بابک همتی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اگرچه کودکان به طرق مختلف به این احساسات واکنش نشان می‌دهند اما به‌طورکلی در مواجه با رویدادهایی همچون تعطیلی مدارس و لغو برنامه‌ها و دوری از دوستان، بیش‌ازپیش به حمایت‌های عاطفی نیاز دارند.
وی با بیان اینکه شیوع بیماری کرونا، رخداد بی‌سابقه‌ای برای همه افراد به‌ویژه برای کودکان است، تصریح کرد: هرچند به نظر می‌رسد کودکان کمتر از بزرگسالان در برابر ویروس آسیب‌پذیر هستند اما کودکان نسبت به تأثیر چشمگیر اپیدمی بی‌تفاوت نیستند.
به گفته همتی، کودکان نسبت به تغییر حساس‌اند و ممکن است متوجه تغییراتی شوند که درک آنها دشوار باشد و ابراز خشم و عصبانیت کنند.
این روان‌شناس با بیان اینکه کودکان و نوجوانان انواع ترس، عدم قطعیت، انزوای جسمی و اجتماعی را تجربه کردند، تشریح کرد: شایع‌ترین مشکلات روانی و رفتاری در میان کودک و نوجوان، پرحرفی، حواس‌پرتی، تحریک‌پذیری و ترس از پرسش درباره این اپیدمی بود.
همتی اضافه کرد: کودکان کوچک‌تر (سه تا شش سال) بیشتر از کودکان بزرگ‌تر، احتمال بروز علایم بیماری را دارند مانند خشونت و ترس از اینکه اعضای خانواده به این عفونت مبتلا شوند و در تمام گروه‌های سنی، بی‌توجهی و تحریک‌پذیری، شدیدترین علائم روانی کودکان هستند.
وی بیان کرد: تحقیقات نشان می‌دهد حتی کوکان دوساله نیز از تغییرات اطراف خودآگاه هستند به همین جهت گاهی کودکان خود را سرزنش می‌کنند و احساس می‌کنند که این بیماری مجازاتی برای بدی‌های آنها است.
کودکان با خانه ماندن در معرض خطر هستند
همتی اضافه کرد: ممکن است کودکان نگران وضعیت عاطفی بزرگسالان شوند و این اضطراب می‌تواند به طور غیرعمدی منجر به اجتناب کودکان از به اشتراک گذاشتن نگرانی‌های خود در تلاش برای حفاظت از دیگران شود و باعث شود کودکان به‌تنهایی با این احساسات دشوار کنار بیایند.
وی با بیان اینکه رسانه‌ها و مکالمات اجتماعی تحت‌تأثیر شیوع بیماری قرار دارند و کودکان در معرض مقادیر زیادی اطلاعات هستند و نگرانی، اضطراب و ترس را تجربه می‌کنند، تصریح کرد: این می‌تواند شامل انواع ترس‌های شبیه به ترس‌های بزرگسالان مانند ترس از مرگ، ترس ازدست‌دادن عزیزان، ترس از درمان‌های پزشکی باشد و ممکن است تقاضاهای بیشتری از والدین داشته باشند و در نتیجه والدین نیز تحت‌فشار بیش از حد قرار گیرند.
وی با بیان اینکه وقتی مدارس تعطیل باشد، کودکان دیگر انگیزه و حس ساختاریافته‌ای که با محیط مدرسه فراهم می‌شود، ندارند و فرصت کمتری برای بودن با دوستان و کسب حمایت اجتماعی دارند، افزود: در خانه ماندن می‌تواند برخی کودکان را در معرض خطر بیشتری قرار دهد و در صورت نبود خانه امن شاهد خشونت بین‌فردی و تجربه کودک‌آزاری باشند که بسیار نگران‌کننده است.
همتی اضافه کرد: شواهد نشان می‌دهد زمانی که کودکان خارج از مدرسه هستند (مثل تعطیلات آخر هفته و تعطیلات تابستان)، از نظر فیزیکی کمتر فعال هستند، زمان تماشای تلویزیون طولانی‌تر است، الگوهای خواب نامنظم و رژیم‌های غذایی نامناسب‌تری دارند که منجر به افزایش وزن و کاهش آمادگی قلبی - تنفسی می‌شود و چنین اثرات منفی بر سلامتی، به‌احتمال زیاد زمانی بدتر خواهد بود که در طول شیوع بیماری، کودکان در خانه بدون فعالیت‌های بیرونی و تعامل با دوستان خود محدود می‌شوند.
انتهای پیام
