خبرگزاری مهر، گروه استان ها- اعظم محبی: بیش از ۴۰ دهه است که به طرق مختلف توسط دستگاه های متولی توسعه فضای سبز و جنگل ها در دستور کار قرار گرفته و سالیانه صدها هزار نهال مثمر یا غیرمثمر کشت شده تا سطح درختکاری و جنگل ها در گلستان توسعه یابد.
فارغ از اجرای طرح های درختکاری توسط دستگاه های متولی به ویژه منابع طبیعی، مشارکت مردم برای کاشت نهال در اراضی ملی و شارع عام هم افزایش یافته است.
اجرای پویش های مختلف کاشت درخت و نهال معمولاً در دو ماه پایانی سال رونق گرفته و در برخی سال ها رقم کاشت از میلیون هم فراتر می‌رود اما با وجود همه تلاش ها که در سالیان اخیر در حوزه درختکاری انجام شده، سطح فضای سبز و جنگل های گلستان و کیفیت آنها افزایش محسوسی نداشته است.
در سالیان اخیر با وجود تاکید فراوان مسئولان ارشد کشور و حتی رهبر انقلاب برمی بر ضرورت توجه حداکثری به صیانت و داشت نهال‌های کاشته شده اما بسیاری از این طرح‌ها به شکست می‌انجامد.
البته موفقیت ۱۰۰ درصدی در اجرای برنامه‌های نهال کاری امری محال است و معمولاً بخشی از این نهال‌ها به سبب شرایط اقلیمی، آفات و بیماری‌ها، تنش‌های آبی و بروز برخی رخدادها مانند رانش، آتش‌سوزی و حتی چرای دام از بین می‌روند ولی نباید همه این پارامترها بیش از ۱۰ الی ۱۵ درصد نهال‌ها را تحت‌الشعاع قرار دهند.
کشت نهال بدون ملاحظات زیست محیطی
استاد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: شاید یکی از مسائلی که کمتر مورد توجه قرار گرفته مطالعات پایه برای کشت گونه‌های سازگار با محیط است؛ در بسیاری از مناطق بدون ملاحظات زیست محیطی گونه‌های مختلف کشت شده که متاسفانه بازدهی آن‌چنانی ندارد و این مسأله علاوه به هدررفت سرمایه، باعث تغییرات در اکوسیستم شده و ضربات شدیدی را به گونه‌های جانوری وارد می‌کند.
محمدرضا ملاعباسی افزود: در بسیاری از مناطق مثل جنگل های فاضل آباد در گلستان، گونه‌های سوزنی برگ کشت شده که باعث تغییر سیمای طبیعی منطقه و حذف بعضی از گونه‌های گیاهی و جانوری شده است.
وی بیان کرد: جنگل ها به عنوان میراث طبیعی بشر هر روزه مورد بی مهری انسان‌ها قرار می‌گیرد؛ روستاییان به جنگل ها بسان برده‌ای می‌نگرند که باید شلاقی زد و از آن بهره کشید بدون آنکه مرهمی بر روی زخمش گذاشته شود.
هیچ سد درونی و وجدانی برای جلوگیری از نابودی جنگل ها در برخی از افراد وجود ندارد ملاعباسی گفت: متاسفانه هیچ سد درونی و وجدانی برای جلوگیری از نابودی جنگل ها در بعضی از افراد وجود ندارد؛ افزایش جمعیت و بیکاری باعث می‌شود یک عده از روی ناچار به سراغ درختان بروند و آنها را قطع کنند تا معاششان تامین شود.
وی افزود: کشت درختان جنگلی سازگار با محیط در جنگل های مخروبه برای جلوگیری از اشغال بسترهای طبیعی، ضروری است و حیات جنگل ها طبیعی چند هزار ساله را تضمین کند.
ملاعباسی اضافه کرد: عوامل بسیاری از قبیل تغییرات اقلیمی و خشکسالی، چرای بی رویه و دست اندازی بشر در ماندگاری گونه‌های کشت شده موثر است و بسیاری از این گونه‌ها در اثر عوامل ذکر شده ممکن است از بین بروند در نتیجه برای رفع این مشکلات و ایجاد تراکم مطلوب، اقدام به واکاری یا کاشت مجدد بذر می‌شود.
وی با بیان اینکه گونه‌های کشت شده باید با نمونه‌های قبلی همسان باشد، گفت: طرح واکاری باعث اصلاح و توسعه جنگل ها و مراتع، جلوگیری از فرسایش خاک و جلوگیری از هدررفتن منابع آبی حاصل از برف و باران و افزایش نفوذ آن در خاک می‌شود.
ملاعباسی ادامه داد: با توجه به اینکه سالانه بخش قابل توجهی از جنگل ها با عواملی هم چون آتش سوزی و قاچاق چوب دچار خسارت می‌شود کشت جنگل ها در مساحت قابل توجه ضروری است.
معاون راهداری اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای گلستان هم در خصوص نهال کاشته شده در جاده‌های گلستان گفت که متولی نگهداری درخت منابع طبیعی بوده اما بعد از کشت نهال هیچ گونه مراقبتی از آن نمی‌شود.
غلامرضا بی کی افزود: درختان برای منظره آرایی و افزایش فضای سبز در حاشیه راه‌ها کاشته شده اما یا توسط دام‌ها خورده شده و یا مورد سرقت واقع می‌شود.
۹۰ هزار هکتار جنگل کاری در گلستان
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان هم در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: سطح جنگل‌های استان بعد از سال ۱۳۲۸ به دلیل استفاده‌های مختلف از قبیل، آباد و قرق کردن توسط مردم کاهشی بوده و ملی شدن جنگل ها هم این روند را تشدید کرد.
عبدالرحیم لطفی با بیان اینکه بعد از انقلاب هم به دلیل جنگ، فرصتی برای احیای جنگل ها نداشتیم، افزود: در سال ۱۳۶۶ سطح جنگل های گلستان به ۳۶۰ هزار هکتار رسیده بود و بعد از جنگ با توجه به بهبود وضعیت اقتصادی، دولت بر حفاظت از جنگل‌ها و سرمایه‌گذاری در این زمینه تاکید کرد و بعد از انقلاب تاکنون ۹۰ هزار هکتار جنگل کاری در گلستان انجام شده است.
وی بیان کرد: جنگل کاری قبل از انقلاب تنها پنج هزار هکتار بود ولی بعد از انقلاب به ۹۰ هزار هکتار رسیده و باعث شده سطح جنگل ها به ۴۵۱ هزار هکتار برسد ولی با توجه به مراتع مشجر و براساس استاندارد فائو حدود ۵۰۰ هزار هکتار جنگل داریم.
لطفی ادامه داد: این افزایش سطح ناشی از حفاظت جنگل ها، ساماندهی سکونتگاه‌های داخل جنگل ها در دهه ۷۰ و اجرای طرح خروج دام از جنگل بود که سبب شد تا جنگل زادآوری داشته باشد و احیا شود.
وی توضیح داد: آیا کیفیت جنگل هم به همان شکل قبل است؟ به دلیل آفات، بیماری، خشکی، تغییر اقلیم و برخی گردشگری‌های بی حد و حصر سبب شده تا کیفیت جنگل ها لطمه ببیند.
لطفی یکی از چالش‌های بزرگ جنگل های گلستان را آتش سوزی اعلام کرد و گفت: این امر سبب نابودی نهال‌ها می‌شود و با توجه به موارد بالا، باید بر روی احیای جنگل ها کار کنیم و تلاش کنیم تا جنگل زادآوری داشته باشد.
احیای سالانه ۱۰۰۰ هکتار جنگل
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان با بیان اینکه اگر طبیعت را رها کنیم خودش را احیا کرده و زخم طبیعت التیام یافته و تاب آوری آن افزایش می یابد، افزود: سالانه باید حدود هزار هکتار احیای جنگل و نهال کاری و بذرپاشی در سطح جنگل ها انجام شود در غیر این صورت از مساحت جنگل های گلستان کاسته خواهد شد.
لطفی گفت: امسال تاکنون ۶۵۰ هزار هکتار درختکاری و جنگل‌ها کاری در گلستان انجام شده که در قالب اعتبارات دولتی و پویش های مردمی بوده است.
وی به برخی از پویش های مردمی در درازنو، رامیان و آزادشهر اشاره کرد و افزود: تلاش می‌کنیم تا ۱۵ فروردین سطوح جنگل کاری استان را افزایش دهیم.
۷۰ درصد نهال‌ها رشد می‌کنند
لطفی اعلام کرد: به طور متوسط حدود ۷۰ الی ۷۵ درصد از نهال‌های کاشته شده باقی می‌مانند لذا باید در سال‌های آتی برای واکاری اقدام کنیم.
وی اضافه کرد: وظیفه تامین نهال برای کاشت در جاده‌ها بر عهده منابع طبیعی بوده و وظیفه حفاظت و نگهداری با حمل و نقل جاده‌ای، منابع طبیعی و یا کمک خیران است.
لطفی دام‌ها را یکی از معضلات جنگل ها برشمرد و گفت: دام‌ها نهال‌های کوچک را می‌خورند لذا زادآوری صفر شده و در بسیاری از جنگل‌ها حتی نهال جوان را نمی‌بینید.
به گزارش خبرنگار مهر، دقت نظر در انتخاب گونه‌ها، اجرای برنامه‌های داشت مانند آبیاری و همراه سازی جوامع محلی در حفاظت نهال‌ها از جمله راهکارهای است که می‌تواند موفقیت نهال کاری را ارتقا دهد.
