محمود طغرایی با بیان این مطلب اظهار کرد: این درخت سرو کهنسال خارج از بافت روستای زیبد (در شرق روستا) و در بین اراضی زراعی و باغات قرار دارد. قدمت این درخت بین ۱۰۰۰ تا ۱۰۵۰ سال برآورد شده است.
وی در توصیف وضعیت اثر عنوان کرد: درخت سرو کهنسال روستای زیبد با قطر تنه بیش از دو متر و ارتفاع ۱۵ متر از سلامت کامل برخوردار است، سایه‌انداز درخت بیش از ۱۶ متر است و پاجوش‌های زیادی در اطراف درخت رشد کرده به گونه‌ای که تنه درخت را به طور کامل پوشش داده است.
مدیر ثبت آثار تاریخی و طبیعی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع‌دستی خراسان رضوی اضافه کرد: بنا به گفته اهالی بومی، درخت سرو کهنسال زیبد بیش از هزار سال مورد احترام و توجه بوده است، شاید این درخت تنها درخت سرو کهنی در ایران باشد که جایگاه خود را پیوسته حفظ کرده است.
طغرایی ادامه داد: البته در گذشته مراسم آش‌پزی و نذر در پای آن انجام می‌شد و مردم بر شاخه‌های آن نخ و پارچه گره می‌زدند و شاخه‌های آن تزیین‌کننده مراسم‌های مذهبی از جمله نخل‌گردانی در محرم است.
وی خاطرنشان کرد: از دیگر اعتقاداتی که در مورد این درخت وجود داشت این مورد بود که درخت سرو از خون امام حسین(ع) روییده است و اهالی روستا شاخه‌ای از سرو را به نیت برکت بر روی خرمن گندم و بر روی انبار گندم وغلات می‌گذاشتند.
بر اساس گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی، طغرایی در خصوص اهمیت ثبت درختان کهنسال عنوان کرد: معمولا این درختان جایگاه ویژه‌ای نزد مردم داشته و حفظ آن‌ها مورد توجه است. علاوه بر این، درختان کهنسال یکی از مهم‌ترین ذخیرگاه‌های ژنتیکی کشور هستند که از پس صدها سال توانسته‌اند ویژگی‌های زیستی درختان بومی ایران را در خود نگهداری کنند.
انتهای پیام
