همچنین روابط خیلی خوبی با ایران دارد، این روابط بسیار مستحکم است.

این کارشناس عرب خاطر نشان کرد:موضع امارات هم موضع شفاف و منطقی است، اماراتی‌ها با مقامات روسیه و اوکراین در ارتباطند و حمایت خود را از صلح و آرامش اعلام و با برنامه آمریکا در محکومیت عملیات نظامی روسیه در اوکراین، همراهی نکرده اند.

این در شرایطی است که آمریکا بر این باور بود که کشور‌های شورای همکاری از او حرف شنوی دارند و با توجه به تغییرات سریع و غافلگیر کننده جهان، در آینده این توانمندی را نخواهند داشت تا محوربندی سیاسی، اقتصادی و ژئواستراتژیک مورد نظر خود را داشته باشند اما آنچه اشکار شده دست بالا داشتن محوری است که در برابر سلطه طلبی غرب از جمله آمریکا قرار دارد. به نظر من آمریکا هم این موضوع را فهمیده و کشور‌های شورای همکاری مثل امارات و عربستان نیز می‌فهمند، محمد بن سلمان ولیعهد عربستان با پوتین صحبت کرد و از اهمیت حرکت در مسیر حل سیاسی و دیپلماتیک بحران گفت.

ابراهیم با یادآوری اینکه روابط اقتصادی عربستان و روسیه قابل توجه و محدود به نفت و انرژی نیست، افزود: دو کشور می‌دانند بدون توافق و تفاهم، هیچکدام قادر نخواهند بود در مسیر حفظ منافع خود حرکت کنند و وقتی هم تفاهم و توافق داشته باشند آمریکا توان فشار وارد کردن بر آنان را ندارد. ما و دیگر ساکنان حاشیه خلیج فارس از جمله رهبران سیاسی منطقه و همه آنانی که دارای اندیشه راهبردی هستند و موضوعات را پیگیری می‌کنند، می‌دانیم که اعتمادی به آمریکا و غرب نیست، در این زمینه تجربیات تاریخی و حتی معاصر زیادی وجود دارد که ثابت می‌کند وقتی آمریکا احساس کند منافعش در خطر است همه چیز و همه هم پیمانانش را رها می‌کند و فقط به شعار دادن و اظهار نظر‌های سطحی بسنده می‌کند.

وی افزود: موضوع افغانستان یکی از همین اتفاقات جدید است، در اوکراین هم وعده و وعید‌هایی داد، اما الان می‌گویند کاری نمی‌شود انجام داد و فقط می‌توان سلاح، مهمات و ستیزه جو فرستاد، یعنی در واقع در پی شعله ور‌تر کردن دامنه جنگ و بهره برداری از این جنگ برای حفط منافع نظامی، سیاسی و اقتصادی خویش هستندبه همین دلیل معتقدم مواضع کشور‌های حوزه خلیج فارس مناسب و نشان از درایت آنان در خصوص اتفاقات امروزی و تبعات فردای ان دارد که تاثیر این اتفاقات بر صف بندی‌های سیاسی آینده یکی از این تبعات است.

ابراهیم نواف تاکید کرد: هر کشوری در جهان حق دارد ائتلاف‌های سیاسی و اقتصادی خود را بر اساس خدمت به منافع و امنیت ملی خود مشخص سازد، به نظر من با وجود تلاش‌های آمریکا برای محاصره کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس، از راه عادی سازی روابطشان با اسرائیل، تحمیل سیاست‌های نامناسب یا تقویت پایگاه‌های نظامی واشنگتن در منطقه، کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس نشان دادند این توانایی را دارند تا ائتلاف‌های باثبات و مستقل و به دور از سلطه آمریکا تشکیل دهند، به باور من در آینده شاهد شکل گیری ائتلاف‌های حساب شده‌ای هستیم، ائتلاف‌هایی که در کمتر از چند ماه اشکار خواهند شد و شاهد شکل گیری روند جدید خواهیم بود، روندی که کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس بر اساس شرایط ژئواستراتژیک و امکاناتشان در حوزه انرژی، نفت و حتی دین، در آن نقش مناسبی ایفا می‌کنند.

تحلیلگر مسایل سیاسی خاطر نشان کرد: کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس به خوبی می‌دانند به ائتلاف با روسیه، چین، قدرت‌های جدید جهان و به جهان چند قطبی نیاز دارند چون چنین تحولاتی آنان را از حوزه منطقه‌ای به حوزه جهانی خواهد رساند تا در هنگام احساس تهدید یا تلاش برای حفظ منافع، گروگان سیاست‌های غرب و آمریکا نباشند، آنچه در اظهارات کشور‌های حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان، امارات و قطر در قبال ایران، مبنی بر ضرورت حسن همجواری و ارتباطات منطقه‌ای می‌شنویم در همین مسیر است، مثلا ولیعهد عربستان یا دیگر مقامات سعودی می‌گویند، نمی‌توانیم در طولانی مدت سیاست مخالفت با ایران را پیش ببریم، زیرا نه آنان قادرند ما را کنار بزنند و نه ما می‌توانیم آنان را کنار بزنیم، نه آنان این روند را می‌پسندند و نه این روند مورد پسند ماست، پس باید با ارامش کنار هم زندگی کنیم و این روش در خدمت امنیت و منافع ما خواهد بود.

به نظر من کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس اینده حساسی پیش رو دارند و باید در صف بندی‌های آتی دقت نظر داشته باشند که به نظر می‌رسد توان این کار را هم دارند.